پرش به محتوا

دنیای شما: تفاوت میان نسخه‌ها

۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۷ آوریل ۲۰۲۴
جز
جایگزینی متن - 'ی ای ' به 'ی‌ای '
جز (جایگزینی متن - 'ه ها' به 'ه‌ها')
جز (جایگزینی متن - 'ی ای ' به 'ی‌ای ')
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۳۵: خط ۳۵:
{{ب|''از حکم خدا بی خبر و نادانید''|2='' فردای دگر قیامت و دیدار است''<ref>مقدمه، ص 5</ref>}}
{{ب|''از حکم خدا بی خبر و نادانید''|2='' فردای دگر قیامت و دیدار است''<ref>مقدمه، ص 5</ref>}}
{{پایان شعر}}  
{{پایان شعر}}  
این رباعی در این مجموعه در ذیل شماره 64 آمده است. همین رباعی از لحاظ معنا نشان می‌دهد که کتاب چه مطالبی را در خود جای داده است. در ابتدای اثر با مقدّمه‌ای مفصّل مواجه هستیم که از نوع شعر و ماهیت آن سخن می‌گوید و به مضامین و مفاهیم برخی از رباعیات در دسته بندی با قید مفهوم یا مصداقی خاص اشاره می‌کند. ضمن اینکه شاعر رویکرد خود را در خصوص شعر معلوم می‌کند و بیان می‌دارد که در شعر چه چیزهایی را دنبال می‌کند و نقش شعر و شاعر را در چه چیزی می‌داند. در هر صفحه‌ای دو شعر (رباعی) با چینشی مناسب و چشم نواز دیده می‌شود.
این رباعی در این مجموعه در ذیل شماره 64 آمده است. همین رباعی از لحاظ معنا نشان می‌دهد که کتاب چه مطالبی را در خود جای داده است. در ابتدای اثر با مقدّمه‌ای مفصّل مواجه هستیم که از نوع شعر و ماهیت آن سخن می‌گوید و به مضامین و مفاهیم برخی از رباعیات در دسته‌بندی با قید مفهوم یا مصداقی خاص اشاره می‌کند. ضمن اینکه شاعر رویکرد خود را در خصوص شعر معلوم می‌کند و بیان می‌دارد که در شعر چه چیزهایی را دنبال می‌کند و نقش شعر و شاعر را در چه چیزی می‌داند. در هر صفحه‌ای دو شعر (رباعی) با چینشی مناسب و چشم نواز دیده می‌شود.
اوّلین رباعی، رباعی شماره 1 در این کتاب که دیده می‌شود چنین است:  
اوّلین رباعی، رباعی شماره 1 در این کتاب که دیده می‌شود چنین است:  
{{شعر}}
{{شعر}}
خط ۵۹: خط ۵۹:
{{ب|''آنان که از این میان خدا می‌بینند''|2=''استون جهان همین خردمندانند''<ref>متن، رباعی شماره 175</ref>}}
{{ب|''آنان که از این میان خدا می‌بینند''|2=''استون جهان همین خردمندانند''<ref>متن، رباعی شماره 175</ref>}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
مردم از دین و خدا و حقیقت معنوی قرآن فاصله گرفته‌اند و به سمت فلسفه‌های صوری ای می‌روند که نه حقیقت دارد و نه به حقیقت می‌خواند، بلکه گاهی همین فلسفه‌ها سبب فساد عقیده و فکر هم می‌شود و آدمی‌را از آنچه که باید بفهمد و باشد منحرف می‌سازد:
مردم از دین و خدا و حقیقت معنوی قرآن فاصله گرفته‌اند و به سمت فلسفه‌های صوری‌ای می‌روند که نه حقیقت دارد و نه به حقیقت می‌خواند، بلکه گاهی همین فلسفه‌ها سبب فساد عقیده و فکر هم می‌شود و آدمی‌را از آنچه که باید بفهمد و باشد منحرف می‌سازد:
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|''بس فلسفه که ز باطلی یاد کند''|2=''با حرف و سخن، کار بیداد کند''}}
{{ب|''بس فلسفه که ز باطلی یاد کند''|2=''با حرف و سخن، کار بیداد کند''}}