غالب دهلوی، اسدالله بن عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۵: خط ۴۵:


== ولادت ==
== ولادت ==
نام او اسدالله خان و ملقب به نجم‌الدوله دبیرالملک، نظام جنگ و تخلص شعری‌اش غالب است:{{شعر}}
نام او اسدالله خان و ملقب به نجم‌الدوله دبیرالملک، نظام جنگ و تخلص شعری‌اش غالب است:
* {{ب|'' غالبم اسم شعر و نام من است ''|2='' اسدالله خان مدح طراز''<ref>ر.ک: کیانی، محسن، صفحه پانزده</ref>‏}}.
 
{{شعر}}
{{ب|'' غالبم اسم شعر و نام من است ''|2='' اسدالله خان مدح طراز''<ref>ر.ک: کیانی، محسن، صفحه پانزده</ref>‏}}.
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
.
{| class="" style="margin: 0 auto; "
| class="b" |<span class="beyt">'' غالبم اسم شعر و نام من است ''</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">'' اسدالله خان مدح طراز''<ref>ر.ک: کیانی، محسن، صفحه پانزده</ref>‏</span>
|}
.


«غالب» در اوایل، «اسد» تخلص می‌کرد و از سبک میرزا بیدل پیروی می‌نمود، بعداً تخلص «غالب» اختیار کرد و مردم معاصرش او را میرزا می‌نامیدند.
«غالب» در اوایل، «اسد» تخلص می‌کرد و از سبک میرزا بیدل پیروی می‌نمود، بعداً تخلص «غالب» اختیار کرد و مردم معاصرش او را میرزا می‌نامیدند.


میرزا اسدالله خان غالب، در تاریخ هشتم رجب سال 1212ق، در شهر اگره هند در خانواده‌ای توانگر و صاحب مقام زاده شد. خاندان پدری او ترک‌نژاد و از آسیای میانه به هندوستان آمده بودند:
میرزا اسدالله خان غالب، در تاریخ هشتم رجب سال 1212ق، در شهر اگره هند در خانواده‌ای توانگر و صاحب مقام زاده شد. خاندان پدری او ترک‌نژاد و از آسیای میانه به هندوستان آمده بودند:
{{شعر}}
{{شعر}}
* {{ب|'' غالب از خاک پاک تورانیم ''|2='' لاجرم در نسب فرهمندیم ''}}؛
{{ب|'' غالب از خاک پاک تورانیم ''|2='' لاجرم در نسب فرهمندیم ''}}؛
* {{ب|'' ترک‌زادیم و در نژاد همی''|2='' به سترگان قوم پیوندیم ''<ref>ر.ک: همان</ref>‏}} {{پایان شعر}}.
{{ب|'' ترک‌زادیم و در نژاد همی''|2='' به سترگان قوم پیوندیم ''<ref>ر.ک: همان</ref>‏}}  
{{پایان شعر}}


او درباره مهاجرت نیای خود می‌نویسد: «نهفته مباد که نیای نامه‌نگار ترکی بود از نژاد افراسیاب و پشنگ، از ترکستان به هند روی آورد و در لاهور، در دولت معین‌الملک را تکیه‌گاه و آرامش جای ساخت». پس از آن نیای او میرزا قوقان بیک در دهلی ساکن می‌شود و با استعانت از ذوالفقارالدوله میرزا نجف ‌خان وارد کارهای دولتی و دیوانی گردیده و بعد از درگذشت نجف ‌خان و آشفتگی اوضاع از امور دولتی کناره می‌کند و به شهر اگره می‌رود و در آنجا در نزد جی‌پور به کارهای دیوانی می‌پردازد.
او درباره مهاجرت نیای خود می‌نویسد: «نهفته مباد که نیای نامه‌نگار ترکی بود از نژاد افراسیاب و پشنگ، از ترکستان به هند روی آورد و در لاهور، در دولت معین‌الملک را تکیه‌گاه و آرامش جای ساخت». پس از آن نیای او میرزا قوقان بیک در دهلی ساکن می‌شود و با استعانت از ذوالفقارالدوله میرزا نجف ‌خان وارد کارهای دولتی و دیوانی گردیده و بعد از درگذشت نجف ‌خان و آشفتگی اوضاع از امور دولتی کناره می‌کند و به شهر اگره می‌رود و در آنجا در نزد جی‌پور به کارهای دیوانی می‌پردازد.