مجنون و لیلی: تفاوت میان نسخه‌ها

۷۸۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۵ مارس ۲۰۲۴
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۵: خط ۵:
| پدیدآورندگان
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[امیر خسرو، خسرو بن محمود]] (نويسنده)
[[امیرخسرو دهلوی، خسرو بن محمود]] (نويسنده)
[[باغبانی، محسن]] (مصحح)
[[باغبانی، محسن]] (مصحح)
[[باغبانی، محسن]] ( مقدمه‌نويس)
[[باغبانی، محسن]] (مقدمه‌نويس)
|زبان
|زبان
| زبان = فارسی
| زبان = فارسی
| کد کنگره =     
| کد کنگره =PIR ۵۳۵۶/الف۸م۳ ۱۳۸۰      
| موضوع =شعر فارسی - قرن 8ق.
| موضوع =شعر فارسی - قرن 8ق.
|ناشر  
|ناشر  
خط ۲۶: خط ۲۶:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''مجنون و لیلی'''، مجلد سوم از خمسه امیرخسرو دهلوی است که نخستین و یکی از بهترین نمونه‌هایی است که به‌تبع لیلی و مجنون نظامی، فراهم آمده و جزو یکی از نوادر آثار ادبی شرق است که از لحاظ هنری و فکری، ویژگی و فشردگی موضوع و سلاسلت و روانی بیان، مقامی والا دارد. این کتاب، با تصحیح محسن باغبانی، منتشر شده است.
'''مجنون و لیلی'''، مجلد سوم از خمسه [[امیرخسرو دهلوی، خسرو بن محمود|امیرخسرو دهلوی]] است که نخستین و یکی از بهترین نمونه‌هایی است که به‌تبع لیلی و مجنون نظامی، فراهم آمده و جزو یکی از نوادر آثار ادبی شرق است که از لحاظ هنری و فکری، ویژگی و فشردگی موضوع و سلاسلت و روانی بیان، مقامی والا دارد. این کتاب، با تصحیح [[باغبانی، محسن|محسن باغبانی]]، منتشر شده است.


امیرخسرو برای بیان داستان لیلی و مجنون که حوادث آن را تاریکی نامرادی‌ها و امواج غم و دلتنگی‌ها فراگرفته است، به‌تبع نظامی، بحر هزج مسدس اخرب مقبوض (مفعول مفاعلن فعولن) را که به قول نظامی، بحری سبک و رونده است، انتخاب کرده است. او تصنیف این منظومه را ثمره ارشاد معنوی روح‌القدس دانسته و گفته است:
[[امیرخسرو دهلوی، خسرو بن محمود|امیرخسرو]] برای بیان داستان لیلی و مجنون که حوادث آن را تاریکی نامرادی‌ها و امواج غم و دلتنگی‌ها فراگرفته است، به‌تبع نظامی، بحر هزج مسدس اخرب مقبوض (مفعول مفاعلن فعولن) را که به قول [[نظامی، الیاس بن یوسف|نظامی]]، بحری سبک و رونده است، انتخاب کرده است. او تصنیف این منظومه را ثمره ارشاد معنوی روح‌القدس دانسته و گفته است:
'''چون من به دو نامه زین ورق پیش
{{شعر}}
راندم قلمی ز نکته خویش'''
{{ب|''چون من به دو نامه زین ورق پیش''|2=''راندم قلمی ز نکته خویش''}}
'''از روح قدس شنیدم آواز
{{ب|''از روح قدس شنیدم آواز''|2=''کای کرده لب تو گوش من باز''}}
کای کرده لب تو گوش من باز'''
{{ب|''نی آن رقم خیال کردی''|2=''بل جادویی حلال کردی''}}
'''نی آن رقم خیال کردی
{{ب|''آن به که کنون در این تفکر''|2=''کاهل نشوی به سفتن در''<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص39</ref>}}
بل جادویی حلال کردی'''
{{پایان شعر}}
'''آن به که کنون در این تفکر
کاهل نشوی به سفتن در'''<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص39</ref>.


امیرخسرو، مجنون و لیلی را با حمد و سپاس خداوند و مناجات به درگاه باری تعالی و نعت رسول اکرم(ص) و شرح معراج ایشان، آغاز کرده و پس از مدح شیخ‌الطریقه نظام‌الدین اولیاء و مدح علاءالدین محمد خلجی، با بیان سبب نظم کتاب و نصیحت فرزند خویش به پایان برده است<ref>ر.ک: همان</ref>.
[[امیرخسرو دهلوی، خسرو بن محمود|امیرخسرو]]، مجنون و لیلی را با حمد و سپاس خداوند و مناجات به درگاه باری تعالی و نعت رسول اکرم(ص) و شرح معراج ایشان، آغاز کرده و پس از مدح شیخ‌الطریقه نظام‌الدین اولیاء و مدح علاءالدین محمد خلجی، با بیان سبب نظم کتاب و نصیحت فرزند خویش به پایان برده است<ref>ر.ک: همان</ref>.


پس از آن، امیرخسرو به ایجاز تمام، به بیان عشق مجنون و لیلی مطابق آنچه نظامی آورده، پرداخته، اما کم‌کم، مسیر داستان را تغییر داده و آن را به‌گونه‌ای دیگر ساخته است. در داستان امیرخسرو، عشق مجنون و لیلی به عشق حقیقی بسیار نزدیک می‌گردد و معنای «بی عشق مباد زندگانی» تبلور بیشتری می‌یابد<ref>ر.ک: همان</ref>.
پس از آن، [[امیرخسرو دهلوی، خسرو بن محمود|امیرخسرو]] به ایجاز تمام، به بیان عشق مجنون و لیلی مطابق آنچه نظامی آورده، پرداخته، اما کم‌کم، مسیر داستان را تغییر داده و آن را به‌گونه‌ای دیگر ساخته است. در داستان [[امیرخسرو دهلوی، خسرو بن محمود|امیرخسرو]]، عشق مجنون و لیلی به عشق حقیقی بسیار نزدیک می‌گردد و معنای «بی عشق مباد زندگانی» تبلور بیشتری می‌یابد<ref>ر.ک: همان</ref>.


سعی و تلاش امیرخسرو در بازآفرینی اثری بدیع، بدون کمترین تقلید از کلمات نظامی، شگفت‌آور است. او حتی در استفاده از ردیف‌ها و قافیه‌ها سعی کرده از قوافی جدیدتری استفاده کند. درعین‌حال، سعی نموده زیباترین ابیات منظومه لیلی و مجنون نظامی را به نوعی دیگر بازسازی کند<ref>ر.ک: همان، ص39-40</ref>.
سعی و تلاش [[امیرخسرو دهلوی، خسرو بن محمود|امیرخسرو]] در بازآفرینی اثری بدیع، بدون کمترین تقلید از کلمات نظامی، شگفت‌آور است. او حتی در استفاده از ردیف‌ها و قافیه‌ها سعی کرده از قوافی جدیدتری استفاده کند. درعین‌حال، سعی نموده زیباترین ابیات منظومه لیلی و مجنون نظامی را به نوعی دیگر بازسازی کند<ref>ر.ک: همان، ص39-40</ref>.


بی‌اغراق بسیاری از ابیات امیرخسرو، بر ابیات نظامی از لحاظ احساس و قدرت کلمات، برتری دارد. هرچند او منظومه خویش را در مقایسه با شراب صاف نظامی، درد می‌داند<ref>ر.ک: همان، ص40</ref>.
بی‌اغراق بسیاری از ابیات [[امیرخسرو دهلوی، خسرو بن محمود|امیرخسرو]]، بر ابیات نظامی از لحاظ احساس و قدرت کلمات، برتری دارد. هرچند او منظومه خویش را در مقایسه با شراب صاف نظامی، درد می‌داند<ref>ر.ک: همان، ص40</ref>.


==پانویس ==
==پانویس ==
خط ۵۷: خط ۵۵:


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
 
[[رده:زبان‌شناسی، زبان و ادبیات]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 فروردین 1403]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1402 توسط عباس مکرمی]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1402 توسط عباس مکرمی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1402 توسط محسن عزیزی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1402 توسط محسن عزیزی]]