مدبری، محمود: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
| علایق پژوهشی =شاهنامه‌پژوه | | علایق پژوهشی =شاهنامه‌پژوه | ||
| سبک نوشتاری = | | سبک نوشتاری = | ||
| آثار = | | آثار ={{فهرست جعبه عمودی | [[ترجمه قرآن ماهان]] | [[غازان‌نامه منظوم]] | [[اشعار شیخ نجم‌الدین رازی]]}} | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
| امضا = | | امضا = | ||
نسخهٔ ۱۷ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۴
| مدبری، محمود | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | دکتر محمود مدبری |
| ولادت | 15 شهریور سال 1335ش |
| محل تولد | تهران |
| پیشه | استاد بازنشسته گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید باهنر کرمان، پژوهشگر ادبیات و شاهنامه‌شناس |
| اطلاعات علمی | |
| درجه علمی | دکترا |
| دانشگاه | دانشگاه شهید باهنر کرمان |
| حوزه | ادبیات |
| علایق پژوهشی | شاهنامه‌پژوه |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
محمود مدبری، (متولد 1335ش)، استاد بازنشسته گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید باهنر کرمان، پژوهشگر ادبیات و شاهنامه‌شناس است.
ولادت
در 15 شهریور سال 1335ش در تهران بدنيا آمد.[۱]
تحصیل، تدریس و تحقیق
مدبّری دارای دکتری رشته زبان و ادبیات فارسی گرایش ادب حماسی، فرهنگ‌نویسی، تصحیح متون و تاریخ ادبیات از دانشگاه تهران در سال ۱۳۷۵ است. وی عضو هیئت علمی و استادتمام دانشگاه شهید باهنر کرمان و عضو گروه علوم انسانی، رشته زبان و ادبیات فارسی و ادب حماسی، فرهنگ‌نویسی و تصحیح متون نظم و نثر فارسی است.
وی دارای کارشناسی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه ملی ایران، کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه علامه طباطبایی و دکتری زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران است. فعّالیّت‌های وی در دوران تحصیل به شرح زیر است:
- از سال ۱۳۶۴–۱۳۵۶ در سازمان لغت‌نامه دهخدا مشغول به‌کار پژوهشی بود؛
- در طی سال‌های ۱۳۶۲–۱۳۶۴ به‌صورت حق‌التدریس با دانشگاه‌های شهید بهشتی و دانشکده صداوسیما در تهران همکاری داشت؛
- از سال ۱۳۵۷–۱۳۵۶ در بنیاد فرهنگ ایران به کارهای پژوهشی مشغول بود.
مدبری در کنار تدریس، به مطالعه، تحقیق، تألیف کتاب، مقاله و همچنین شرکت در سمینارها و کنفرانس‌ها می‌پردازد. گرایش وی بیشتر در زمینه ادبیات حماسی و شاهنامه، تصحیح متون ادبی فارسی، فرهنگ‌نویسی فارسی، تاریخ ادبیات ایران، سبک‌شناسی و ترجمه و تفسیر قرآن است.
اساتید
جعفر شهیدی، محمد دبیرسیاقی، صادق گوهرین، حسین کریمان، فرزام‌پور، غلامعلی رعدی آذرخشی، علی فاضل، شفیعی کدکنی، مهدی محقق، حسن سادات ناصری، آذرتاش آذرنوش، فیروز حریرچی، تقی پورنامداریان، سیروس شمیسا، ناتل خانلری، جعفر شعار و محسن ابوالقاسمی از استادان وی بودند[۲].
پانویس
- ↑ ر.ک: پایگاه راسخون
- ↑ ر.ک: خبرگزاری ایمنا
منابع مقاله