ديوان ابن الرومي: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR72352J1.jpg | عنوان = ديوان إبن الرومي | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = ابن رومی، علی بن عباس (نويسنده) بسج، احمد حسن (شارح) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = /د۹ 3654 PJA | موضوع = |ناشر | ناشر = دار الکتب ال...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''ديوان ابن الرومي'''، مشتمل بر اشعار عربی علی بن عباس بن رومی (221-283ق) است که با مقدمه و شرح احمد حسن بسج در سه جلد منتشر شده است. | '''ديوان ابن الرومي'''، مشتمل بر اشعار عربی [[ابن رومی، علی بن عباس|علی بن عباس بن رومی]] (221-283ق) است که با مقدمه و شرح [[بسج، احمد حسن|احمد حسن بسج]] در سه جلد منتشر شده است. | ||
علی بن عباس بن | [[ابن رومی، علی بن عباس|علی بن عباس بن رومی]]، دیوان شعر نسبتاً بزرگی به‌جا گذاشته است. اشعار او ترتیب نداشته و مسیبی آن را از وی روایت کرده، سپس [[ابوبکر صولی]] آن را بر اساس حروف الفبا مرتب کرده و ابوطیب وراق بن عبدوس آن را از همه نسخ جمع‌آوری نموده و...<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص10؛ ابن خلکان، احمد بن محمد، ص358</ref>. | ||
ابن خلکان گوید: «ابوطیب وراق، بر هر نسخه‌ای از آن که بر اساس حروف و غیر آن بود، مقدار هزار بیت افزود. علی بن | ابن خلکان گوید: «ابوطیب وراق، بر هر نسخه‌ای از آن که بر اساس حروف و غیر آن بود، مقدار هزار بیت افزود. [[ابن رومی، علی بن عباس|علی بن عباس]]، قصاید مطول و قصاید بدیعه دارد و در هر دو، مدح و هجا، دارای ظرافت است<ref>ر.ک: سنجری، احمد بن محمد، ج2، ص368</ref>. | ||
این دیوان مشتمل بر چهره‌های مختلف زندگی از شادی‌ها و دلتنگی‌ها، شقاوت‌ها و سعادت‌ها، طرق معاش، عادات، لباس‌ها، خلق و خوی، زنان، غناء و خوانندگی، به‌علاوه اغراض مرسوم شناخته‌شده در شعر عربی مانند مدح و هجاء، غزل و وصف، فخر و رثاء و دیگر فنونی است که قریحه شاعر گنجایش آنها را داشته است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص10</ref>. | این دیوان مشتمل بر چهره‌های مختلف زندگی از شادی‌ها و دلتنگی‌ها، شقاوت‌ها و سعادت‌ها، طرق معاش، عادات، لباس‌ها، خلق و خوی، زنان، غناء و خوانندگی، به‌علاوه اغراض مرسوم شناخته‌شده در شعر عربی مانند مدح و هجاء، غزل و وصف، فخر و رثاء و دیگر فنونی است که قریحه شاعر گنجایش آنها را داشته است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص10</ref>. | ||
نسخهٔ ۹ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۱۰
| ديوان إبن الرومي | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن رومی، علی بن عباس (نويسنده) بسج، احمد حسن (شارح) |
| ناشر | دار الکتب العلمية |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1423ق - 2002م |
| چاپ | 3 |
| شابک | 2-7451-0798-4 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 3 |
| کد کنگره | /د۹ 3654 PJA |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ديوان ابن الرومي، مشتمل بر اشعار عربی علی بن عباس بن رومی (221-283ق) است که با مقدمه و شرح احمد حسن بسج در سه جلد منتشر شده است.
علی بن عباس بن رومی، دیوان شعر نسبتاً بزرگی به‌جا گذاشته است. اشعار او ترتیب نداشته و مسیبی آن را از وی روایت کرده، سپس ابوبکر صولی آن را بر اساس حروف الفبا مرتب کرده و ابوطیب وراق بن عبدوس آن را از همه نسخ جمع‌آوری نموده و...[۱].
ابن خلکان گوید: «ابوطیب وراق، بر هر نسخه‌ای از آن که بر اساس حروف و غیر آن بود، مقدار هزار بیت افزود. علی بن عباس، قصاید مطول و قصاید بدیعه دارد و در هر دو، مدح و هجا، دارای ظرافت است[۲].
این دیوان مشتمل بر چهره‌های مختلف زندگی از شادی‌ها و دلتنگی‌ها، شقاوت‌ها و سعادت‌ها، طرق معاش، عادات، لباس‌ها، خلق و خوی، زنان، غناء و خوانندگی، به‌علاوه اغراض مرسوم شناخته‌شده در شعر عربی مانند مدح و هجاء، غزل و وصف، فخر و رثاء و دیگر فنونی است که قریحه شاعر گنجایش آنها را داشته است[۳].
ابن رومی از سخن‌سرایان سترگ دوره عباسی و از مفاخر عالم تشیع است که زیبایی و ظرافت چکامه‌های بلندش رونق‌بخش بلاغت ادب عربی است. جلوه‌های فراوان تأثیرگذاری فرهنگ و ادب ایرانی بر شعر این شاعر سایه افکنده؛ به‌طوری‌که در برخی از سروده‌های خود، از مظاهر مختلف فرهنگ و تمدن ایرانی تأثیر پذیرفته است[۴].
اشعار غدیریه او از شمش‌های طلای ناب برتر و از ستارگان آسمان فزون‌تر و نورانی‌تر است. او در دوستی خاندان پیامبر(ص)، هدف‌های بلندی دارد و اصولاً مدیحه‌سرایی‌اش برای آن خاندان و دفاع از آنان در برابر حملات مخالفان از حقایق آشکار زندگی اوست[۵].
نمونه شعر
| لكن حبي للوصي مخيّمٌ | في الصدر يسرح في الفؤاد تولّجا | |
| فهو السراج المستنير و من به | سبب النجاة من العذاب لمن نجا | |
| و إذا تركت له المحبة لم أجد | يوم القيامة من ذنوبي مخرجا [۶] |
؛ اما عشق من نسبت به وصی پیامبر در دلم سایه افکنده و تا عمق دلم رسوخ کرده است. او چراغ فروزان است و هرکس از عذاب نجات یابد، از برکت اوست. اگر عشق او را رها کنم، روز قیامت هیچ راه گریز از گناهانم نمی‌یابم.
پانویس
منابع مقاله
- ابن خلکان، احمد بن محمد، «وفيات الأعيان»، قم، منشورات الشريف الرضي، الطبعة الثانية، 1364.
- سنجری، احمد بن محمد، «منظر الإنسان، ترجمه وفيات الأعيان»، نشر دانشگاه ارومیه، چاپ اول، 1381.
- عیدانی، سهیلا؛ سعدون‌زاده، جواد، «بازتاب فرهنگ و ادب ایرانی در شعر ابن رومی»، کاوش‌نامه ادبیات تطبیقی، بهار 1397، شماره 29، ص105 تا 124:
https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1369515
- ولی‌زاده، حمـید؛ نصیرپور ملکی، رعنا، «جایگاه والای امام علی(ع) و حقیقت متجلّی در غدیر خم در آیینه غدیریه‌های شریف رضی، ابوفراس حمدانی و ابن رومی»، ادبیات شیعه، پاییز 1392، سال اول، شماره 2، ص201 تا 225:
https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1195964