ریح النسرین فیمن عاش من الصحابة مائة و عشرین: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'سرگذشت نام' به 'سرگذشت‌نام') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'رسول الله' به 'رسول‌الله') |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
'''ريح النسرين في من عاش من الصحابة مأئة و عشرين'''، اثر [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|جلال‌الدین سیوطی]] (متوفی 911ق)، رساله‌ای است کوتاه و مختصر در معرفی صحابه‌ای که 120 سال عمر کرده‌اند. کتاب با تحقیق [[مجود، عدنان احمد|عدنان احمد مجود]]، منتشر شده است. | '''ريح النسرين في من عاش من الصحابة مأئة و عشرين'''، اثر [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|جلال‌الدین سیوطی]] (متوفی 911ق)، رساله‌ای است کوتاه و مختصر در معرفی صحابه‌ای که 120 سال عمر کرده‌اند. کتاب با تحقیق [[مجود، عدنان احمد|عدنان احمد مجود]]، منتشر شده است. | ||
کتاب دارای سه فصل است. در فصل اول، ابتدا به تعریف صحابی پرداخته شده<ref>ر.ک: متن کتاب، ص9</ref> و سپس، ضمن تشریح معنای لغوی و اصطلاحی عدالت، عدالت صحابه مورد بحث و بررسی قرار گرفته<ref>ر.ک: همان، ص10</ref> و آنگاه، به آیاتی از قرآن کریم به‌عنوان ادله دال بر عدالت صحابه، اشاره شده است که از جمله آنها، می‌توان به آیه 143 سوره بقره: «و كذلك جعناكم أمة وسطا لتكونوا شهداء علی الناس و يكون الرسول عليكم شهيدا» (همان گونه (که قبله شما، یک قبله میانه است) شما را نیز، امت میانه‌ای قرار دادیم (در حد اعتدال، میان افراط و تفریط) تا بر مردم گواه باشید و پیامبر هم بر شما گواه است)، آیه 110 آل عمران: «كنتم خير أمة أخرجت للناس» (شما بهترین امتی بودید که به سود انسان‌ها آفریده شده‌اند) و آیه 29 سوره فتح: «محمد | کتاب دارای سه فصل است. در فصل اول، ابتدا به تعریف صحابی پرداخته شده<ref>ر.ک: متن کتاب، ص9</ref> و سپس، ضمن تشریح معنای لغوی و اصطلاحی عدالت، عدالت صحابه مورد بحث و بررسی قرار گرفته<ref>ر.ک: همان، ص10</ref> و آنگاه، به آیاتی از قرآن کریم به‌عنوان ادله دال بر عدالت صحابه، اشاره شده است که از جمله آنها، می‌توان به آیه 143 سوره بقره: «و كذلك جعناكم أمة وسطا لتكونوا شهداء علی الناس و يكون الرسول عليكم شهيدا» (همان گونه (که قبله شما، یک قبله میانه است) شما را نیز، امت میانه‌ای قرار دادیم (در حد اعتدال، میان افراط و تفریط) تا بر مردم گواه باشید و پیامبر هم بر شما گواه است)، آیه 110 آل عمران: «كنتم خير أمة أخرجت للناس» (شما بهترین امتی بودید که به سود انسان‌ها آفریده شده‌اند) و آیه 29 سوره فتح: «محمد رسول‌الله و الذين معه أشداء علی الكفار رحماء بينهم» (محمد(ص) فرستاده خداست و کسانی که با او هستند، در برابر کفار سرسخت و شدید و در میان خود مهربانند)، اشاره نمود<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>. | ||
در ادامه، ضمن اشاره به احادیثی که در فضیلت صحابه وارد شده<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>، از آخرین اصحابی که به رحمت خدا رفته، نام برده شده است که عبارتند از: انس بن مالک در بصره، عبدالله بن ابی اوفی در کوفه، عبدالله بن بسر مازنی در شام، عبدالله بن حارث در مصر، سائب بن یزید، سهل بن سعد انصاری، جابر بن عبدالله و محمود بن ربیع در مدینه و ابوطفیل و عبدالله بن عمر، در مکه و...<ref>ر.ک: همان، ص18-19</ref>. | در ادامه، ضمن اشاره به احادیثی که در فضیلت صحابه وارد شده<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>، از آخرین اصحابی که به رحمت خدا رفته، نام برده شده است که عبارتند از: انس بن مالک در بصره، عبدالله بن ابی اوفی در کوفه، عبدالله بن بسر مازنی در شام، عبدالله بن حارث در مصر، سائب بن یزید، سهل بن سعد انصاری، جابر بن عبدالله و محمود بن ربیع در مدینه و ابوطفیل و عبدالله بن عمر، در مکه و...<ref>ر.ک: همان، ص18-19</ref>. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۵
| ریح النسرین فیمن عاش من الصحابة مائة و عشرین | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر (نويسنده) مجود، عدنان احمد (محقق) |
| ناشر | دار الوفاء |
| مکان نشر | عربستان - جده |
| سال نشر | 1405ق - 1985م |
| چاپ | 1 |
| موضوع | صحابه - سرگذشت‌نامه |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 9ر9س 28/6 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ريح النسرين في من عاش من الصحابة مأئة و عشرين، اثر جلال‌الدین سیوطی (متوفی 911ق)، رساله‌ای است کوتاه و مختصر در معرفی صحابه‌ای که 120 سال عمر کرده‌اند. کتاب با تحقیق عدنان احمد مجود، منتشر شده است.
کتاب دارای سه فصل است. در فصل اول، ابتدا به تعریف صحابی پرداخته شده[۱] و سپس، ضمن تشریح معنای لغوی و اصطلاحی عدالت، عدالت صحابه مورد بحث و بررسی قرار گرفته[۲] و آنگاه، به آیاتی از قرآن کریم به‌عنوان ادله دال بر عدالت صحابه، اشاره شده است که از جمله آنها، می‌توان به آیه 143 سوره بقره: «و كذلك جعناكم أمة وسطا لتكونوا شهداء علی الناس و يكون الرسول عليكم شهيدا» (همان گونه (که قبله شما، یک قبله میانه است) شما را نیز، امت میانه‌ای قرار دادیم (در حد اعتدال، میان افراط و تفریط) تا بر مردم گواه باشید و پیامبر هم بر شما گواه است)، آیه 110 آل عمران: «كنتم خير أمة أخرجت للناس» (شما بهترین امتی بودید که به سود انسان‌ها آفریده شده‌اند) و آیه 29 سوره فتح: «محمد رسول‌الله و الذين معه أشداء علی الكفار رحماء بينهم» (محمد(ص) فرستاده خداست و کسانی که با او هستند، در برابر کفار سرسخت و شدید و در میان خود مهربانند)، اشاره نمود[۳].
در ادامه، ضمن اشاره به احادیثی که در فضیلت صحابه وارد شده[۴]، از آخرین اصحابی که به رحمت خدا رفته، نام برده شده است که عبارتند از: انس بن مالک در بصره، عبدالله بن ابی اوفی در کوفه، عبدالله بن بسر مازنی در شام، عبدالله بن حارث در مصر، سائب بن یزید، سهل بن سعد انصاری، جابر بن عبدالله و محمود بن ربیع در مدینه و ابوطفیل و عبدالله بن عمر، در مکه و...[۵].
فصل دوم، به ترجمه و شرح حال سیوطی اختصاص یافته[۶] و اصل کتاب، در فصل سوم، خلاصه شده است. در این فصل، به معرفی هجده تن از اصحابی پرداخته شده که صدوبیست سال عمر کرده‌اند و درباره هریک، شرح حال مختصری نیز، ارائه شده است. برخی از این افراد، عبارتند از: حسان بن ثابت[۷]، حکیم بن حزام[۸]، حویطب بن عبدالعزی[۹]، سعد بن ایاس شیبانی[۱۰] و سعد بن جناده[۱۱].
پانویس
منابع مقاله
متن کتاب.