سیر تدوین و تطور صحابه نگاری: تفاوت میان نسخه‌ها

| کد کنگره =‏

| موضوع =

'''سیر تدوین و تطور صحابه نگاری''' تألیف محمدرضا هدایت پناه؛ نوشتار حاضر ضمن اشارت به سیر تدوین و تطور این دانش و مجموعه ی صحابه نگاری ها و صحابه نگاران، به نقش شیعه و اهل سنت در تحولات ساختاری و محتوایی و بیان مزایا و نواقص صحابه نگاری ها پرداخته است.

این اثر در شش بخش کلی، مباحث مذکور را مورد بررسی قرار داده است. عناوین این بخش ها که هر کدام از آنها حاوی چند فصل نیز می باشد به این قرار است:

بخش اول: کلیات: تبیین و ساختار؛ تعاریف و نگرش ها

بخش چهارم: صحابه نگاری های مفقود (روش ها و بینش ها)  

مسلمانان در سده ی نخست هجری به دلایل گوناگونی، به سیره ی نبوی توجه کردند و دانش سیره نگاری را بنیاد گذاردند، اما بر اثر ارتباط صحابه با پیامبر (ص)،توجه به این طبقه بسی مهم شد و به فهرست نویسی درباره ی صحابه انجامید و زمینه ای برای پیدایی دانشی مستقل به نام «صحابه نگاری» فراهم شد. شیعه در پیدایش و دگرگونی این دانش بسیار تأثیر گذار است؛ چنان که بر پایه ی منابع کهن تاریخی می توان شیعه را بنیاد گذار آن برشمرد. طبق بررسی های به عمل آمده می توان پذیرفت، نوشته‌های صحابه نگاران شیعی در صحابه نگاری های پسین اهل سنت نیز تأثیرگذار بوده است. بنا بر آنچه گفته شد می توان دریافت که  صحابه نگاری قدمتی برابر با سیره نگاری دارد که به فهرست و شرح حال و مسائل مربوط به یاران پیامبر صل الله علیه و آله می پردازد. صحابه نگاری به دلیل موضوع چالش برانگیز آن از زمینه‌های مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و مذهبی برخوردار است و از همین رو طی ده قرن، تطورات بسیاری به خود دیده و از جهت ساختاری و محتوایی دستخوش تغییرات و تحولات فراوانی شده است.

نوشتار حاضر ضمن اشارت به سیر تدوین و تطور این دانش و مجموعه ی صحابه نگاری ها و صحابه نگاران، به نقش شیعه و اهل سنت در تحولات ساختاری و محتوایی و بیان مزایا و نواقص صحابه نگاری ها پرداخته است. <ref> [https://www.historylib.com/books/2546 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>

[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]