۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'امام صادق' به 'امام صادق') |
جز (جایگزینی متن - 'حاكم' به 'حاكم ') |
||
خط ۸۵: | خط ۸۵: | ||
امام علي(ع) در 12 رجب سال 36 هجري پس از بازگشت از بصره به كوفه وارد شد و مركز خلافت را به آنجا منتقل نمود. او در حالى كه اميرالمؤمنين و خليفه بود، امير كوفه نيز گرديد. نويسنده از نوشتن درباره اين شخصيت عظيم احساس عجز مىكند و چنين مىنگارد:« نمىدانم درباره امام علي بن ابىطالب چه بنويسم؟ من ناتوان و عاجزم و در برابر اين شخصيت عظيم قدر و اندازه ندارم؛ كسي كه درباره او هزاران کتاب نوشته شد... گزاف نميگويم، اگر بگويم كه هيچ کتابخانهاي در عالم وجود ندارد، مگر اينكه درباره وي کتابي در آنجا وجود دارد». در ادامه قطرهاي از فضايل و مناقب اين امام همام ذكر شده است. | امام علي(ع) در 12 رجب سال 36 هجري پس از بازگشت از بصره به كوفه وارد شد و مركز خلافت را به آنجا منتقل نمود. او در حالى كه اميرالمؤمنين و خليفه بود، امير كوفه نيز گرديد. نويسنده از نوشتن درباره اين شخصيت عظيم احساس عجز مىكند و چنين مىنگارد:« نمىدانم درباره امام علي بن ابىطالب چه بنويسم؟ من ناتوان و عاجزم و در برابر اين شخصيت عظيم قدر و اندازه ندارم؛ كسي كه درباره او هزاران کتاب نوشته شد... گزاف نميگويم، اگر بگويم كه هيچ کتابخانهاي در عالم وجود ندارد، مگر اينكه درباره وي کتابي در آنجا وجود دارد». در ادامه قطرهاي از فضايل و مناقب اين امام همام ذكر شده است. | ||
امام حسن عليهالسلام پس از شهادت پدر شش يا هفت ماه | امام حسن عليهالسلام پس از شهادت پدر شش يا هفت ماه [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاكم]] يت در كوفه را به عهده داشت. به اعتقاد نويسنده، مهمترين حادثه زندگي آن بزرگوار صلح با معاويه بوده است كه در اين نوشتار شرح شده است. آن حضرت نيز در سنه 49 هجري با مسموم گرديد و معاويه با شنيدن اين حادثه بسيار شادمان شد و به سجده افتاد. | ||
تعدادي از واليان كوفه در مدتي كه والي به جهت امري از شهر خارج مىشد، نائب وي بودند و پس از بازگشت او از آن منصب كنار مىرفتند. يكي از اين | تعدادي از واليان كوفه در مدتي كه والي به جهت امري از شهر خارج مىشد، نائب وي بودند و پس از بازگشت او از آن منصب كنار مىرفتند. يكي از اين [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاكم]] ان موقت، مغيرة بن نوفل بود كه در سال 40 هجري كه امام حسن(ع) به جهت آماده نمودن سپاه براي جنگ صفين به نخيله رفت، جانشين آن حضرت گرديد. | ||
فصل 2: | فصل 2: |
ویرایش