دراسات في البیع: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR13562J1.jpg | عنوان = دراسات في البیع | عنوان‌های دیگر = تشمیل علی قواعد فقهیة في المعاملات | پدیدآورندگان | پدیدآوران = خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران (نويسنده) [[سجادی اصفهانی، محمد]...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'بنیان گذار' به 'بنیان‌گذار') |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و | [[خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران]] (نويسنده) | ||
[[سجادی اصفهانی، محمد]] (محقق) | [[سجادی اصفهانی، محمد]] (محقق) | ||
|زبان | |زبان | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''دِراساتٌ في البيع'''، نوشته فقیه معاصر، [[سید محمد سجادی اصفهانی]] (متولد 1326ش)، تقریر مباحث خارج فقه [[امام خمینی]] در حوزه علمیه نجف اشرف با موضوع خرید و فروش و مشتمل بر قواعد فقهی معاملات است. | '''دِراساتٌ في البيع'''، نوشته فقیه معاصر، [[سجادی اصفهانی، محمد|سید محمد سجادی اصفهانی]] (متولد 1326ش)، تقریر مباحث خارج فقه [[امام خمینی]] در حوزه علمیه نجف اشرف با موضوع خرید و فروش و مشتمل بر قواعد فقهی معاملات است. | ||
==تحقیق و نشر تقریرات بیع== | ==تحقیق و نشر تقریرات بیع== | ||
ناشر با اشاره به اینکه [[مؤسسه تحقیقاتی آیت‌الله سید مصطفی خمینی]]، کتاب حاضر را تحقیق کرده و با توجه به تمایل مقرر، [[دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم]] انتشار آن را پذیرفته، شرح حال کوتاهی از زندگی، تحصیلات و آثار مقرّر، [[سید محمد سجادی اصفهانی]]، بیان کرده و او را از شاگردان [[امام خمینی]] در نجف و از همراهانشان در هجرت به کویت، فرانسه و ایران و از اعضای | ناشر با اشاره به اینکه [[مؤسسه تحقیقاتی آیت‌الله سید مصطفی خمینی]]، کتاب حاضر را تحقیق کرده و با توجه به تمایل مقرر، [[دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم]] انتشار آن را پذیرفته، شرح حال کوتاهی از زندگی، تحصیلات و آثار مقرّر، [[سید محمد سجادی اصفهانی]]، بیان کرده و او را از شاگردان [[امام خمینی]] در نجف و از همراهانشان در هجرت به کویت، فرانسه و ایران و از اعضای روحانیون مبارز خارج از کشور معرفی کرده است<ref>ر.ک: مقدمه ناشر، ص3-6</ref>. | ||
==ساختار و محتوا== | ==ساختار و محتوا== | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==انتقاد علمی== | ==انتقاد علمی== | ||
[[سید محمد سجادی اصفهانی]]، افزون بر گزارش کلام [[امام خمینی]]، به‌ندرت وارد نقادی اجتهادی نیز شده و نظر خودش را در حاشیه مطرح کرده است؛ از جمله در آیه '''وَ لَا تَقْرَبُوا مَالَ الْيتِيمِ إِلَّا بِالَّتِي هِي أَحْسَنُ حَتَّىٰ يبْلُغَ أَشُدَّهُ...''' (انعام: 152)، به نظر مرحوم | [[سجادی اصفهانی، محمد|سید محمد سجادی اصفهانی]]، افزون بر گزارش کلام [[امام خمینی]]، به‌ندرت وارد نقادی اجتهادی نیز شده و نظر خودش را در حاشیه مطرح کرده است؛ از جمله در آیه'''وَ لَا تَقْرَبُوا مَالَ الْيتِيمِ إِلَّا بِالَّتِي هِي أَحْسَنُ حَتَّىٰ يبْلُغَ أَشُدَّهُ...''' (انعام: 152)، به نظر مرحوم [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام]]، نهی در آیه شریفه، ظاهرش حرمت تکلیفی است؛ پس فقط تصرفات خارجی محض (مثل اکل و شرب)، مقصود است، نه تصرفات اعتباری، از قبیل بیع و شراء و اجاره و هبه و... خلاصه، آیه شریفه متعرض احکام اعتباری از قبیل بیع و مانند آن نیست. | ||
جناب آقای [[سجادی اصفهانی]]، معتقد است: بنا بر اینکه «قرب» به‌حسب لغت، مکانی باشد، غایت تمام تصرفات خارجی مبطل مال یتیم خواهد بود و بسیاری از اوقات، تصرفات خارجی، معامله‌ای اعتباری می‌باشد و آن، معاطات در بیع و هبه و امثال آن است؛ بنابراین قرب، مکانی و کنایه از حرمت تصرفات خارجی مناسب با منهی‌عنه است؛ پس شامل تصرفات خارجیه‌ای که عنوانی از عناوین بیع و شراء و هبه و اجاره و... بر آنها صدق می‌کند، می‌شود<ref>ر.ک: متن کتاب، ص148، پاورقی3</ref>. | |||
جناب آقای [[سجادی اصفهانی، محمد|سجادی اصفهانی]]، معتقد است: بنا بر اینکه «قرب» به‌حسب لغت، مکانی باشد، غایت تمام تصرفات خارجی مبطل مال یتیم خواهد بود و بسیاری از اوقات، تصرفات خارجی، معامله‌ای اعتباری می‌باشد و آن، معاطات در بیع و هبه و امثال آن است؛ بنابراین قرب، مکانی و کنایه از حرمت تصرفات خارجی مناسب با منهی‌عنه است؛ پس شامل تصرفات خارجیه‌ای که عنوانی از عناوین بیع و شراء و هبه و اجاره و... بر آنها صدق می‌کند، می‌شود<ref>ر.ک: متن کتاب، ص148، پاورقی3</ref>. | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۷: | ||
[[رده:بیع و احکام آن، اجاره مزارعه. مساقات]] | [[رده:بیع و احکام آن، اجاره مزارعه. مساقات]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 اردیبهشت 1402]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ فروردین 1402 توسط محمد خردمند]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ فروردین 1402 توسط محمد خردمند]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ فروردین 1402 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ فروردین 1402 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۱۸
| دراسات في البیع | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران (نويسنده) سجادی اصفهانی، محمد (محقق) |
| عنوان‌های دیگر | تشمیل علی قواعد فقهیة في المعاملات |
| ناشر | جماعة المدرسين في الحوزة العلمیة بقم. مؤسسة النشر الإسلامي |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1426ق |
| چاپ | 2 |
| شابک | 964-470-513-0 |
| موضوع | خرید و فروش (فقه) - معاملات (فقه) |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /س2د4 190/1 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
دِراساتٌ في البيع، نوشته فقیه معاصر، سید محمد سجادی اصفهانی (متولد 1326ش)، تقریر مباحث خارج فقه امام خمینی در حوزه علمیه نجف اشرف با موضوع خرید و فروش و مشتمل بر قواعد فقهی معاملات است.
تحقیق و نشر تقریرات بیع
ناشر با اشاره به اینکه مؤسسه تحقیقاتی آیت‌الله سید مصطفی خمینی، کتاب حاضر را تحقیق کرده و با توجه به تمایل مقرر، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم انتشار آن را پذیرفته، شرح حال کوتاهی از زندگی، تحصیلات و آثار مقرّر، سید محمد سجادی اصفهانی، بیان کرده و او را از شاگردان امام خمینی در نجف و از همراهانشان در هجرت به کویت، فرانسه و ایران و از اعضای روحانیون مبارز خارج از کشور معرفی کرده است[۱].
ساختار و محتوا
اثر حاضر، در 3 بخش (شروط متعاقدین (بیع فضولی)، شروط عوضین و بحث خیار) سامان یافته است.
نگارش تقریرات
نویسنده، می‌گوید: زمانی که امام خمینی درس خارج فقه بیع را آغاز کرد، من افتخار حضور در آن را از ابتدا یافتم و بخش‌هایی از آن مباحث را نوشتم و کتاب حاضر ویراسته همان تقریرات است[۲].
انتقاد علمی
سید محمد سجادی اصفهانی، افزون بر گزارش کلام امام خمینی، به‌ندرت وارد نقادی اجتهادی نیز شده و نظر خودش را در حاشیه مطرح کرده است؛ از جمله در آیهوَ لَا تَقْرَبُوا مَالَ الْيتِيمِ إِلَّا بِالَّتِي هِي أَحْسَنُ حَتَّىٰ يبْلُغَ أَشُدَّهُ... (انعام: 152)، به نظر مرحوم امام، نهی در آیه شریفه، ظاهرش حرمت تکلیفی است؛ پس فقط تصرفات خارجی محض (مثل اکل و شرب)، مقصود است، نه تصرفات اعتباری، از قبیل بیع و شراء و اجاره و هبه و... خلاصه، آیه شریفه متعرض احکام اعتباری از قبیل بیع و مانند آن نیست.
جناب آقای سجادی اصفهانی، معتقد است: بنا بر اینکه «قرب» به‌حسب لغت، مکانی باشد، غایت تمام تصرفات خارجی مبطل مال یتیم خواهد بود و بسیاری از اوقات، تصرفات خارجی، معامله‌ای اعتباری می‌باشد و آن، معاطات در بیع و هبه و امثال آن است؛ بنابراین قرب، مکانی و کنایه از حرمت تصرفات خارجی مناسب با منهی‌عنه است؛ پس شامل تصرفات خارجیه‌ای که عنوانی از عناوین بیع و شراء و هبه و اجاره و... بر آنها صدق می‌کند، می‌شود[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.