دیوان حسینعلی منشی کاشانی: تفاوت میان نسخه‌ها

| عنوان‌های دیگر =

| پدیدآوران =  

| کد کنگره =‏‎‏/‎‏ن‎‏55‎‏ ‎‏د‎‏9 5223 ‏PIR‎‏  

| ناشر = ما  

| مکان نشر =ايران - تهران  

| شابک =

| تعداد جلد =1

| کد پدیدآور =

| پس از =

}}

==ساختار==

==گزارش محتوا==

حدود سه‌چهارم اشعار کتاب، غزلیاتی است از منشی، پس از غزلیاتش، مراثی و اشعار متفرقه از او ذکر شده است و پس از آن چند قطعه.

بااینکه منشی بیشتر، راغب به گفتن غزل بود، گه‌گاه، قصیده هم به‌مناسبتی می‌گفت و از قصاید جالب او یکی آن است که در وداع کاشان هنگام سفر به سال 1348ش، گفته است. در آن از مناظر زیبا و مفاخر شهر خود یاد کرده، از علما، شاعران، نقاشان، صنعتگران، قالیبافان و ورزشکاران سخن به میان آورده و نام بعضی را برده و چون به بافندگان رسیده است، اسامی پارچه‌هایی را ذکر کرده که در آن شهر بافته می‌شده؛ مانند: زربفت، تافته، ختایی، مشجر، خاقانی، خارا، مخمل، قصب، دارایی. فرهنگیان کاشان از منشی، با لقب «پدر فرهنگ کاشان» یاد می‌کردند<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص7</ref>.

از جمله قطعات اوست:

{{شعر}}

{{ب|''گرگ پیری به روبهی مکار''|2=''چون به راهی به هم شدند دچار''}}

همچنین از غزلیات اوست:

{{ب|''در کمند خویشتن داری گرفتارم چرا؟''|2=''می‌دوانی از پی‌ات هر کوی و بازام چرا؟''}}

{{ب|''ای که می‌گفتی که بردارم تو را باری ز دوش''|2=''می‌نهی سربار دیگر بر سر بارم چرا؟''}}

{{ب|''نقد جان ای دل نکردی صرف در بازار عشق''|2=''در سر سودای او کردی زیانکارم چرا؟''}}

{{پایان شعر}}

==وضعیت کتاب==

==پانویس==

==منابع مقاله==

==وابسته‌ها==

[[رده:کتاب‌شناسی]]

   

[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]]