۱۰۷٬۱۰۲
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'جمع آوری' به 'جمع‌آوری'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ه ای ' به 'ه‌ای ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'جمع آوری' به 'جمع‌آوری') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
کتاب وین شرح بی نهایت در یک جلد، در قطع وزیری و به زبان فارسی نوشته شده است، در نوشتار این نویسنده، به ویژه در این کتاب چیزی از مغلق نویسی و ابهام زایی نمی‌بینیم و نگارشی ساده و روان را در کار این اثر ارائه نموده است. کتاب با فهرستی بلندبالا و مطوّل در ابتدای کتاب دیده می‌شود. از شماره گذاری فهرست مطالب 21 مورد قابل دیدن است. که به ترتیب عبارتند از: وحی. کتابهای آسمانی. قرآن معجزه جاوید محمّد(ص)، | کتاب وین شرح بی نهایت در یک جلد، در قطع وزیری و به زبان فارسی نوشته شده است، در نوشتار این نویسنده، به ویژه در این کتاب چیزی از مغلق نویسی و ابهام زایی نمی‌بینیم و نگارشی ساده و روان را در کار این اثر ارائه نموده است. کتاب با فهرستی بلندبالا و مطوّل در ابتدای کتاب دیده می‌شود. از شماره گذاری فهرست مطالب 21 مورد قابل دیدن است. که به ترتیب عبارتند از: وحی. کتابهای آسمانی. قرآن معجزه جاوید محمّد(ص)، جمع‌آوری قرآن. اسامی و صفات قرآن، کیفیّت صوری قرآن. ظاهر و باطن قرآن. آیات مکی و مدنی. آیات محکم و متشابه. ناسخ و منسوخ. شأن نزول. تفسیر. تأویل. محتویات قرآن. تمثیلات. دنیا و آخرت. نزول و انزال و تنزیل. سوگندهای قرآن. لغات غیر عربی قرآن. اهداف قرآن. طبقات قرّاء. اعجاز قرآن. قرآن در کلام بزرگان. در انتهای کتاب نیز بخش منابع و مآخذ و همین طور نمایه وجود دارد و در ابتدا نیز قبل از بحث اصلی مقدّمه دیده می‌شود. امّا چنانکه از عناوین پیداست، تماماً کلّی است و به طور طبیعی باید به ذیل هر عنوان نیز نگاه کرد، زیرا عناوین متعدّد فرعی که اجزاء بحث اصلی به حساب می‌آیند در زیرمجموعه‌ی آن قرار داده شده است. فهرستی شش صفحه‌ای حکایت از این تطویل فهرست دارد. | ||
کتاب وین شرح بی نهایت مطالب زیادی را در خصوص قرآن ارائه می‌دهد و چنان می‌نماید که تمام اصول و بمانی قرآن از لحاظ صورت و معنا در آن قابل مشاهده است. و در واقع برای جوینده‌ی محتویات قرآن می‌توان گفت که هر چیزی در آن وجود دارد. شیوه‌ی کار نیز از طریق استشهاد به دیگر آیات تنظیم شده است و برای هر آیه‌ای آیات دیگر را از بابت معنا و مفهوم شاهد آورده است. ضمن اینکه هر جا که نیازی به حدیث بوده از منابع معتبر حدیث مورد نظر را وارد ساخته، هر جا که نظر ادبی و عرفانی لازم بوده به خوبی چاشنی شده و در مقولات عقلی و استدلالی نیز به طور مستقیم با رأی نویسنده مواجه می‌شویم که در برخی موارد نظریات بدیعی را در کار کرده است. | کتاب وین شرح بی نهایت مطالب زیادی را در خصوص قرآن ارائه می‌دهد و چنان می‌نماید که تمام اصول و بمانی قرآن از لحاظ صورت و معنا در آن قابل مشاهده است. و در واقع برای جوینده‌ی محتویات قرآن می‌توان گفت که هر چیزی در آن وجود دارد. شیوه‌ی کار نیز از طریق استشهاد به دیگر آیات تنظیم شده است و برای هر آیه‌ای آیات دیگر را از بابت معنا و مفهوم شاهد آورده است. ضمن اینکه هر جا که نیازی به حدیث بوده از منابع معتبر حدیث مورد نظر را وارد ساخته، هر جا که نظر ادبی و عرفانی لازم بوده به خوبی چاشنی شده و در مقولات عقلی و استدلالی نیز به طور مستقیم با رأی نویسنده مواجه می‌شویم که در برخی موارد نظریات بدیعی را در کار کرده است. | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
نویسنده در بخش دیگر به کتابهای آسمانی که در قرآن هم از آنها یاد شده اشاره می‌کند، غیر از قرآن که اصل آنها مورد اعتبار و تأیید است ولی در طول زمان دچار تغییرات و تحریفاتی صوری و معنوی قرار گرفته و به برخی از آنها نیز اشاره می‌کند و از لحاظ عقلانی آنها را مورد نقد قرار می‌دهد. در بخش دیگر که قرآن را به عنوان معجزه‌ی جاوید قلمداد می‌کند هم نظر به الفاظ و صورت ظاهری قرآن دارد و هم محتوا و معنای آن را در نظر می‌گیرد و هر دو ساحت آن را معجزه و شگف انگیز تلقّی می‌کند. | نویسنده در بخش دیگر به کتابهای آسمانی که در قرآن هم از آنها یاد شده اشاره می‌کند، غیر از قرآن که اصل آنها مورد اعتبار و تأیید است ولی در طول زمان دچار تغییرات و تحریفاتی صوری و معنوی قرار گرفته و به برخی از آنها نیز اشاره می‌کند و از لحاظ عقلانی آنها را مورد نقد قرار می‌دهد. در بخش دیگر که قرآن را به عنوان معجزه‌ی جاوید قلمداد می‌کند هم نظر به الفاظ و صورت ظاهری قرآن دارد و هم محتوا و معنای آن را در نظر می‌گیرد و هر دو ساحت آن را معجزه و شگف انگیز تلقّی می‌کند. | ||
مؤلّف در بخش دیگری به | مؤلّف در بخش دیگری به جمع‌آوری و نگارش و تدوین قرآن می‌پردازد که از مسائل مهم برای قرآن پژوهان است و در این باره اهتمامات بلیغی صورت گرفته و آثار متعدّدی نوشته و منتشر شده است. نویسنده‌ی کتاب [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] در این راستا به توجّه پیامبر به نگارش قرآن توجّه می‌دهد و در همین مورد به برخی از کسانی که از کاتبان قرآن بودند یاد می‌کند، چنانکه در قسمتی به 40 نام اشاره می‌کند. <ref>متن، ص 98</ref>. و در ادامه اشکالی که بر کاتب بودن معاویه که برخی از اهل سنّت وی را کاتب می‌دانستند می‌گیرد و رسماً او را از این بابت منکر می‌شود. <ref>متن، ص 98</ref>. | ||
در بخش اسامی‌و صفات قرآن هم بحثی پردامنه با استفاده از خود آیات قرآن بحث تطویل می‌یابد و در قسمتی به اسامی‌مشهور و نامشهور قرآن اشاره می‌کند که در این باره به طور شماره وار با ذکر نام و آیه‌ای که محتوی آن نام است 45 مورد را نام می‌برد. از طریق تفسیر [[آملی، سید حیدر|سیّد حیدر آملی]] موسوم به [[تفسير المحيط الأعظم و البحر الخضم في تأويل كتاب‌الله العزيز المحكم|تفسیر المحیط الاعظم]] به برخی از همان اسامی‌اشاره می‌کند که از جمله: احسن الحدیث، احسن ما انزل، بشری، بصائر، بلاغ، بیان، بیّنه، تبیان، تذکره، تفصیل، تنزیل، حبل، حدیث، الحق، حق الیقین و غیره را می‌توان یاد کرد. <ref>متن، صص 110-108</ref>. در ادامه با اعتباری دیگر به 66 مورد اشاره می‌کند که به زعم نویسنده اینها جامع تر و بیشتر قابل توجّه‌اند. ولی آنچه که به زعم نویسنده شهرت دارد و می‌توان روی آن تکیه کرد این اسماء است: قرآن، فرقان، کتاب، ذکر، تنزیل، کلام الله، بیان، نور و حکم. بعد از آن به صفات مشهور قرآن اهتمام می‌کند و به 10 مورد اشاره می‌کند که عبارتند از: مبین، حکیم، مبارک، کریم، مجید، عجب، فصل، عزیز، غیر ذی عوج، و شیر و نذیر. | در بخش اسامی‌و صفات قرآن هم بحثی پردامنه با استفاده از خود آیات قرآن بحث تطویل می‌یابد و در قسمتی به اسامی‌مشهور و نامشهور قرآن اشاره می‌کند که در این باره به طور شماره وار با ذکر نام و آیه‌ای که محتوی آن نام است 45 مورد را نام می‌برد. از طریق تفسیر [[آملی، سید حیدر|سیّد حیدر آملی]] موسوم به [[تفسير المحيط الأعظم و البحر الخضم في تأويل كتاب‌الله العزيز المحكم|تفسیر المحیط الاعظم]] به برخی از همان اسامی‌اشاره می‌کند که از جمله: احسن الحدیث، احسن ما انزل، بشری، بصائر، بلاغ، بیان، بیّنه، تبیان، تذکره، تفصیل، تنزیل، حبل، حدیث، الحق، حق الیقین و غیره را می‌توان یاد کرد. <ref>متن، صص 110-108</ref>. در ادامه با اعتباری دیگر به 66 مورد اشاره می‌کند که به زعم نویسنده اینها جامع تر و بیشتر قابل توجّه‌اند. ولی آنچه که به زعم نویسنده شهرت دارد و می‌توان روی آن تکیه کرد این اسماء است: قرآن، فرقان، کتاب، ذکر، تنزیل، کلام الله، بیان، نور و حکم. بعد از آن به صفات مشهور قرآن اهتمام می‌کند و به 10 مورد اشاره می‌کند که عبارتند از: مبین، حکیم، مبارک، کریم، مجید، عجب، فصل، عزیز، غیر ذی عوج، و شیر و نذیر. | ||