وزیری، احمدعلیخان: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'كرمان' به 'کرمان'
جز (A-esmaili@noornet.net صفحهٔ وزیری، احمد علیخان را به وزیری، احمدعلیخان منتقل کرد)
جز (جایگزینی متن - 'كرمان' به 'کرمان')
خط ۳۲: خط ۳۲:




«احمد عليخان وزيرى»، فرزند محمّد عليخان، حاكم كوشك و ارزويه و بى‌بى كوچك دختر ميرزا حسينخان وزير كرمانى است. ميرزا حسينخان از تربيت يافتگان فتحعليشاه قاجار است كه به حكومت كرمان منصوب شد و تا اواسط پادشاهى محمّدشاه قاجار در اين سمت باقى ماند و ظاهراً نود سال عمر كرد.
«احمد عليخان وزيرى»، فرزند محمّد عليخان، حاكم كوشك و ارزويه و بى‌بى كوچك دختر ميرزا حسينخان وزير کرمانى است. ميرزا حسينخان از تربيت يافتگان فتحعليشاه قاجار است كه به حكومت کرمان منصوب شد و تا اواسط پادشاهى محمّدشاه قاجار در اين سمت باقى ماند و ظاهراً نود سال عمر كرد.


از تاريخ تولّد احمد عليخان اطلاعى در دست نيست، همين قدر مى‌دانيم كه وى در كرمان به دنيا آمد و مقدّمات علوم را در محضر آخوند ملّا محمّدجعفر كرمانى فراگرفت. پس از مرگ پدر چندى حكومت كوشك و ارزويه را برعهده داشت. بنى اعمام وى در ولايات، حاكم و مباشر شدند و همه املاك وى را به واسطه تغلب و تقلب از دست وى خارج كردند. با از دست دادن املاك به ارث رسيده، زندگى بر وى تنگ شد و تمام اموال خود را به تدريج صرف معاش كرد.
از تاريخ تولّد احمد عليخان اطلاعى در دست نيست، همين قدر مى‌دانيم كه وى در کرمان به دنيا آمد و مقدّمات علوم را در محضر آخوند ملّا محمّدجعفر کرمانى فراگرفت. پس از مرگ پدر چندى حكومت كوشك و ارزويه را برعهده داشت. بنى اعمام وى در ولايات، حاكم و مباشر شدند و همه املاك وى را به واسطه تغلب و تقلب از دست وى خارج كردند. با از دست دادن املاك به ارث رسيده، زندگى بر وى تنگ شد و تمام اموال خود را به تدريج صرف معاش كرد.


وى اگرچه تا آخر عمر مبلغ يكصد تومان مقررى از دولت مستمرى مى‌گرفت امّا همواره از نامردى دوستان و نامرادى روزگار گله‌مند بود و از ضعف جسمانى كه بر وى عارض شده بود مى‌ناليد.
وى اگرچه تا آخر عمر مبلغ يكصد تومان مقررى از دولت مستمرى مى‌گرفت امّا همواره از نامردى دوستان و نامرادى روزگار گله‌مند بود و از ضعف جسمانى كه بر وى عارض شده بود مى‌ناليد.
خط ۴۰: خط ۴۰:
وى در طول حيات خود از خدمات دولتى دورى جست و شغل و مقام ديوانى اختيار نكرد. به علت مريضى در سال 1294ق به تهران آمد و در اواخر همين سال و يا اوايل سال 1295ق در تهران درگذشت و در امامزاده زيد مدفون شد.
وى در طول حيات خود از خدمات دولتى دورى جست و شغل و مقام ديوانى اختيار نكرد. به علت مريضى در سال 1294ق به تهران آمد و در اواخر همين سال و يا اوايل سال 1295ق در تهران درگذشت و در امامزاده زيد مدفون شد.


«تاريخ كرمان» و «جغرافياى بلوچستان»، نام آثار وى مى‌باشد.
«تاريخ کرمان» و «جغرافياى بلوچستان»، نام آثار وى مى‌باشد.




۶۱٬۱۸۹

ویرایش