۱۰۶٬۳۳۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ش های ' به 'شهای ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ده اند' به 'دهاند') |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
بخش دوم: سفرنامههای آلبرت کاستگر خان - این بخش شامل دو فصل است. فصل اول به ارائهی گزارش سفر آلبرت کاستگرخان به مازندران می پردازد. وی از جانب ناصرالدین شاه در سال 1277 ه.ق / 1861 م، برای مطالعهی راههای مازندران، سواحل دریاری خزر و ایجاد راه شوسه، به شمال کشور اعزام شد. کاستگر با مطالعهی دقیق منطقه و برآوردهای مهندسی، هزینهی احتمالی ساخت راه تهران به مازندران را به عرض شاه رساند و نقشه هایی از این مسیر تدوین کرد. او همچنین گزارشی کوتاه از تجربه سفر خود تهیه و برای دوستش به آلمان ارسال کرد تا در نشریهی انجمن جغرافیایی برلین به چاپ برسد. در فصل دوم این بخش، سفرنامهی تهران به بلوچستان کاستگرخان مورد بررسی قرار گرفته است. کاستگرخان در سال 1298 ه. ق / 1881 م از طرف دربار ناصری مأمور بررسی مسیر راه تهران به بلوچستان گردید. در آن سال ها نمایندهی انگلستان، مرزهای شرقی ایران را علامت گذاری کرد و قراردادی را با دولت ایران امضاء نمود که طبق آن، منطقهی بلوچستان به دو قسمت تقسیم گردید. بعد از این قرارداد بود که نفوذ انگلستان در شرق ایران بیشتر شد و گزارش هایی مبنی بر تحرک نیروهای طرفدار انگلستان به دربار مخابره گردید. | بخش دوم: سفرنامههای آلبرت کاستگر خان - این بخش شامل دو فصل است. فصل اول به ارائهی گزارش سفر آلبرت کاستگرخان به مازندران می پردازد. وی از جانب ناصرالدین شاه در سال 1277 ه.ق / 1861 م، برای مطالعهی راههای مازندران، سواحل دریاری خزر و ایجاد راه شوسه، به شمال کشور اعزام شد. کاستگر با مطالعهی دقیق منطقه و برآوردهای مهندسی، هزینهی احتمالی ساخت راه تهران به مازندران را به عرض شاه رساند و نقشه هایی از این مسیر تدوین کرد. او همچنین گزارشی کوتاه از تجربه سفر خود تهیه و برای دوستش به آلمان ارسال کرد تا در نشریهی انجمن جغرافیایی برلین به چاپ برسد. در فصل دوم این بخش، سفرنامهی تهران به بلوچستان کاستگرخان مورد بررسی قرار گرفته است. کاستگرخان در سال 1298 ه. ق / 1881 م از طرف دربار ناصری مأمور بررسی مسیر راه تهران به بلوچستان گردید. در آن سال ها نمایندهی انگلستان، مرزهای شرقی ایران را علامت گذاری کرد و قراردادی را با دولت ایران امضاء نمود که طبق آن، منطقهی بلوچستان به دو قسمت تقسیم گردید. بعد از این قرارداد بود که نفوذ انگلستان در شرق ایران بیشتر شد و گزارش هایی مبنی بر تحرک نیروهای طرفدار انگلستان به دربار مخابره گردید. | ||
بخش سوم: نسخهی خطی و اسناد مربوط به کاستگرخان - در فصل اول این بخش، تصحیح یک نسخهی سنگی به نام «قانون مشق نظامی» صورت گرفته است که در سال 1296 ه.ق/1879م توسط کاستگرخان و کریم خان تألیف شد. موضوع این کتاب آموزش سربازان ارتش ایران، آشنایی آنان با روشهای نظامی، استفاده از اسلحه، نحوهی ایستادن در صف رژه و نظم و انضباط نظامی است. فصل دوم این بخش، شامل بازنویسی اسنادی است که در مراکز مهم اسنادی کشور در مورد شخص کاستگرخان وجود دارد. این اسناد بازنویسی و با اصل اسناد در کنار هم در این فصل کتاب ذکر | بخش سوم: نسخهی خطی و اسناد مربوط به کاستگرخان - در فصل اول این بخش، تصحیح یک نسخهی سنگی به نام «قانون مشق نظامی» صورت گرفته است که در سال 1296 ه.ق/1879م توسط کاستگرخان و کریم خان تألیف شد. موضوع این کتاب آموزش سربازان ارتش ایران، آشنایی آنان با روشهای نظامی، استفاده از اسلحه، نحوهی ایستادن در صف رژه و نظم و انضباط نظامی است. فصل دوم این بخش، شامل بازنویسی اسنادی است که در مراکز مهم اسنادی کشور در مورد شخص کاستگرخان وجود دارد. این اسناد بازنویسی و با اصل اسناد در کنار هم در این فصل کتاب ذکر شدهاند. موضوعات مهمی در این اسناد بررسی شدهاند که عبارتند از: نامههای کاستگرهان به ناصرالدین شاه، نامههای کاستگر بابت حقوق و مزایای خود، صورت قراردادهای کاستگرخان، گزارشهای افراد دیگر در مورد وی، صورت مالی و حوالجات او، چالشهای کاستگرخان در راه سازی قوچان. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== |