۱۰۶٬۳۳۳
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ده اند' به 'دهاند') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'دسته بندی' به 'دستهبندی') |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
'''واژهنامه فارسی''' بخش چهارم معیار جمالی [[شمس فخری اصفهانی|شمسالدين بن فخرالدين سعيد فخرى اصفهانى]] معروف به [[شمس فخری اصفهانی|شمس فخرى]] از شاعران و نويسندگان مشهور قرن هشتم هجرى است.<ref> صفا، ذبیح الله، ج3، ص 1280 </ref> در فرهنگ لغت و واژهنامه فارسی است و توسط [[کیا، صادق|صادق کیا]] تصحیح شده است. | '''واژهنامه فارسی''' بخش چهارم معیار جمالی [[شمس فخری اصفهانی|شمسالدين بن فخرالدين سعيد فخرى اصفهانى]] معروف به [[شمس فخری اصفهانی|شمس فخرى]] از شاعران و نويسندگان مشهور قرن هشتم هجرى است.<ref> صفا، ذبیح الله، ج3، ص 1280 </ref> در فرهنگ لغت و واژهنامه فارسی است و توسط [[کیا، صادق|صادق کیا]] تصحیح شده است. | ||
نوشتار حاضر بخشی از کتاب «معیار جمالی و مفتاح ابواسحاقی» است که در چهار فن عروض، قوافی، بدایع الصنایع و لغت فرس است . نویسنده یاد شده آن را به نام جمالالدین ابو اسحاق پسر محمود شاه اینجو پادشاه فارس نوشته و نگارش آن در سال 744 یا 745ق تمام کرده است. تمام اشعار و شواهد این کتاب از آن نویسنده است مگر چند بیت که به ضروت ذکر شدهاند. <ref> پیشگفتار، ص یک؛ صفا، ذبیح الله، ج3، ص 1281 </ref> | نوشتار حاضر بخشی از کتاب «معیار جمالی و مفتاح ابواسحاقی» است که در چهار فن عروض، قوافی، بدایع الصنایع و لغت فرس است. نویسنده یاد شده آن را به نام جمالالدین ابو اسحاق پسر محمود شاه اینجو پادشاه فارس نوشته و نگارش آن در سال 744 یا 745ق تمام کرده است. تمام اشعار و شواهد این کتاب از آن نویسنده است مگر چند بیت که به ضروت ذکر شدهاند. <ref> پیشگفتار، ص یک؛ صفا، ذبیح الله، ج3، ص 1281 </ref> | ||
معروفیت بخش چهارم معیار جمالی(واژهنامه) بیش از سه بخش دیگر کتاب است به گونهای که برخی از دست نویسها فقط مشتمل بر این بخش هستند و حتی در برخی از دستنویسها عنوان معیار جمالی به این بخش از کتاب داده شده است و تا کنون فقط این بخش چاپ شده است. <ref> پیشگفتار، ص هفده- هجده</ref> | معروفیت بخش چهارم معیار جمالی(واژهنامه) بیش از سه بخش دیگر کتاب است به گونهای که برخی از دست نویسها فقط مشتمل بر این بخش هستند و حتی در برخی از دستنویسها عنوان معیار جمالی به این بخش از کتاب داده شده است و تا کنون فقط این بخش چاپ شده است. <ref> پیشگفتار، ص هفده- هجده</ref> | ||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
ساختار واژهنامه در بیست و یک باب تنظیم شده است و برای برخی از حروف (پ، ث، ح، ض، ط، ظ، ع، ق) بابی در نظر گرفته نشده است. واژههایی که با حروف "ک" و "گ" یا "ج" و "چ" ختم شدهاند در یک باب قرار داده شده اما این روش را نسبت به حروفی مانند "د" و " ذ" یا حروف "ز" و "ژ" انجام نداده و برای هریک باب جداگانهای آورده است. <ref> رک: همان </ref> نویسنده نخست به ذکر واژه و یا دستهای از واژگان پرداخته و پس از توضیح معانی آنها، اشعاری به عنوان شاهد تحت عنوان مثال، امثلة با امثلة فی مدحه، آورده است. | ساختار واژهنامه در بیست و یک باب تنظیم شده است و برای برخی از حروف (پ، ث، ح، ض، ط، ظ، ع، ق) بابی در نظر گرفته نشده است. واژههایی که با حروف "ک" و "گ" یا "ج" و "چ" ختم شدهاند در یک باب قرار داده شده اما این روش را نسبت به حروفی مانند "د" و " ذ" یا حروف "ز" و "ژ" انجام نداده و برای هریک باب جداگانهای آورده است. <ref> رک: همان </ref> نویسنده نخست به ذکر واژه و یا دستهای از واژگان پرداخته و پس از توضیح معانی آنها، اشعاری به عنوان شاهد تحت عنوان مثال، امثلة با امثلة فی مدحه، آورده است. | ||
وی در هر باب واژهها را به گونهای | وی در هر باب واژهها را به گونهای دستهبندی کرده است تا بتواند هر دسته را در قافیه هر قطعه یا قصیده بیاورد. ولی گاهی ناگزیر شده است که یک واژه را به تنهایی ذکر کند. این گونه دستهبندی نظم و شکل تازه و ویژهای به واژهنامه او داده است. <ref> ص دوازده - سیزده </ref> | ||
فهرست الفبایی واژههای فارسی و عربی، فهرست نامهای خاص: اشخاص، خاندان و اقوام، نامهای خداوند فرشتگان، دیوان و ادیان، ستارگان، صورتهای آسمانی، جانوران درختان و .... در پایان کتاب درج شده است. | فهرست الفبایی واژههای فارسی و عربی، فهرست نامهای خاص: اشخاص، خاندان و اقوام، نامهای خداوند فرشتگان، دیوان و ادیان، ستارگان، صورتهای آسمانی، جانوران درختان و.... در پایان کتاب درج شده است. | ||