مأموریتی برای صلح: اصل 4 در ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

خاطره نویسی نوعی تاریخ نگاری شخصی و جانبدارانه است که بیشتر با تجربه های مستقیم و غیرمستقیم نویسنده سروکار دارد. اما به هر حال خاطره نویسی هم نکات و ظرایفی را باز می نمایاند که در تاریخ نگاری و تاریخ پژوهی دانشورانه کمتر یافت می‌شود. کتاب حاضر خاطرات نویسنده - ویلیام. ای. وارن- به عنوان مدیر برنامه ی اصل 4 ترومن در برهه ای حساس از تاریخ ایران است. اصل 4 ترومن برنامه ای بود که هری ترومن، رئیس جمهور ایالات متحده، در سال 1949 برای جلوگیری از نفوذ کمونیسم که در آن سال ها در آسیا، اروپای شرقی و آمریکای مرکزی سریعا در حال پیشرفت بود، آن را طراحی کرد. در سال 1330، اصل 4 فعالیت خود را در ایران تحت سرپرستی ویلیام. ای . وارن آغاز کرد. پس از وی کلارک گریگوری جایگزین شد و تا پایان سال فعالیت اصل 4، یعنی سال 1336، این مسئولیت را در اختیار داشت. اصل 4 ترومن در هفت سال فعالیت در ایران عمدتا به دنبال برنامه های به ظاهر بشردوستانه، اما در باطن کاملا سیاسی بود. وسیله ی اجرای این اهداف عملیات، فرهنگی، بهداشتی و اقتصادی به ویژه در روستاهای ایران بود. انتقال فناوری، دانش فنی و نوآوری‌های اصل 4 در آن دوره زمانی باعث شد از فقر و فلاکت مردم در دوران بسیار آشفته ی بعد از جنگ جهانی دوم کاسته شود. صدها پروژه ی آموزشی، بهداشتی با بودجه های اندکی در ایران اجرا شد که در فصول مختلف این کتاب به آن ها اشاره شده است. اصل 4 هم منابع مالی این پروژه ها را تأمین می کرد و هم ابزار کار، ماشین آلات و متخصصان مربوطه را به ایران دعوت می کرد تا آن ها اصول کار کردن و طرز بهره برداری از ماشین آلات را به ایرانیان آموزش دهند. در آغاز اجرای برنامه ی اصل 4، مشاوران و متخصصان آمریکایی با صداقت و صمیمیت دور از انتظاری در روستاهای کشور کار می کردند و روش های نوین زراعت، باغداری و دامداری را به روستاییان می آموختند. اما همراه با سایر اقدامات مخفی و تبلیغات آشکار دولت آمریکا در ایران، افکار عمومی نسبت به حضور این بیگانگان در کشور تغییر کرد و خدمات گروه اصل 4 نیز در چشم مردم کم رنگ شد.