۱۱۸٬۶۸۳
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'فوق العاده ' به 'فوقالعاده ') |
||
(۱۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر =NUR01190J1.jpg | | تصویر =NUR01190J1.jpg | ||
| عنوان = | | عنوان =تجريد الاعتقاد | ||
| عنوانهای دیگر =تحریر العقاید، تجرید العقائد، تجرید الکلام | | عنوانهای دیگر =تحریر العقاید، تجرید العقائد، تجرید الکلام | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد]] (نویسنده) | |||
[[حسینی جلالی، محمدجواد]] (محقق) | [[حسینی جلالی، محمدجواد]] (محقق) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =BP 210 /ن6ت3 | | کد کنگره =BP 210 /ن6ت3 | ||
خط ۱۹: | خط ۱۸: | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =01190 | ||
| کتابخوان همراه نور =01190 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''تَجریدُ الإعتِقاد''' یا'''تجرید الکلام''' نام دارد، كتابى است مشهور و در فن خويش بىنظير كه [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه طوسى]] آراى كلامى خود را با بهترين نظام و قوىترين براهین، به سبک شيوايى، در آن گرد آورده است. | |||
''' | |||
اين كتاب، از كتابهاى مهمى است كه در تبيين عقايد اماميه، نگاشته شده و به گفته برخى، اولين آنها به حساب مىآيد. [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصير]]، در ابتداى اين اثر، آن را تحرير العقائد ناميده، اما بعدها، اين كتاب، به اسامى ديگرى همچون تجريد الاعتقاد، تجريد العقائد و تجريد الكلام، اشتهار يافته است. | اين كتاب، از كتابهاى مهمى است كه در تبيين عقايد اماميه، نگاشته شده و به گفته برخى، اولين آنها به حساب مىآيد. [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصير]]، در ابتداى اين اثر، آن را تحرير العقائد ناميده، اما بعدها، اين كتاب، به اسامى ديگرى همچون تجريد الاعتقاد، تجريد العقائد و تجريد الكلام، اشتهار يافته است. | ||
خط ۶۳: | خط ۶۲: | ||
#[[كشف المراد في شرح تجريد الاعتقاد]]، نوشته [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامه حسن بن يوسف بن مطهر حلّى]]، از شاگردان [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه طوسى]]، اولين شرحى است كه بر تجريد نگاشته شده است. اين شرح، مرجع و سند براى شروح بعدى گرديد؛ بر اين شرح، حواشى متعددى نگاشته شده است. | #[[كشف المراد في شرح تجريد الاعتقاد]]، نوشته [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامه حسن بن يوسف بن مطهر حلّى]]، از شاگردان [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه طوسى]]، اولين شرحى است كه بر تجريد نگاشته شده است. اين شرح، مرجع و سند براى شروح بعدى گرديد؛ بر اين شرح، حواشى متعددى نگاشته شده است. | ||
#تسديد القواعد في شرح تجريد العقائد، نوشته شمسالدين، محمود بن عبدالرحمن اصفهانى (746ق)، شرح مفصلى است بر تجريد كه متن را با علامت صو شرح را با علامتش مىآورد. بناى شارح در اين شرح، بر رد گفتههاى خواجه نصير مىباشد؛ | #تسديد القواعد في شرح تجريد العقائد، نوشته شمسالدين، محمود بن عبدالرحمن اصفهانى (746ق)، شرح مفصلى است بر تجريد كه متن را با علامت صو شرح را با علامتش مىآورد. بناى شارح در اين شرح، بر رد گفتههاى خواجه نصير مىباشد؛ مخصوصاً در مبحث امامت كه در مذهب، با خواجه، اختلاف داشته است. | ||
#شرح قوشچى، از علاءالدين، [[قوشچی، علی بن محمد|على بن محمد قوشچى]] (879ق)، شرح مزجى مفصلى است.شارح، در مذهب، مخالف خواجه نصير است و به همين جهت در اغلب مباحث اعتقادى، به ويژه امامت، در ردّ نظريه خواجه تلاش مىكند. اين شرح، از ساير شروح بيشتر شهرت يافته و حواشى متعددى بر آن نگاشته شده است. | #شرح قوشچى، از علاءالدين، [[قوشچی، علی بن محمد|على بن محمد قوشچى]] (879ق)، شرح مزجى مفصلى است.شارح، در مذهب، مخالف خواجه نصير است و به همين جهت در اغلب مباحث اعتقادى، به ويژه امامت، در ردّ نظريه خواجه تلاش مىكند. اين شرح، از ساير شروح بيشتر شهرت يافته و حواشى متعددى بر آن نگاشته شده است. | ||
#حاشيه بر شرح تجريد قوشچى، از شمسالدين، محمد بن احمد [[خفری، محمد بن احمد|خفرى]] شيرازى (957ق). اين حاشيه، مورد توجه متكلمان شيعى و سنى واقع گرديده و نقد و تحليلهاى زيادى بر آن نوشته شده است. اين حاشيه، بر مقصد سوم شرح قوشچى (بخش الهيات)، نوشته شده و داراى سه فصل است: 1. اثبات واجب. 2. صفات واجب. 3. افعال واجب. | #حاشيه بر شرح تجريد قوشچى، از شمسالدين، محمد بن احمد [[خفری، محمد بن احمد|خفرى]] شيرازى (957ق). اين حاشيه، مورد توجه متكلمان شيعى و سنى واقع گرديده و نقد و تحليلهاى زيادى بر آن نوشته شده است. اين حاشيه، بر مقصد سوم شرح قوشچى (بخش الهيات)، نوشته شده و داراى سه فصل است: 1. اثبات واجب. 2. صفات واجب. 3. افعال واجب. | ||
خط ۷۷: | خط ۷۶: | ||
تجريد الاعتقاد، به جهت روىكرد خاص آن به فلسفه و كلام، نقطه عطفى در تاريخ كلام محسوب مىشود. خواجه، در اين كتاب، ميان فلسفه مشايى و كلام شيعى، تلفيقى به وجود آورده كه سبب نزدیکى هر چه بيشتر فلسفه و كلام، در ميان متفكران شيعه، شده است. برخى از مباحث اين كتاب، به گونهاى است كه مبنا بودن آن را براى جريانات فكرى مهمى همچون حكمت متعاليه، موجه مىسازد. | تجريد الاعتقاد، به جهت روىكرد خاص آن به فلسفه و كلام، نقطه عطفى در تاريخ كلام محسوب مىشود. خواجه، در اين كتاب، ميان فلسفه مشايى و كلام شيعى، تلفيقى به وجود آورده كه سبب نزدیکى هر چه بيشتر فلسفه و كلام، در ميان متفكران شيعه، شده است. برخى از مباحث اين كتاب، به گونهاى است كه مبنا بودن آن را براى جريانات فكرى مهمى همچون حكمت متعاليه، موجه مىسازد. | ||
ويژگى ديگر اين كتاب، اختصار | ويژگى ديگر اين كتاب، اختصار فوقالعاده آن است. خواجه نصير، در بسيارى از كتابهاى خود از جمله «[[رسالة قواعد العقائد|قواعد العقائد]]» و «[[اوصاف الاشراف]]» و حتی «[[الإشارات و التنبيهات مع المحاكمات|شرح الاشارات]]» و «[[أساس الاقتباس]]»، بنا را بر اختصار گذاشته بوده، ولى اين خصوصيت، در تجريد، به حدى است كه شمسالدين، محمود اصفهانى، آن را از الغاز (چيستانها) به حساب آورده است. | ||
ديگر ويژگى اين كتاب، آن است كه در آن، بر خلاف ديگر كتابهاى كلامى پيشين، مبحث معاد، بعد از مبحث نبوت آمده است. پيش از خواجه، بحث معاد، به سبب ارتباط بحث وعد و وعيد و ثواب و عقاب با صفات حق تعالى و به ويژه بحث عدل خداوند، قبل از نبوت و امامت مطرح مىگرديد، اما در تجريد، مباحث نبوت و امامت ارتباط نزدیکى با مباحث عدل الهى پيدا نكرده و توجه خواجه در آنها بر خلاف پيشينيانش، بيشتر معطوف به لطف الهى است. به هر حال، اين ابتكار خواجه، در تنظيم مباحث كلامى اماميه، در ساختار كتابهاى كلامى بعد از او تأثير فراوان نهاد. | ديگر ويژگى اين كتاب، آن است كه در آن، بر خلاف ديگر كتابهاى كلامى پيشين، مبحث معاد، بعد از مبحث نبوت آمده است. پيش از خواجه، بحث معاد، به سبب ارتباط بحث وعد و وعيد و ثواب و عقاب با صفات حق تعالى و به ويژه بحث عدل خداوند، قبل از نبوت و امامت مطرح مىگرديد، اما در تجريد، مباحث نبوت و امامت ارتباط نزدیکى با مباحث عدل الهى پيدا نكرده و توجه خواجه در آنها بر خلاف پيشينيانش، بيشتر معطوف به لطف الهى است. به هر حال، اين ابتكار خواجه، در تنظيم مباحث كلامى اماميه، در ساختار كتابهاى كلامى بعد از او تأثير فراوان نهاد. | ||
خط ۱۱۷: | خط ۱۱۶: | ||
[[توضیح المراد]] | [[توضیح المراد]] | ||
[[ | [[كشف المراد شرح فارسی تجريد الاعتقاد]] | ||
[[علاقة التجرید (شرح فارسی تجرید الاعتقاد)]] | [[علاقة التجرید (شرح فارسی تجرید الاعتقاد)]] | ||
خط ۱۲۳: | خط ۱۲۲: | ||
[[علی علیهالسلام میزان حق]] | [[علی علیهالسلام میزان حق]] | ||
[[شوارق | [[شوارق الإلهام في شرح تجريد الكلام]] | ||
[[هداية الأصول (شرح فارسی باب حادیعشر)]] | [[هداية الأصول (شرح فارسی باب حادیعشر)]] | ||
[[ | [[كشف المراد في شرح تجريد الاعتقاد]] | ||