ثعلب، احمد بن یحیی: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه | عنوان = ثعلب، احمد بن یحیی | تصویر = NUR22139.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = | نام‌های دیگر = | لقب = | تخلص = | نسب = | نام پدر = | ولادت = | محل تولد = | کشور تولد = | محل زندگی = | رحلت = | شهادت = | مدفن = | طول عمر =...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
| نام کامل = | | نام کامل =احمد بن یحیی ثعلب | ||
| نام‌های دیگر = | | نام‌های دیگر = | ||
| لقب = | | لقب = | ||
| تخلص = | | تخلص = | ||
| نسب = | | نسب = | ||
| نام پدر = | | نام پدر =یحیی | ||
| ولادت = | | ولادت =200ق | ||
| محل تولد = | | محل تولد =بغداد | ||
| کشور تولد = | | کشور تولد = | ||
| محل زندگی = | | محل زندگی = | ||
| رحلت = | | رحلت =291ق | ||
| شهادت = | | شهادت = | ||
| مدفن = | | مدفن = | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
| دین = | | دین = | ||
| مذهب = | | مذهب = | ||
| پیشه = | | پیشه =ادیب، نحوی و راوی مشهور شعر عرب | ||
| منصب = | | منصب = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
| اساتید = | | اساتید ={{فهرست جعبه عمودی | [[ابن اعرابی، ابوعبدالله محمد بن زیاد|محمد بن زیاد]] | [[ابن انباری، محمد بن قاسم|محمد بن قاسم انباری]] | [[جمحی، محمد بن سلام|محمد بن سلاّم جُمَحی]]}} | ||
| مشایخ = | | مشایخ = | ||
| معاصرین = | | معاصرین = | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
| علایق پژوهشی = | | علایق پژوهشی = | ||
| سبک نوشتاری = | | سبک نوشتاری = | ||
| آثار = | | آثار =[[مجالس ثعلب]] | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
| امضا = | | امضا = | ||
| کد مؤلف = AUTHORCODE22139AUTHORCODE | | کد مؤلف = AUTHORCODE22139AUTHORCODE | ||
}} | }} | ||
'''احمد بن یحیی ثعلب''' (200-291ق)، ادیب، نحوی و راوی مشهور شعر عرب است. | '''احمد بن یحیی ثعلب''' (200-291ق)، ادیب، نحوی و راوی مشهور شعر عرب است. «[[قواعد الشعر]]» از جمله آثار اوست. | ||
==اصل و نسب== | ==اصل و نسب== | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
==جایگاه ادبی== | ==جایگاه ادبی== | ||
ثعلب یازده خلیفه عباسی (از مأمون تا مکتفی) را درک کرد. در 25سالگی سرآمد و پاسخگوی ادیبان شد. به گفته ابوالطیّب لغوی (متوفی 351ق)، دانش کوفیان به ابن سِکّیت (متوفی 244ق) و ثعلب منتهی می‌شد و جایگاه ثعلب در مکتب نحو کوفه همان جایگاه ابوالعباس محمد بن یزید مُبرّد (متوفی 282ق) در مکتب نحو بصره بود و به اعتقاد برخی، تاریخ ادب و ادیبان در آن دوران به این دو تن ختم می‌شد. | ثعلب یازده خلیفه عباسی (از مأمون تا مکتفی) را درک کرد. در 25سالگی سرآمد و پاسخگوی ادیبان شد. به گفته ابوالطیّب لغوی (متوفی 351ق)، دانش کوفیان به ابن سِکّیت (متوفی 244ق) و ثعلب منتهی می‌شد و جایگاه ثعلب در مکتب نحو کوفه همان جایگاه [[مبرد، محمد بن یزید|ابوالعباس محمد بن یزید مُبرّد]] (متوفی 282ق) در مکتب نحو بصره بود و به اعتقاد برخی، تاریخ ادب و ادیبان در آن دوران به این دو تن ختم می‌شد. | ||
==اساتید== | ==اساتید== | ||
ثعلب، نحو را از شاگردان فرّاء، ابوعبداللّه طُوال، محمد بن قادم و به‌ویژه سَلَمة بن عاصم (متوفی 240ق) آموخت و در علم لغت، سال‌ها از محضر محمد بن | ثعلب، نحو را از شاگردان فرّاء، ابوعبداللّه طُوال، محمد بن قادم و به‌ویژه سَلَمة بن عاصم (متوفی 240ق) آموخت و در علم لغت، سال‌ها از محضر [[ابن اعرابی، ابوعبدالله محمد بن زیاد|محمد بن زیاد]]، معروف به [[ابن اعرابی، ابوعبدالله محمد بن زیاد|ابن اَعرابی]] (متوفی 231ق)، بهره برد. حدیث را از عبیداللّه بن عمر قَواریری (متوفی 235ق) آموخت. | ||
علم قرائت را نیز، به‌واسطه سلمة بن عاصم، از فرّاء روایت کرده و احمد بن موسی بن مجاهد و محمد بن قاسم انباری و محمد بن فرج غَسّانی نیز علم قرائت را از ثعلب روایت کرده‌اند. دیگر استادان ثعلب، محمد بن سلاّم | علم قرائت را نیز، به‌واسطه سلمة بن عاصم، از فرّاء روایت کرده و احمد بن موسی بن مجاهد و [[ابن انباری، محمد بن قاسم|محمد بن قاسم انباری]] و محمد بن فرج غَسّانی نیز علم قرائت را از ثعلب روایت کرده‌اند. دیگر استادان ثعلب، [[جمحی، محمد بن سلام|محمد بن سلاّم جُمَحی]]، ابراهیم بن مُنذر و [[ابن بکار، زبیر|زبیر بن بکّار]] بوده‌اند. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
| خط ۱۰۷: | خط ۱۰۷: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 فروردین 1403]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1402 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1402 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۳۴
| ثعلب، احمد بن یحیی | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | احمد بن یحیی ثعلب |
| نام پدر | یحیی |
| ولادت | 200ق |
| محل تولد | بغداد |
| رحلت | 291ق |
| پیشه | ادیب، نحوی و راوی مشهور شعر عرب |
| اطلاعات علمی | |
| اساتید | |
| برخی آثار | مجالس ثعلب |
احمد بن یحیی ثعلب (200-291ق)، ادیب، نحوی و راوی مشهور شعر عرب است. «قواعد الشعر» از جمله آثار اوست.
اصل و نسب
ثَعلَب، احمد بن یحیی، کنیه‌اش ابوالعباس، پیشوای کوفیان در نحو و لغت و از راویان شعر عرب و ایرانی‌الاصل و از مَوالی (آزادشدگان) بنی‌شَیبان بود؛ ازاین‌رو او را شَیبانی نیز نامیده‌اند.
زادروز و زادگاه
وی در سال 200ق، در بغداد به دنیا آمد.
تحصیل
او، به گفته خودش، در شانزده‌سالگی فراگیری عربی و شعر و لغت را آغاز کرد و در هجده‌سالگی کتاب «الحدود» یحیی بن زیاد فَرّاء را آموخت و در 25سالگی تمام کتاب‌های فرّاء را از حفظ داشت و توجهش به نحو بیش از دیگر دانش‌ها بود.
جایگاه ادبی
ثعلب یازده خلیفه عباسی (از مأمون تا مکتفی) را درک کرد. در 25سالگی سرآمد و پاسخگوی ادیبان شد. به گفته ابوالطیّب لغوی (متوفی 351ق)، دانش کوفیان به ابن سِکّیت (متوفی 244ق) و ثعلب منتهی می‌شد و جایگاه ثعلب در مکتب نحو کوفه همان جایگاه ابوالعباس محمد بن یزید مُبرّد (متوفی 282ق) در مکتب نحو بصره بود و به اعتقاد برخی، تاریخ ادب و ادیبان در آن دوران به این دو تن ختم می‌شد.
اساتید
ثعلب، نحو را از شاگردان فرّاء، ابوعبداللّه طُوال، محمد بن قادم و به‌ویژه سَلَمة بن عاصم (متوفی 240ق) آموخت و در علم لغت، سال‌ها از محضر محمد بن زیاد، معروف به ابن اَعرابی (متوفی 231ق)، بهره برد. حدیث را از عبیداللّه بن عمر قَواریری (متوفی 235ق) آموخت.
علم قرائت را نیز، به‌واسطه سلمة بن عاصم، از فرّاء روایت کرده و احمد بن موسی بن مجاهد و محمد بن قاسم انباری و محمد بن فرج غَسّانی نیز علم قرائت را از ثعلب روایت کرده‌اند. دیگر استادان ثعلب، محمد بن سلاّم جُمَحی، ابراهیم بن مُنذر و زبیر بن بکّار بوده‌اند.
وفات
ثعلب در آخر عمر ناشنوا شد و در جمادی‌الاولی (یا جمادی‌الآخره) 291 درگذشت و در مقبره باب الشام بغداد به خاک سپرده شد.
آثار
- كتاب الفصيح، معروف به فصیح ثعلب؛
- قواعدالشعر؛
- مجالس ثعلب، که امالی و مجالسات نیز نامیده شده است؛
- شرح دیوان زُهَیر بن ابی‌سُلمی؛
- شرح دیوان ابن الدُّمینه[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: قربانی زرین، باقر، ج9، ص70-73
منابع مقاله
قربانی زرین، باقر، «دانشنامه جهان اسلام»، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، تهران، بنیاد دائرةالمعارف اسلامی، چاپ اول، 1384.