سکینة الاولیاء: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR77161J1.jpg | عنوان =سکینة الاولیاء | عنوان‌های دیگر =...» ایجاد کرد)
     
    جز (جایگزینی متن - 'دائرة المعارف' به 'دائرةالمعارف')
     
    (۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۲۹: خط ۲۹:
    }}
    }}
       
       
    '''سکینة الاولیاء''' نوشته محمد دارا شکوه فرزند شاه جهان (م1069 ‏ق) از شاهزادگان تيمورى هند است. او كه شاهزاده‏اى عارف مسلك بوده به مقام ولایتعهدی رسید و به شاه بلند اقبال ملقب گردید. <ref>انوشه، حسن ، ص 33؛ حسنی، عبد الحی، ج5، ص 146</ref> این اثر در موضوع تصوف و عرفان است و به کوشش محمد رضا جلالی نائینی منتشر شده است.
    '''سکینة الاولیاء''' نوشته [[داراش‍ک‍وه‌ ب‍اب‍ری‌، ش‍اه‍زاده‌ ه‍ن‍د|محمد دارا شکوه]] فرزند شاه جهان (م1069 ‏ق) از شاهزادگان تيمورى هند است. او كه شاهزاده‏اى عارف مسلك بوده به مقام ولایتعهدی رسید و به شاه بلند اقبال ملقب گردید. <ref>انوشه، حسن، ص 33؛ حسنی، عبد الحی، ج5، ص 146</ref> این اثر در موضوع تصوف و عرفان است و به کوشش [[جلالی نایینی، محمدرضا|محمد رضا جلالی نائینی]] منتشر شده است.


    اثر یاد شده در شرح‏ حال مشايخ قادريه از آغاز تا نیمه دوم سده یازدهم هجری قمری است. نویسنده در بیست و هشتمین سال از عمر خود به نگارش این اثر اقدام کرده و در سال 1059 ق به نگارش آن پایان داده است. <ref> صفا، ذبیح الله، ص 227؛  مقدمه محقق ص 25</ref>  
    اولین اثر مؤلف در شرح حال مشایخ صوفیه سفینه الاولیاء می‌باشد و اثر یاد شده دومین اثر وی در شرح‏ حال مشايخ قادريه از آغاز تا نیمه دوم سده یازدهم هجری قمری است. نویسنده در بیست و هشتمین سال از عمر خود به نگارش این اثر اقدام کرده و در سال 1059 ق به نگارش آن پایان داده است. <ref>صفا، ذبیح الله، ج 5 ص 227؛  مقدمه محقق ص 25</ref>  


    نویسنده در این کتاب به مناقب میانجیو(م 1045)از مشایخ صوفیه قادریه<ref> انوشه، حسن، ج1، ص 861</ref>  و مریدان و خلفای او پرداخته و تصریح نموده است که مطالب کتاب را  با دقت و تحقیق کامل به نگارش درآورده است. <ref>مقدمه محقق ص 25</ref> وی در‌ این‌ کتاب طوایف اهل الله را دوازده گروه می داند که عبارتند از : عارفان، عاشقان، سابقان، محبّان، موقنان، مکاشفان، مشاهدان، سالکان، صادقان، راضیان، مریدان و... و این دوازده گروه، دوازده چشمه‌ای‌ هستند‌ که‌ از آن شربت ازلی می‌ نوشند‌. همینطور‌ مسائل دیگری همچون رؤیت و لزوم هادی روحانی و طریقه یافتن او مورد بحث قرار گرفته است. نویسنده در جهت اثبات دیدگاهش به منابعی‌ چون‌ کشف‌ المحجوب، تاریخ یافعی، مـعجم البـلدان، صحیح مسلم، تفسیر‌ بحرالحقایق،‌ تفسیر عرایس البیان، تفسیر قشیری، تفسیر مواهب علیه و فصل الخطاب، اشاره می کند. <ref>جهانی، روشنک، ص 40</ref>
    نویسنده در این کتاب به مناقب میانجیو(م 1045)از مشایخ صوفیه قادریه<ref>انوشه، حسن، ج1، ص 861</ref>  و مریدان و خلفای او پرداخته و تصریح نموده است که مطالب کتاب را  با دقت و تحقیق کامل به نگارش درآورده است. <ref>مقدمه محقق ص 25</ref> وی در‌ این‌ کتاب طوایف اهل الله را دوازده گروه می‌داند که عبارتند از: عارفان، عاشقان، سابقان، محبّان، موقنان، مکاشفان، مشاهدان، سالکان، صادقان، راضیان، مریدان و... و این دوازده گروه، دوازده چشمه‌ای‌ هستند‌ که‌ از آن شربت ازلی می‌ نوشند‌. همینطور‌ مسائل دیگری همچون رؤیت و لزوم هادی روحانی و طریقه یافتن او مورد بحث قرار گرفته است. نویسنده در جهت اثبات دیدگاهش به منابعی‌ چون‌ کشف‌ المحجوب، تاریخ یافعی، [[معجم البلدان]]، [[صحيح مسلم|صحیح مسلم]]، تفسیر‌ بحرالحقایق،‌ تفسیر [[عرايس الجواهر و نفايس الأطايب|عرایس]] البیان، تفسیر [[قشیری، عبدالکریم بن هوازن|قشیری]]، تفسیر مواهب علیه و فصل الخطاب، اشاره می‌کند. <ref>جهانی، روشنک، ص 40</ref>




    ==پانویس ==
    ==پانویس ==
    <references/>
    <references />


    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    خط ۴۳: خط ۴۳:
    #انوشه، حسن‏. فرهنگ زندگى نامه‌ها. تهران. مركز نشر فرهنگى رجاء. 1369ش‏. چاپ اول.
    #انوشه، حسن‏. فرهنگ زندگى نامه‌ها. تهران. مركز نشر فرهنگى رجاء. 1369ش‏. چاپ اول.
    #جهانی، روشنک، داراشکوه و اندیشه وحدت ادیان. اطلاعات حکمت و معرفت. شهریور 1390، سال ششم - شماره 5.
    #جهانی، روشنک، داراشکوه و اندیشه وحدت ادیان. اطلاعات حکمت و معرفت. شهریور 1390، سال ششم - شماره 5.
    #حسنى، عبد الحى ‏. نزهة الخواطر و بهجة المسامع و النواظر. حيدرآباد. مطبعة مجلس دائرة المعارف العثمانية. 1382ق. چاپ دوم.
    #حسنى، عبد الحى ‏. نزهة الخواطر و بهجة المسامع و النواظر. حيدرآباد. مطبعة مجلس دائرةالمعارف العثمانية. 1382ق. چاپ دوم.
    #صفا، ذبيح‏الله‏. تاريخ ادبيات در ايران، صفا. تهران. فردوس. 1378ش. چاپ هشتم.
    #صفا، ذبيح‏الله‏. تاريخ ادبيات در ايران، صفا. تهران. فردوس. 1378ش. چاپ هشتم.


    خط ۵۱: خط ۵۱:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:تصوف و عرفان]]
    [[رده:طرائق صوفیه]]
    [[رده:مقالات مرداد 01 گرنه زاده]]
    [[رده:مقالات مرداد 01 گرنه زاده]]
    [[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]]
    [[رده:مقالات بارگذاری شده شهریور 01 قربانی]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1401]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۸ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۰۰

    سکینة الاولیاء
    سکینة الاولیاء
    پدیدآورانداراش‍ک‍وه‌ ب‍اب‍ری‌، ش‍اه‍زاده‌ ه‍ن‍د (نویسنده)

    تاراچند (مصحح)

    جلالی نایینی، محمدرضا (مصحح)
    ناشرمؤسسه مطبوعاتی علمی
    مکان نشر[ايران]
    سال نشر[--13]
    چاپچاپ یکم
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره

    سکینة الاولیاء نوشته محمد دارا شکوه فرزند شاه جهان (م1069 ‏ق) از شاهزادگان تيمورى هند است. او كه شاهزاده‏اى عارف مسلك بوده به مقام ولایتعهدی رسید و به شاه بلند اقبال ملقب گردید. [۱] این اثر در موضوع تصوف و عرفان است و به کوشش محمد رضا جلالی نائینی منتشر شده است.

    اولین اثر مؤلف در شرح حال مشایخ صوفیه سفینه الاولیاء می‌باشد و اثر یاد شده دومین اثر وی در شرح‏ حال مشايخ قادريه از آغاز تا نیمه دوم سده یازدهم هجری قمری است. نویسنده در بیست و هشتمین سال از عمر خود به نگارش این اثر اقدام کرده و در سال 1059 ق به نگارش آن پایان داده است. [۲]

    نویسنده در این کتاب به مناقب میانجیو(م 1045)از مشایخ صوفیه قادریه[۳] و مریدان و خلفای او پرداخته و تصریح نموده است که مطالب کتاب را با دقت و تحقیق کامل به نگارش درآورده است. [۴] وی در‌ این‌ کتاب طوایف اهل الله را دوازده گروه می‌داند که عبارتند از: عارفان، عاشقان، سابقان، محبّان، موقنان، مکاشفان، مشاهدان، سالکان، صادقان، راضیان، مریدان و... و این دوازده گروه، دوازده چشمه‌ای‌ هستند‌ که‌ از آن شربت ازلی می‌ نوشند‌. همینطور‌ مسائل دیگری همچون رؤیت و لزوم هادی روحانی و طریقه یافتن او مورد بحث قرار گرفته است. نویسنده در جهت اثبات دیدگاهش به منابعی‌ چون‌ کشف‌ المحجوب، تاریخ یافعی، معجم البلدان، صحیح مسلم، تفسیر‌ بحرالحقایق،‌ تفسیر عرایس البیان، تفسیر قشیری، تفسیر مواهب علیه و فصل الخطاب، اشاره می‌کند. [۵]


    پانویس

    1. انوشه، حسن، ص 33؛ حسنی، عبد الحی، ج5، ص 146
    2. صفا، ذبیح الله، ج 5 ص 227؛ مقدمه محقق ص 25
    3. انوشه، حسن، ج1، ص 861
    4. مقدمه محقق ص 25
    5. جهانی، روشنک، ص 40

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن.
    2. انوشه، حسن‏. فرهنگ زندگى نامه‌ها. تهران. مركز نشر فرهنگى رجاء. 1369ش‏. چاپ اول.
    3. جهانی، روشنک، داراشکوه و اندیشه وحدت ادیان. اطلاعات حکمت و معرفت. شهریور 1390، سال ششم - شماره 5.
    4. حسنى، عبد الحى ‏. نزهة الخواطر و بهجة المسامع و النواظر. حيدرآباد. مطبعة مجلس دائرةالمعارف العثمانية. 1382ق. چاپ دوم.
    5. صفا، ذبيح‏الله‏. تاريخ ادبيات در ايران، صفا. تهران. فردوس. 1378ش. چاپ هشتم.

    وابسته‌ها