الصحیح من سیرة النبي الأعظم(ص): تفاوت میان نسخه‌ها

نخستین جلد از کتاب الصحیح به مباحث مقدماتی در حوزه سیره نگاری اختصاص دارد. نویسنده‌ در‌ صدد است که به جای تبیین کلیات و توضیح مفاهیم به بررسی پیشینه سیره نگاری و خطوط کلی آن در دو مکتب خلافت و امامت بپردازد. از این رو در هشت فصل، موضوعاتی‌ از‌ قبیل: سیمای‌ پیغمبر(ص) در مکتب خلافت، سیاست منع تدوین و نقل حدیث، مفتیان جایگزین، قصه گویان و نقش آنان در تحریف‌ سیره، اهداف، انگیزه ها، آثار و نتایج سیاست‌های رسمی در قبال سیره‌، ضرورت‌ حضور‌ امام معصوم در جامعه، معیارها وضوابط آشفته در تدوین ونقل سیره، و ضوابط و معیار‌های درست پژوهش علمی، را ‌‌مورد‌ نقد و بررسی قرار می‌دهد.  

[[عاملی، جعفرمرتضی|مرتضی]] با اعتقاد عمیق به بهره‌گیری از‌ آیات‌ قرآن‌ در موضوعات و مسائل مختلف و با عنایت به آنچه درباره معیار بودن قرآن در پذیرش‌ یا‌ رد اخبار و حوادث تاریخی در نخستین جلد الصحیح. مورد تأکید‌ ویژه‌ قرار‌ داده، آن را با استناد به آیات، صحیح ترین کتاب می‌داند که باطل به‌ هیچ‌ وجه در آن راه ندارد. از این رو کتاب خدا را درست‌ ترین‌ و بزرگترین‌ معیار و میزان برای سنجش صحت و سقم روایات و اخبار بر می شمارد. وی با استناد به‌ روایات‌ و احادیث‌ متواتر، عقیده دارد که باید همه روایات را به کتاب خدا عرضه‌ کرد‌، و هر چه موافق آن بود، گرفت و هر چه مخالف آن باشد، ترک کرد. سپس روایاتی از‌ منابع‌ شیعه و سنی در تأیید دیدگاه خویش می‌آورد و نتیجه می‌گیرد که‌ این‌ حکم پیغمبر(ص)، ائمه اطهار و شماری از صحابه‌ است‌ که‌ قرآن را حکم، مرجع و میزان تشخیص حق‌ از‌ باطل معرفی کرده‌اند. عقل سلیم و فطرت مستقیم نیز پس از اقامه دلیل‌ بر‌ این که قرآن، کتاب منزل‌ خداوند‌ بر پیغمبر‌ مرسل‌ است‌، به همین قاعده حکم می‌کند‌. نویسنده، برپایه همین عقیده، لااقل از پانصد آیه قرآن در اثبات‌ صحت‌ اخبار و حوادث یا رد شماری از‌ گزارش‌های تاریخی بهره برده‌ است‌.

#طرح مباحث حاشیه‌ ای‌ و بیگانه از موضوع سیره نبوی که حجم فوق العاده زیادی را از کتاب بخود اختصاص داده و جز افزودن به شمار مجلدات و اطناب ممل هیچ خاصیتی ندارد؛ همچون: احکام رجم‌ در‌ یهود، خصایص شیعه، حقوق حیوان در اسلام.  

#بنظر می‌رسد  الصحیح بر خلاف سایر آثار و تألیفات، روند معمول در داوری و رفع نواقص‌، تناقضات‌ و اعمال پیشنهاد‌های داوران را‌ سپری‌ نکرده است. اگر کتاب فرایند داوری و ارزیابی پیش از انتشار را طی می کرد، چه بسا شاهد اشکالات کمتری بودیم.  

ج – رویکرد‌ حدیث‌ گرایانه، اگرچه نویسنده محترم از آیات زیادی برای بیان سیره رسول خدا استفاده کرده، اما این احادیث هستند که جهت آیات را در این کتاب نمایش می‌دهند. در‌ حالی‌ که‌ قرآن تاکید دارد بر اینکه‌ “لایعلم‌ الغیب‌ الا الله “، نویسنده محترم می نویسد: رسول خدا(ص) اعمال همه بندگان و هر آنچه را در دایره مسئولیت حضرت و در سطح حضور‌ و شهود‌ روی‌ می‌دهد، می بیند و خداوند متعال به او‌ امکان‌ داده تا پشت سر خود را ببیند و در حالی که چشمانش به خواب می‌رود، قلبش بیدار بماند. زیرا‌ اگر‌ چنین‌ نبود، نمی‌توانست در حال خواب یا زمانی که ‌مردمان‌ پشت سر او هستند، آنان را ببیند<ref>ر.ک: سپهری، محمد، ص97-112</ref>.