الرسالة العذراء: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    خط ۵۳: خط ۵۳:
    [[رده:زبان‌شناسی، زبان و ادبیات]]
    [[رده:زبان‌شناسی، زبان و ادبیات]]
    [[رده:زبان و ادبیات شرقی]]
    [[رده:زبان و ادبیات شرقی]]
    [[رده:زیان و ادبیات عربی]]
    [[رده:زبان و ادبیات عربی]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 فروردین 1403]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 فروردین 1403]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1402 توسط فاضل گرنه زاده]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1402 توسط فاضل گرنه زاده]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1402 توسط محسن عزیزی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1402 توسط محسن عزیزی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۰۲

    الرسالة العذراء
    الرسالة العذراء
    پدیدآورانشیبانی قیروانی، ابراهیم بن محمد (نويسنده) عبیدی، محمد مختار (محقق)
    ناشرمرکز جمعة الماجد للثقافة و التراث
    مکان نشرامارات - دبی
    سال نشر1430ق - 2009م
    چاپ1
    شابک-
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    /الف2ر5 3684 PJA
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    الرسالة العذراء، اثری از ابراهیم بن محمد شیبانی قیروانی (223-298ق)، از عالمان ادبیات است. این اثر، توسط محمد مختار عبیدی تحقیق شده است.

    نوشتار حاضر، به موازین بلاغت و ادوات کتابت اختصاص یافته است[۱] و در حقیقت رساله‌ مهمی در روش و قواعد کتابت برای نویسندگان و منشیان دیوان‌های رسائل (نامه‌نگاری) در قرون گذشته اسلامی بشمار می‌آید[۲]. این رساله در برخی از منابع و بر اساس نظر برخی از محققان، به ادیب بغدادی ابراهیم بن مدبر نسبت داده‌ شده است[۳]، اما محقق اثر بر اساس شواهد و قرائنی، انتساب آن را به ابن مدبر اشتباه قلمداد کرده و آن را متعلق به شیبانی دانسته است[۴].

    نویسنده در این رساله به فضائل کاتبان اشاره کرده است و آنان را به جهت دانش سودمند و اخلاق و ادب والا، برتر از سایر مردم معرفی کرده است[۵]. وی در این رساله کاتبان را به اتقان هنر کتابت که بدون شناخت قرآن و سنت پیامبر(ص) میسر نمی‌شود، دعوت نموده است. همچنین کاتبان را به تبحر در دانش لغت عرب، عروض و احاطه به شعر رهنمون شده است. وی به این نکته توجه داده است که کتابت دارای ابزار و ادواتی است و صلاح و فساد کتابت متأثر از آن ابزارها است. وی سپس به قلم و فوائد آن، دوات، خط و انواع آن و به اموری که بایسته‌ است در آغاز نامه‌ها و پایان آنها مورد توجه قرار گیرد و همچنین به لزوم گزینش الفاظ و تعابیر و تدبر در معانی کلام قبل از نوشتن آن و... اشاره کرده است[۶].

    اهمیت و ارزشمندی این رساله ادبی موجب شده تا برخی از نگارش‌های ادبی و تاریخ ادبیات مانند «العقد الفريد» ابن عبدربه و «نهاية الأرب» قلقشندی، بخشی از مطالب آن را در خود جای دهند[۷].

    محقق در پاورقی به اختلاف عبارات متن حاضر با آنچه که در منابع مختلف از آن نقل شده، اشاره نموده و نیز توضیحاتی را در خصوص برخی مطالب کتاب داده است[۸]. وی همچنین در مواردی به معرفی شخصیت‌هایی که نامی از آنها در متن آمده پرداخته[۹] و عبارات مختلفی را که بر متن افزوده با علامت ] [ مشخص کرده است[۱۰].

    پانویس

    1. ر.ک: سزگین، فؤاد، ج‏2، ص225
    2. ر.ک: عبدالوهاب، حسن حسنى‏، ج‏2، ص150
    3. ر.ک: عواد، کورکیس، ج‏2، ص324؛ صالحیه، محمد عیسى‏، ج‏5، ص62
    4. ر.ک: مقدمه، ص9-15
    5. ر.ک: همان، ص21
    6. ر.ک: همان
    7. ر.ک: همان
    8. ر.ک: متن کتاب، ص28 و 30
    9. ر.ک: همان، ص35
    10. ر.ک: همان، ص39

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن کتاب.
    2. سزگین، فؤاد، «تاريخ التراث العربي»، مترجم: حجازى، محمود فهمى، قم، کتابخانه عمومى حضرت آیت‌الله‌العظمى مرعشى نجفى(ره)، 1412ق، چاپ دوم.
    3. صالحیه، محمد عیسى‏، «المعجم الشامل للتراث العربي المطبوع»، قاهره، المنظمة العربية للتربية و الثقافة و العلوم، معهد المخطوطات العربية، 1992م، چاپ اول.
    4. عبدالوهاب، حسن حسنى، «العمر في المصنفات و المؤلفين التونسيين»، بیروت، دارالغرب الإسلامي، 1990م، چاپ اول.
    5. عواد، کورکیس‏، «الذخائر الشرقية»، بیروت، دارالغرب الإسلامي، 1999م، چاپ اول.


    وابسته‌ها