کلابی، تهمان بن عمرو: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه | عنوان = | تصویر = NUR00000.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = تهمان بن عمرو کلابی | نام‌های دیگر = طهمان | لقب = | تخلص = | نسب = کلابی | نام پدر = عمرو | ولادت = | محل تولد = | کشور تولد = | محل زندگی = | رحلت = سد...» ایجاد کرد)
     
    جز (جایگزینی متن - '( ' به '(')
     
    (۸ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۸۵: خط ۸۵:
    }}
    }}


    تَهْمان(و گاه: طَهْمان) بن عمرِو کلابی، شاعر صعلوک و گمنام عصر اموی.  
    '''تَهْمان'''(و گاه: '''طَهْمان''') '''بن عمرِو کلابی'''، شاعر صعلوک و گمنام عصر اموی.  


    ==زندگینامه==  
    ==زندگی‌نامه==  


    قصیده‌ای که شاعر برای خلیفه ولید بن عبدالملک(حک‍ 86-96ق/705-715م) سروده، مؤید آن است که وی در نیمۀ دوم سدۀ 1‌ق می‌زیسته است.  
    قصیده‌ای که شاعر برای خلیفه [[ولید بن عبدالملک]](حک‍ 86-96ق/705-715م) سروده، مؤید آن است که وی در نیمۀ دوم سدۀ 1‌ق می‌زیسته است.  


    اطلاع ما از زندگی او به چند روایت پراکنده و متناقض که به ماجراجویی¬ها و راهزنی¬های وی اشاره دارد، منحصر است. بنابر یک روایت، وی در یکی از جنگ¬ها توسط رهبر خوارج حَروریه ــ نجده بن عمرو حنفی ــ به اسارت درآمد و به عنوان راهنما(= الدلیل) به کار گرفته شد، اما شب هنگام شتری را ربوده، گریخت؛ چون دستگیر شد، خوارج حروریه به اتهام سرقت دست راست او را قطع کردند. این خود بهانه‌ای‌ شد که چون به خدمت خلیفه عبدالملک بن مروان راه یافت، در یکی از مشهورترین قصاید خود که در مدح او سروده بود، به سبب دست بریدۀ خود بنالد و از خلیفه درخواست فدیه کند. از روایتی دیگر چنین برمی‌آید که دست او قطع نشده بود و او قصیده را برای رهایی از قصاص سرود و با وساطت زنی کهن‌سال، خلیفه او را بخشید.
    اطلاع ما از زندگی او به چند روایت پراکنده و متناقض که به ماجراجویی‌ها و راهزنی‌های وی اشاره دارد، منحصر است. بنابر یک روایت، وی در یکی از جنگ‌ها توسط رهبر خوارج حَروریه ـ نجده بن عمرو حنفی ـ به اسارت درآمد و به عنوان راهنما(= الدلیل) به کار گرفته شد، اما شب هنگام شتری را ربوده، گریخت؛ چون دستگیر شد، خوارج حروریه به اتهام سرقت دست راست او را قطع کردند. این خود بهانه‌ای‌ شد که چون به خدمت خلیفه عبدالملک بن مروان راه یافت، در یکی از مشهورترین قصاید خود که در مدح او سروده بود، به سبب دست بریدۀ خود بنالد و از خلیفه درخواست فدیه کند. از روایتی دیگر چنین برمی‌آید که دست او قطع نشده بود و او قصیده را برای رهایی از قصاص سرود و با وساطت زنی کهن‌سال، خلیفه او را بخشید.


    در روایت دیگری آمده است که وی در حال مستی در میکده‌ای دست به سرقت می‌زند و به همین سبب نزد خلیفه ولید(و نه عبدالملک) می‌برندش و در آنجا برای رهایی از قصاص، قصیده‌ای می‌سراید. گفته‌اند که وی دست بریده‌اش را پیوسته پنهان می‌داشت و نیز گویند او، مردی ربیعی را که پوشش از دست شاعر برگرفته بود، به قتل رسانید و خود به یمامه گریخت؛ در آنجا روزها پنهان می‌شد و شب¬ها راهزنی می‌کرد تا دیۀ قتل را گرد آورَد. روایت دیگری از اختلاف تهمان با مردی از قبیلۀ غنی به سبب زنی نیز در دست است.
    در روایت دیگری آمده است که وی در حال مستی در میکده‌ای دست به سرقت می‌زند و به همین سبب نزد خلیفه ولید(و نه عبدالملک) می‌برندش و در آنجا برای رهایی از قصاص، قصیده‌ای می‌سراید. گفته‌اند که وی دست بریده‌اش را پیوسته پنهان می‌داشت و نیز گویند او، مردی ربیعی را که پوشش از دست شاعر برگرفته بود، به قتل رسانید و خود به یمامه گریخت؛ در آنجا روزها پنهان می‌شد و شب‌ها راهزنی می‌کرد تا دیۀ قتل را گرد آورَد. روایت دیگری از اختلاف تهمان با مردی از قبیلۀ غنی به سبب زنی نیز در دست است.


    ==وفات==  
    ==وفات==  
    خط ۱۰۱: خط ۱۰۱:
    ==آثار==  
    ==آثار==  


    سکری(د 275ق) اخبار و شعر او را(15 قصیده) در دیوانی با عنوان اشعار( اخبار) اللصوص(یا لصوص العرب) گرد آورده است. رایت خاورشناس انگلیسی، براساس مأخذ یاد شده، سروده‌های تهمان را در اثر خود در 1859م ارائه کرد. اشعار تهمان توسط ریشر با عنوان «قصائد تهمان بن عمرو کلابی» به زبان آلمانی ترجمه شد. دیوان شعر او همچنین به کوشش محمدجبار معیبد در بغداد منتشر شده است<ref>بابک فرزانه، ج 16، ص605</ref>
    [[سکری]](د 275ق) اخبار و شعر او را(15 قصیده) در دیوانی با عنوان اشعار(اخبار) اللصوص(یا لصوص العرب) گرد آورده است. [[رایت]] خاورشناس انگلیسی، براساس مأخذ یاد شده، سروده‌های تهمان را در اثر خود در 1859م ارائه کرد. اشعار تهمان توسط ریشر با عنوان «قصائد تهمان بن عمرو کلابی» به زبان آلمانی ترجمه شد. دیوان شعر او همچنین به کوشش [[محمدجبار معیبد]] در بغداد منتشر شده است<ref>بابک فرزانه، ج 16، ص605</ref>




    خط ۱۱۳: خط ۱۱۳:
    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==


    فرزانه، بابک، دائرهالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران مرکز دائرهالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، سال چاپ 1378
    فرزانه، بابک، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، سال چاپ 1378




    خط ۱۲۴: خط ۱۲۴:


    [[رده:زندگی‌نامه]]  
    [[رده:زندگی‌نامه]]  
     
    [[رده:مقالات جدید(بهمن) باقی زاده]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1402]]
    [[رده:فاقد کد پدیدآور]]
    [[رده:فاقد کد پدیدآور]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۴۸

    کلابی، تهمان بن عمرو
    NUR00000.jpg
    نام کاملتهمان بن عمرو کلابی
    نام‌های دیگرطهمان
    نسبکلابی
    نام پدرعمرو
    رحلتسده 1ق
    پیشهسارق
    اطلاعات علمی
    معاصرینخلیفه ولید بن عبدالملک اموی
    برخی آثاراشعار اللصوص یا لصوص العرب

    تَهْمان(و گاه: طَهْمان) بن عمرِو کلابی، شاعر صعلوک و گمنام عصر اموی.

    زندگی‌نامه

    قصیده‌ای که شاعر برای خلیفه ولید بن عبدالملک(حک‍ 86-96ق/705-715م) سروده، مؤید آن است که وی در نیمۀ دوم سدۀ 1‌ق می‌زیسته است.

    اطلاع ما از زندگی او به چند روایت پراکنده و متناقض که به ماجراجویی‌ها و راهزنی‌های وی اشاره دارد، منحصر است. بنابر یک روایت، وی در یکی از جنگ‌ها توسط رهبر خوارج حَروریه ـ نجده بن عمرو حنفی ـ به اسارت درآمد و به عنوان راهنما(= الدلیل) به کار گرفته شد، اما شب هنگام شتری را ربوده، گریخت؛ چون دستگیر شد، خوارج حروریه به اتهام سرقت دست راست او را قطع کردند. این خود بهانه‌ای‌ شد که چون به خدمت خلیفه عبدالملک بن مروان راه یافت، در یکی از مشهورترین قصاید خود که در مدح او سروده بود، به سبب دست بریدۀ خود بنالد و از خلیفه درخواست فدیه کند. از روایتی دیگر چنین برمی‌آید که دست او قطع نشده بود و او قصیده را برای رهایی از قصاص سرود و با وساطت زنی کهن‌سال، خلیفه او را بخشید.

    در روایت دیگری آمده است که وی در حال مستی در میکده‌ای دست به سرقت می‌زند و به همین سبب نزد خلیفه ولید(و نه عبدالملک) می‌برندش و در آنجا برای رهایی از قصاص، قصیده‌ای می‌سراید. گفته‌اند که وی دست بریده‌اش را پیوسته پنهان می‌داشت و نیز گویند او، مردی ربیعی را که پوشش از دست شاعر برگرفته بود، به قتل رسانید و خود به یمامه گریخت؛ در آنجا روزها پنهان می‌شد و شب‌ها راهزنی می‌کرد تا دیۀ قتل را گرد آورَد. روایت دیگری از اختلاف تهمان با مردی از قبیلۀ غنی به سبب زنی نیز در دست است.

    وفات

    به گفتۀ برخی از منابع وی در زمان خلافت عبدالملک درگذشته است.

    آثار

    سکری(د 275ق) اخبار و شعر او را(15 قصیده) در دیوانی با عنوان اشعار(اخبار) اللصوص(یا لصوص العرب) گرد آورده است. رایت خاورشناس انگلیسی، براساس مأخذ یاد شده، سروده‌های تهمان را در اثر خود در 1859م ارائه کرد. اشعار تهمان توسط ریشر با عنوان «قصائد تهمان بن عمرو کلابی» به زبان آلمانی ترجمه شد. دیوان شعر او همچنین به کوشش محمدجبار معیبد در بغداد منتشر شده است[۱]


    پانویس

    1. بابک فرزانه، ج 16، ص605


    منابع مقاله

    فرزانه، بابک، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، سال چاپ 1378


    وابسته‌ها