مدارا: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مدارا:''' واژه ای عربی است که در لغت، به معنای دورویی، چاپلوسی، ملاطفت و مهربانی آمده است. همچنین به معنای خدعه و نیرنگ نیز آمده است و واژگان نزدیک به آن تساهل، تسامح، رواداری و تلُرانس که ریشه لاتین دارد، می‌باشد.

# عامل مذهبی بر اثر ستم های ارباب کلیسا بود؛

# عامل اجتماعی به دلیل مقتضیات سرمایه داری بود؛

آنچه از رحمت و عطوفت در قرآن و بیان پیامبر و ائمه اطهار گفته شد، در کلام ایشان نیز تبلور یافته است. مثلاً در جمله ای امام فرمود:  

اسلام نه تنها به مهرورزی سفارش کرده، بلکه بر اساس دید کلی اش، طرح و  برنامه‌های جامع در این زمینه دارد. حال سؤال این است که چرا اسلام مهر را بر قهر مقدم دانسته است؟

جواب این است که انسان در نظر اسلام، موجودی است که در رابطه با خداوند به تکامل  میرسد. اگر به خداوند پیوند بخورد و رنگ و بوی او بیابد به سعادت های مادی و معنوی خواهد رسید.

فطرت یک تحرک درونی است و اسلام همه برنامه هایش در جهت سازگاری با فطرت و در جهت شکوفا شدن و به کمال رسیدن آن طرح ریزی شده است.

مدارا در نظر اسلام و در تعریف حضرت امام به معنای تحمل عقاید و افراد، سعه صدر و رعایت حقوق انسان ها، برخاسته از یک فضیلت اخلاقی و انسانی و مبتنی بر نگاه  هدفدار به هستی و جهان و نگاه مهربانانه به انسان و ملاحظه انسان در ارتباط با مبدأ و معاد در چهارچوب شریعت است.

عمده ترین چالش ها بر سر تحدید مدارا، در حوزه‌های خاصی بوده و هیچ مکتبی و شخصی نتوانسته به صورت منطقی و مستدل از مدارا و از آزادی مطلق سخن بگوید.

'''به بررسی محدودیت‌های مدارا و انواع آزادی از نظر امام راحل می پردازیم:'''