کورانی، ابراهیم بن حسن: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'موثر' به 'مؤثر') |
|||
(۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۴: | خط ۴: | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
| نام کامل = | | نام کامل = ابراهیم بن حسن کورانی | ||
| نامهای دیگر = | | نامهای دیگر = | ||
| لقب = | | لقب = | ||
| تخلص = | | تخلص = | ||
| نسب = | | نسب = | ||
| نام پدر = | | نام پدر = حسن | ||
| ولادت = | | ولادت = شوال ۱۰۲۵ | ||
| محل تولد = | | محل تولد = عراق | ||
| کشور تولد = | | کشور تولد = شهدان یا شهروز | ||
| محل زندگی = | | محل زندگی = | ||
| رحلت = | | رحلت = ربیعالثانی ۱۱۰۱ق | ||
| شهادت = | | شهادت = | ||
| مدفن = | | مدفن = مدینه - بقیع | ||
| طول عمر = | | طول عمر = | ||
| نام همسر = | | نام همسر = | ||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
| شاگردان = | | شاگردان = | ||
| اجازه اجتهاد از = | | اجازه اجتهاد از = | ||
| درجه علمی = | | درجه علمی = فقیه و محدث شافعی | ||
| دانشگاه = | | دانشگاه = | ||
| حوزه = | | حوزه = | ||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
}} | }} | ||
'''ابواسحاق ابراهیم بن حسن بن شهابالدین کردی کورانی شهرزوری شهرانی (شهدانی) ''' ( | '''ابواسحاق ابراهیم بن حسن بن شهابالدین کردی کورانی شهرزوری شهرانی (شهدانی) ''' (۱۰۲۵ - ۱۱۰۱ ق.) فقیه و محدث شافعی و از مشاهیر علما و مشایخ سلسله نقشبندیه قرن دوازدهم هجری است. | ||
== | ==ولادت== | ||
کورانی در شوال سال | کورانی در شوال سال 1025ق در شهران (شهدان) از توابع شهرزور کوهستانهای کرد عراق به دنیا آمد. | ||
==تحصیلات== | |||
از محمد شریف کورانی علم آموخت و آنگاه به بغداد رفت، مدتی آنجا اقامت کرد و سپس به دمشق و مصر و سرانجام به مدینه سفر کرد و مقیم شد. | |||
===اساتید و سفرهای علمی=== | ===اساتید و سفرهای علمی=== | ||
او در مدینه از علمای بزرگی چون: | |||
# صفی احمد بن محمد قشاشی؛ | # صفی احمد بن محمد قشاشی؛ | ||
# عارف أبوالمواهب أحمد بن علی الشنأوی؛ | # عارف أبوالمواهب أحمد بن علی الشنأوی؛ | ||
خط ۶۳: | خط ۶۴: | ||
# محمد بن علاءالدین بابلی؛ | # محمد بن علاءالدین بابلی؛ | ||
# تقى عبدالباقی حنبلی؛ | # تقى عبدالباقی حنبلی؛ | ||
# و... .<ref>ر.ک: همان</ref> | # و....<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
ایشان از شهاب خفاجی و بعضی از بزرگان وقت اجازه روایت به دست آورد...<ref>ر.ک: دهخدا، علیاکبر، ج 11، ص 16481 (کورانی)</ref> | ایشان از شهاب خفاجی و بعضی از بزرگان وقت اجازه روایت به دست آورد...<ref>ر.ک: دهخدا، علیاکبر، ج 11، ص 16481 (کورانی)</ref> | ||
==تدریس== | ==تدریس== | ||
آوازه وی در بلاد اسلامی پیچید و معروف شد و شاگردانی از ممالک دور به قصد تلقی علم از وی به سوی مدینه شتافتند. کرسی تدریس او در مسجد شریف نبوی(ص) بود<ref>ر.ک: ویکیپدیای عربی، إبراهیم الکورانی</ref>. | آوازه وی در بلاد اسلامی پیچید و معروف شد و شاگردانی از ممالک دور به قصد تلقی علم از وی به سوی مدینه شتافتند. کرسی تدریس او در مسجد شریف نبوی(ص) بود<ref>ر.ک: ویکیپدیای عربی، إبراهیم الکورانی</ref>. او به سه زبان عربی، فارسی و ترکی آشنایی و تسلط داشت. | ||
== وفات == | |||
وفات وی در روز چهارشنبه پس از عصر هجدهم ربیعالثانی سال 1101 هجری در منزلش در مدینه منوره اتفاق افتاد و او را در بقیع دفن کردند.<ref>ر.ک: ویکیپدیای عربی، ابراهیم کورانی</ref> | |||
==آثار== | ==آثار== | ||
کورانی عالمی بزرگ و کوهی از عرفان بود. او آثار فراوانی نگاشت که از صد اثر تجاوز میکند. از جمله آنها میتوان موارد زیر را نام برد: | کورانی عالمی بزرگ و کوهی از عرفان بود. او آثار فراوانی نگاشت که از صد اثر تجاوز میکند. از جمله آنها میتوان موارد زیر را نام برد: | ||
{{ستون-شروع|2}} | |||
# تکمیل التعریف لکتاب فی التصریف | # تکمیل التعریف لکتاب فی التصریف | ||
# حاشیة شرح الأندلسیة للقصیری | # حاشیة شرح الأندلسیة للقصیری | ||
خط ۸۰: | خط ۸۳: | ||
# جواب سؤالات عن قول تقبل الله والمصافحة تقبل الله تعالى | # جواب سؤالات عن قول تقبل الله والمصافحة تقبل الله تعالى | ||
# المتمة للمسئلة المهمة وذیلها | # المتمة للمسئلة المهمة وذیلها | ||
# القول الجلی فی تحقیق قول الإمام | # القول الجلی فی تحقیق قول الإمام زینالدین بن علی | ||
# تحقیق التوفیق بین کلامی أهل الکلام وأهل الطریق | # تحقیق التوفیق بین کلامی أهل الکلام وأهل الطریق | ||
# قصد السبیل إلى توحید الحق الوکیل | # قصد السبیل إلى توحید الحق الوکیل | ||
خط ۱۰۰: | خط ۱۰۳: | ||
# حسن الأوبة فی حکم ضرب النوبة | # حسن الأوبة فی حکم ضرب النوبة | ||
# اتحاف الخلف بتحقیق مذهب السلف | # اتحاف الخلف بتحقیق مذهب السلف | ||
# و ... .<ref>ر.ک: همان</ref> | # و....<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
{{پایان}} | |||
==معرفی منابع بیشتر جهت مطالعه== | ==معرفی منابع بیشتر جهت مطالعه== | ||
کورانی دارای اثرگذاری فکری در میان بخشی از اهل سنت است، در شماره 11 مجله پیام بهارستان(بهار 1390، دوره دوم، سال سوم - (35 صفحه - از 871 تا 905 )) مقالهای با عنوان «جایگاه ابراهیم بن حسن کورانی در مکتب اهل حدیث مدینه» از بشیر موسی نافع دراینارتباط وجود دارد که توسط محمدحسین رفیعی به فارسی ترجمهشده است. این مقاله منبع پرباری درباره این شخصیت است و جریان فکری او را مشخص میکند. | کورانی دارای اثرگذاری فکری در میان بخشی از اهل سنت است، در شماره 11 مجله پیام بهارستان(بهار 1390، دوره دوم، سال سوم - (35 صفحه - از 871 تا 905)) مقالهای با عنوان «جایگاه ابراهیم بن حسن کورانی در مکتب اهل حدیث مدینه» از بشیر موسی نافع دراینارتباط وجود دارد که توسط محمدحسین رفیعی به فارسی ترجمهشده است. این مقاله منبع پرباری درباره این شخصیت است و جریان فکری او را مشخص میکند. | ||
مطالعه اطلاعات موجود در صفحه 70 مقاله «علمای کرد و شاگردان اندونزیایی» به قلم مارتین ون برونسن که توسط محمدرسول الماسیه ترجمهشده نیز در تبیین شخصیت ایشان مؤثر است. | |||
مطالعه اطلاعات موجود در صفحه 70 مقاله «علمای کرد و شاگردان اندونزیایی» به قلم مارتین ون برونسن که توسط محمدرسول الماسیه ترجمهشده نیز در تبیین شخصیت ایشان | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
== | ==منابع مقاله== | ||
# دهخدا، علیاکبر، لغتنامه دهخدا ۱۵ جلدی انتشار زمستان ۱۳۷۳. | # دهخدا، علیاکبر، لغتنامه دهخدا ۱۵ جلدی انتشار زمستان ۱۳۷۳.مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران. | ||
# | # [https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A5%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D9%87%D9%8A%D9%85_%D8%A7%D9%84%D9%83%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86%D9%8A ویکیپدیای عربی، ابراهیم الکورانی] | ||
# سلک الدرر فی أعیان القرن الثانی عشر، دار صادر، بیروت، ج 1، ص 9 | |||
# خلاصة الاثر فی اعیان القرن الحادی عشر | |||
# ویکیپدیای فارسی، ابراهیم کورانی | |||
# ویکیپدیای فارسی، ابراهیم | #زرکلی، خیرالدین، الأعلام، دارالعلم للملایین، بیروت، ۲۰۰۲ م، ج 1، ص۳۵ | ||
زرکلی، خیرالدین، الأعلام، دارالعلم للملایین، بیروت، ۲۰۰۲ م، ج 1، ص۳۵ | |||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
خط ۱۳۳: | خط ۱۳۲: | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1401]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1401 توسط جلال یقموری]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1401 توسط جلال یقموری]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1401 توسط فریدون سبحانی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1401 توسط فریدون سبحانی]] | ||
[[ar:الكوراني]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۱۵
کورانی، ابراهیم بن حسن | |
---|---|
نام کامل | ابراهیم بن حسن کورانی |
نام پدر | حسن |
ولادت | شوال ۱۰۲۵ |
محل تولد | عراق، شهدان یا شهروز |
رحلت | ربیعالثانی ۱۱۰۱ق |
مدفن | مدینه - بقیع |
اطلاعات علمی | |
درجه علمی | فقیه و محدث شافعی |
ابواسحاق ابراهیم بن حسن بن شهابالدین کردی کورانی شهرزوری شهرانی (شهدانی) (۱۰۲۵ - ۱۱۰۱ ق.) فقیه و محدث شافعی و از مشاهیر علما و مشایخ سلسله نقشبندیه قرن دوازدهم هجری است.
ولادت
کورانی در شوال سال 1025ق در شهران (شهدان) از توابع شهرزور کوهستانهای کرد عراق به دنیا آمد.
تحصیلات
از محمد شریف کورانی علم آموخت و آنگاه به بغداد رفت، مدتی آنجا اقامت کرد و سپس به دمشق و مصر و سرانجام به مدینه سفر کرد و مقیم شد.
اساتید و سفرهای علمی
او در مدینه از علمای بزرگی چون:
- صفی احمد بن محمد قشاشی؛
- عارف أبوالمواهب أحمد بن علی الشنأوی؛
- ملا محمد شریف بن یوسف کورانی؛
- و عبد الکریم بن أبوبکر حسینی کورانی؛
اخذ علم کرد. وی همچنین در دمشق نیز از عده زیادی کسب علم کرد که از جمله آنها میتوان
- حافظ نجم محمد بن محمد عامری غزی را نام برد.
- او در مصر از این افراد کسب علم کرد:
- أبوالعزایم سلطان بن أحمد مزاحی؛
- محمد بن علاءالدین بابلی؛
- تقى عبدالباقی حنبلی؛
- و....[۱]
ایشان از شهاب خفاجی و بعضی از بزرگان وقت اجازه روایت به دست آورد...[۲]
تدریس
آوازه وی در بلاد اسلامی پیچید و معروف شد و شاگردانی از ممالک دور به قصد تلقی علم از وی به سوی مدینه شتافتند. کرسی تدریس او در مسجد شریف نبوی(ص) بود[۳]. او به سه زبان عربی، فارسی و ترکی آشنایی و تسلط داشت.
وفات
وفات وی در روز چهارشنبه پس از عصر هجدهم ربیعالثانی سال 1101 هجری در منزلش در مدینه منوره اتفاق افتاد و او را در بقیع دفن کردند.[۴]
آثار
کورانی عالمی بزرگ و کوهی از عرفان بود. او آثار فراوانی نگاشت که از صد اثر تجاوز میکند. از جمله آنها میتوان موارد زیر را نام برد:
- تکمیل التعریف لکتاب فی التصریف
- حاشیة شرح الأندلسیة للقصیری
- شرح العوامل الجرجانیة
- النبراس لکشف الالتباس الواقع فی الاساس
- جواب العتید لمسئلة أول واجب ومسئلة التقالید
- ضیاء المصباح فی شرح بهجة الأرواح
- جواب سؤالات عن قول تقبل الله والمصافحة تقبل الله تعالى
- المتمة للمسئلة المهمة وذیلها
- القول الجلی فی تحقیق قول الإمام زینالدین بن علی
- تحقیق التوفیق بین کلامی أهل الکلام وأهل الطریق
- قصد السبیل إلى توحید الحق الوکیل
- شرح العقیدة المسماة بالعقیدة الصحیحة
- الجواب المشکور عن السؤال المنظور
- إشراق الشمس بتعریق الکلمات الخمس
- بلغة المسیر إلى توحید العلى الکبیر
- عجالة ذوی الأنتباه بتحقیق اعراب لا إله إلا الله
- جوابات الغرأویة عن المسائل الجأویة الجهریة
- العجالة فیما کتب محمد بن محمد القلعی سؤاله
- القول المبین فی مسئلة التکوین
- أنباه الانباه على تحقیق اعراب لا إله إلا الله
- افاضة الکلام بتحقیق مسئلة الکلام
- الإلماع المحیط بتحقیق الکسب الوسط بین طرفی الافراط والتفریط
- اتحاف الزکى بشرح التحفة المرسلة إلى النبی
- مسالک الابرار إلى أحادیث النبی المختار
- مسلک السداد إلى مسئلة خلق أفعال العباد
- المسلک الجلی فی حکم سطح الولی
- حسن الأوبة فی حکم ضرب النوبة
- اتحاف الخلف بتحقیق مذهب السلف
- و....[۵]
معرفی منابع بیشتر جهت مطالعه
کورانی دارای اثرگذاری فکری در میان بخشی از اهل سنت است، در شماره 11 مجله پیام بهارستان(بهار 1390، دوره دوم، سال سوم - (35 صفحه - از 871 تا 905)) مقالهای با عنوان «جایگاه ابراهیم بن حسن کورانی در مکتب اهل حدیث مدینه» از بشیر موسی نافع دراینارتباط وجود دارد که توسط محمدحسین رفیعی به فارسی ترجمهشده است. این مقاله منبع پرباری درباره این شخصیت است و جریان فکری او را مشخص میکند. مطالعه اطلاعات موجود در صفحه 70 مقاله «علمای کرد و شاگردان اندونزیایی» به قلم مارتین ون برونسن که توسط محمدرسول الماسیه ترجمهشده نیز در تبیین شخصیت ایشان مؤثر است.
پانویس
منابع مقاله
- دهخدا، علیاکبر، لغتنامه دهخدا ۱۵ جلدی انتشار زمستان ۱۳۷۳.مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.
- ویکیپدیای عربی، ابراهیم الکورانی
- سلک الدرر فی أعیان القرن الثانی عشر، دار صادر، بیروت، ج 1، ص 9
- خلاصة الاثر فی اعیان القرن الحادی عشر
- ویکیپدیای فارسی، ابراهیم کورانی
- زرکلی، خیرالدین، الأعلام، دارالعلم للملایین، بیروت، ۲۰۰۲ م، ج 1، ص۳۵