نوبخت، حبیبالله: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'هها' به 'هها') |
||
(۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۹: | خط ۹: | ||
| تخلص = | | تخلص = | ||
| نسب = | | نسب = | ||
| نام پدر = | | نام پدر =میرزا حسن شیرازی | ||
| ولادت = | | ولادت =1274ش | ||
| محل تولد = | | محل تولد =شیراز | ||
| کشور تولد = | | کشور تولد = | ||
| محل زندگی = | | محل زندگی = | ||
| رحلت = | | رحلت =24 فروردین 1356ش | ||
| شهادت = | | شهادت = | ||
| مدفن = | | مدفن =شیراز | ||
| طول عمر = | | طول عمر = | ||
| نام همسر = | | نام همسر = | ||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
| علایق پژوهشی = | | علایق پژوهشی = | ||
| سبک نوشتاری = | | سبک نوشتاری = | ||
| آثار = | | آثار =[[تاج، آیین کشور داری در ایران و اسلام]] | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
| امضا = | | امضا = | ||
| کد مؤلف = AUTHORCODE88899AUTHORCODE | | کد مؤلف = AUTHORCODE88899AUTHORCODE | ||
}} | }} | ||
'''حبیبالله نوبخت''' ( | '''حبیبالله نوبخت''' (1274-1356ش)، نویسنده، روزنامهنگار، مترجم، شاعر، نماینده مجلس شورای ملی و دارای آثار فراوان چون [[شاهنامه نوبخت]] و [[تاج، آیین کشور داری در ایران و اسلام]] (ترجمه أخلاق الملوك جاحظ) | ||
== | ==ولادت== | ||
حبیبالله نوبخت در شیراز زاده شد. تبارش به «نوبختگان» روزگار ساسانی و «ابوسهل نوبخت» فرزانه و اخترشناس بزرگ ایرانی میرسد. در پانزدهسالگی برای آموختن علوم عالیه قدیمه راهی بغداد، کربلا و نجف شد و از درسهای شیخ داوود | حبیبالله نوبخت در سال 1274ش شیراز زاده شد. تبارش به «نوبختگان» روزگار ساسانی و «ابوسهل نوبخت» فرزانه و اخترشناس بزرگ ایرانی میرسد. پدرش میرزا حسن شیرازی بود. | ||
==تحصیلات== | |||
در پانزدهسالگی برای آموختن علوم عالیه قدیمه راهی بغداد، کربلا و نجف شد و از درسهای شیخ [[داوود شیرازی]]، شیخ [[ابوالقاسم اصفهانی]]، [[محمدتقی ارجانی]] و علامه شیخ [[عبدالرحمان کویتی]] بهره برد. | |||
==فعالیتها== | ==فعالیتها== | ||
نوشتارها و سرودهای نوبخت در رسانههای بغداد، بیروت، استانبول و قاهره با پیشواز پژوهشگران و نویسندگان روبهرو شد؛ چنانکه روزنامه «العدل» چاپ استانبول، سرودههای میهنی او را در یک آزمون و مسابقه بزرگ برنده خواند و بر جایگاه ادبیاش بیش از پیش افزود. وی پس از فراگیری روزنامهنگاری و دانشهای نوین در نزد | نوشتارها و سرودهای نوبخت در رسانههای بغداد، بیروت، استانبول و قاهره با پیشواز پژوهشگران و نویسندگان روبهرو شد؛ چنانکه روزنامه «العدل» چاپ استانبول، سرودههای میهنی او را در یک آزمون و مسابقه بزرگ برنده خواند و بر جایگاه ادبیاش بیش از پیش افزود. وی پس از فراگیری روزنامهنگاری و دانشهای نوین در نزد «[[زیدان، جرجی|جرجی زیدان]]» به ایران بازگشت. وی در دورههای ششم تا هشتم مجلس شورای ملی، نماینده مردم «بهبهان» و سپس تا پایان دوره سیزدهم نماینده مردم «فسا» بود. همچنین سرپرستی کتابخانه سلطنتی پس از جنگ جهانی از دیگر کارهایش بود. | ||
بعد از شهریور 1320ش به جرم وطنپرستی، ماهها در زندان متفقین گذرانید.<ref> [https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/182997 ر.ک: درگذشت نوبخت - مجله وحید]</ref> | |||
==وفات== | ==وفات== | ||
نوبخت در | نوبخت در 24 فروردین 1356ش، چشم از جهان فروبست.<ref> [https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/182997 ر.ک: درگذشت نوبخت - مجله وحید]</ref> | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
خط ۷۶: | خط ۸۱: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
عطایی، امید، سرآغاز کتاب «تاج [آیین کشورداری در ایران و اسلام]»، نوشته عمرو بن بحر جاحظ، تهران، آشیانه کتاب، چاپ یکم، 1386. | #عطایی، امید، سرآغاز کتاب «تاج [آیین کشورداری در ایران و اسلام]»، نوشته عمرو بن بحر جاحظ، تهران، آشیانه کتاب، چاپ یکم، 1386. | ||
#[[:noormags:182997|بینام، درگذشت نوبخت، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله وحید، نیمه اول اردیبهشت 1356 - شماره 207 (1 صفحه - از 9 تا 9)]] | |||
خط ۹۲: | خط ۹۷: | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1402]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1402 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1402 توسط محسن عزیزی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۳۳
نوبخت، حبیبالله | |
---|---|
نام پدر | میرزا حسن شیرازی |
ولادت | 1274ش |
محل تولد | شیراز |
رحلت | 24 فروردین 1356ش |
مدفن | شیراز |
اطلاعات علمی | |
برخی آثار | تاج، آیین کشور داری در ایران و اسلام |
حبیبالله نوبخت (1274-1356ش)، نویسنده، روزنامهنگار، مترجم، شاعر، نماینده مجلس شورای ملی و دارای آثار فراوان چون شاهنامه نوبخت و تاج، آیین کشور داری در ایران و اسلام (ترجمه أخلاق الملوك جاحظ)
ولادت
حبیبالله نوبخت در سال 1274ش شیراز زاده شد. تبارش به «نوبختگان» روزگار ساسانی و «ابوسهل نوبخت» فرزانه و اخترشناس بزرگ ایرانی میرسد. پدرش میرزا حسن شیرازی بود.
تحصیلات
در پانزدهسالگی برای آموختن علوم عالیه قدیمه راهی بغداد، کربلا و نجف شد و از درسهای شیخ داوود شیرازی، شیخ ابوالقاسم اصفهانی، محمدتقی ارجانی و علامه شیخ عبدالرحمان کویتی بهره برد.
فعالیتها
نوشتارها و سرودهای نوبخت در رسانههای بغداد، بیروت، استانبول و قاهره با پیشواز پژوهشگران و نویسندگان روبهرو شد؛ چنانکه روزنامه «العدل» چاپ استانبول، سرودههای میهنی او را در یک آزمون و مسابقه بزرگ برنده خواند و بر جایگاه ادبیاش بیش از پیش افزود. وی پس از فراگیری روزنامهنگاری و دانشهای نوین در نزد «جرجی زیدان» به ایران بازگشت. وی در دورههای ششم تا هشتم مجلس شورای ملی، نماینده مردم «بهبهان» و سپس تا پایان دوره سیزدهم نماینده مردم «فسا» بود. همچنین سرپرستی کتابخانه سلطنتی پس از جنگ جهانی از دیگر کارهایش بود.
بعد از شهریور 1320ش به جرم وطنپرستی، ماهها در زندان متفقین گذرانید.[۱]
وفات
نوبخت در 24 فروردین 1356ش، چشم از جهان فروبست.[۲]
آثار
- انتشار روزنامههای گل آتشی و یومیه سیاسی.
- انتشار مجلههای دنیای ایران، فکر آزاد، بهارستان و قشون.
رساله و کتاب
- تاج (ترجمه أخلاق الملوك اثر جاحظ مورخ عرب)؛
- ماهسر (رسالهای درباره ریشه ایرانی واژه افسر)؛
- نیروی ایرانیان (ترجمه کتاب عصر المأمون)؛
- فازلیسم یا فلسفه الهی نوبخت (ده جلد)؛
- دیوان دین (تفسیر قرآن، با دریافت تقدیرنامه از سوی دانشگاه الازهر قاهره)؛
- شاهنامه نوبخت (یکصدهزار بیت در چهارده جلد در قطع بزرگ رحلی از پایان ساسانیان به بعد)؛
- عقاید و آراء (به زبان فارسی و عربی)؛
- گلستان سعدی (ترجمه نثر و شعر به زبان عربی)؛
- ماوراء مدرسه (علم الاجتماع)؛
- نوادنامه (در حکایت)؛
- میتورولوژی (کائنات جوی)؛
- دیروز و امروز (اندیشه و فلسفه جدید)؛
- منطق یا قانون فکر[۳].
پانویس
- ↑ ر.ک: درگذشت نوبخت - مجله وحید
- ↑ ر.ک: درگذشت نوبخت - مجله وحید
- ↑ ر.ک: عطایی، امید، ص5-6
منابع مقاله
- عطایی، امید، سرآغاز کتاب «تاج [آیین کشورداری در ایران و اسلام]»، نوشته عمرو بن بحر جاحظ، تهران، آشیانه کتاب، چاپ یکم، 1386.
- بینام، درگذشت نوبخت، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله وحید، نیمه اول اردیبهشت 1356 - شماره 207 (1 صفحه - از 9 تا 9)