از نیمروز تا امروز: تفاوت میان نسخه‌ها

بخشی از مطالبی که در این کتاب ثبت شده، گزیده ای است از خاطرات نویسنده. همانگونه که در متن کتاب هم آمده،  این خاطرات فراتر از امور شخصی، خانوادگی و در یک کلام خود زندگی نامه می باشد که ناخواسته و ناگزیر با مسائل تاریخی، جغرافیایی، مردم شناسی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، حوادث، سوانح، نگرش و جهان بینی انسان ها گره خورده است. با این اوصاف ممکن است به برخی اذهان چنین متبادر شود که خاطرات صرفا دیده ها یا شنیده هاست؛ اما طرح خاطرات نمی تواند بدون در نظر گرفتن شناخت از محیط پیرامونی که در آن رشد و نمو یافته ایم، تبیین گردد. لذا در نوشتن خاطرات مؤلفه های دیگری نیز دخالت دارد و سعی مولف بر این بوده که تصویری نسبتا روشن از موقعیت و محدوده ی جغرافیایی و تاریخی ای که در آن به دنیا آمده و رشد کرده است را ارائه نماید. در نتیجه محتوای این کتاب مرکب از تک نگاری، خود زندگی نامه نویسی و زندگی نامه نویسی است و به تعبیر نگارنده با این وصف می توان آن را ترکیب در هم تنیده خاطرات، شبه خاطرات و فراخاطرات نامید.

نقاط زیادی در روی زمین وجود دارند که هر کدام دارای هویت، ماهیت و رازهایی هستند که از یک فاصله معین به بعد دیده نمی شوند. در حالی که در این نقاط دنیایی از فعل و انفعالات، تحولات، موجودات ریز و درشت باشعور و بی شعور و در بستر جغرافیایی از پستی ها، بلندی ها، جنگل ها، دریاها و ... وجود دارند که تابع نظام هستی می باشند. لیکن ممکن است همگان از آن ها بی خبر باشند و وجود خارجی آن ها را درک نکنند. بر این اساس دوربین پژوهش روی نقطه ای به نام منطقه ی «جزینک» که دارای تاریخی کهن، فرهنگ و تمدنی سرتاسر پر افتخار و مردمی فرهیخته است، متمرکز شده است. جایی که آحاد ملت ایران از آن بی خبرند، نه تنها ملت ایران بلکه حدود سه میلیون سیستانی در سراسر کشور هم بی خبرند. نه تنها مردم سیستان بلکه خود مردم جزینک و جزینکی های پراکنده در ایران و خارج هم از تاریخ گذشته ی خود بی اطلاع و نسبت به آن بیگانه اند. بنابراین جزینک قطعه ای از سیستان بزرگ، پر از رمز و راز، مردمان دلیر، آزاده، پاک اندیش، شجاع، راستگو، جوانمرد، شریف و ساده دل بوده و بزرگان و رجال سیاسی - مذهبی کم نظیر و شهیری را در خود پرورش داده است. به طوری که می دانیم سیستان را در گذشته ی کهن «ملک نیمروز» می نامیدند؛ چون میان گاه جهان در دوران باستان در شروع و ماقبل تاریخ بوده است و خط نصف النهار از وسط سیستان عبور می کرده است. ایضا از این رو میان گاه جهان می گفتند زیرا هنگامی که خورشید در سیستان به میان گاه آسمان می رسد، در شرق جهان خورشید در حال غروب و در غرب در جهان در حال طلوع می باشد. بنابراین «نیمروز» در زبان عربی نصف النهار نامیده شده و جزینک نیز درست بر روی خط نصف النهار سیستان در شمال رصدخانه ی دهانه ی غلامان واقع گردیده است. بدین ترتیب نام این کتاب را که بخشی از آن مربوط به شناخت مرکز نیمروز باستان می باشد و بخشی نیز مربوط به خاطرات تلخ و شیرین نویسنده است، «از نیمروز تا امروز» نامیده شده است.<ref> [https://www.historylib.com/books/2360 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>