منتهى الطلب من أشعار العرب: تفاوت میان نسخه‌ها

'''منتهی الطلب في أشعار العرب'''، نوشته محمد بن مبارک بن محمد بن میمون (597-529ق) است. این اثر نُه‌ جلدی بزرگ‌ترین مجموعه شعر عربی است که در آن بیش از هزار‌ قصیده از میان اشعار شاعران دوره جاهلیت، شاعرانی که در میان دو دوره جاهلیت و اسلام زیسته‌اند و شاعران دوره اسلامی برگزیده شده است. محمد نبیل طریفی، پژوهش این مجموعه را انجام داده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ج1، ص27</ref>‏.

ابن‌مبارک شیوه تدوین کتاب را چنین توضیح می‌دهد: «من این مجموعه را ده بخش نموده‌ام و در هرکدام صد قصیده را گنجانده‌ام. البته، برخی از اشعار غریب و نامأنوس را نیز در حاشیه آورده‌ام. من قصیده‌های مفضلیّه (از مفضّل ضبی) را و قصیده‌هایی را که اَصمعی آن‌ها را برگزیده است و نقیضه‌های جریر و فرزدق و قصیده‌هایی را که ابوبکر بن درید در کتابش به نام «شوارد» آورده است و بهترین قصیده‌های هُذیل و کسانی را که ابن سلام جمحی در کتاب «طبقات» گرد آورده است، در این مجموعه گنجانده‌ام. من از درج شعر هیچ‌یک از شاعران جاهلیت و اسلام‌باورانی که به شعرشان استشهاد می‌شود، دریغ نورزیده‌ام، مگر آنکه بر مجموعه اشعار آنان دست نیافته و در خزانه وقف و در جای دیگری ندیده باشم<ref>ر.ک: همان، ص13</ref>. بایسته است که بگویم من برای پس‌و‌پیش‌ کردن نام شاعران و شعرشان به رتبه‌بندی خاصی نرسیدم تا بشود شاعر و شعرش را بر اساس آن بچینم؛ ازاین‌رو، مجموعه را با شعر «کعب بن زهیر» آغاز کرده و با «هاشمیات کُمیت»، از باب تیمن و تبرک به ستایش پیامبر(ص) در قصیده کعب، پایان برده‌ام.

محقق از سه نسخه خطی «معهد تاريخ العلوم العربية و الإسلامية» که فؤاد سزگین نشر داده، بهره‌ جسته ‌است<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>. ‏فهرستی از قافیه‌ها، نام شاعران، شهرها، جای‌ها و مصدرها نیز پایان‌بخش کتاب است<ref>ر.ک: متن کتاب، ج9، ص487-401</ref>‏.