۱۰۶٬۶۷۳
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ه های ' به 'ههای ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ش های ' به 'شهای ') |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
فصل سوم این کتاب «انقلابهای مدرن و مهندسی اجتماعی» نام گرفته و در مقدمه فصل آمده است: «مهندسی اجتماعی، به معنای مجموعه فعالیتهای سازمان یافته و طراحی شده در مقیاس وسیع اجتماعی که عمدتا توسط دولتها برای هدایت یا تغییر شکل دادن ساختارهای یک جامعه انجام میشود، به دوران مدرن تعلق داشته و در واقع، دولت مدرن را پش فرض دارد. | فصل سوم این کتاب «انقلابهای مدرن و مهندسی اجتماعی» نام گرفته و در مقدمه فصل آمده است: «مهندسی اجتماعی، به معنای مجموعه فعالیتهای سازمان یافته و طراحی شده در مقیاس وسیع اجتماعی که عمدتا توسط دولتها برای هدایت یا تغییر شکل دادن ساختارهای یک جامعه انجام میشود، به دوران مدرن تعلق داشته و در واقع، دولت مدرن را پش فرض دارد. | ||
فصل چهارم «مهندسی اجتماعی و انقلاب اسلامی ایران» است. در بخشی از این فصل آمده است: «انقلاب اسلامی ایران نظیر روایت توکویلی از انقلاب فرانسه از آرمانی فراتر از دگرگونی صرف رژیم شاهنشاهی در ایران برخوردار بود و مانند همه | فصل چهارم «مهندسی اجتماعی و انقلاب اسلامی ایران» است. در بخشی از این فصل آمده است: «انقلاب اسلامی ایران نظیر روایت توکویلی از انقلاب فرانسه از آرمانی فراتر از دگرگونی صرف رژیم شاهنشاهی در ایران برخوردار بود و مانند همه جنیشهای بزرگ مذهبی به تبلیغ و ترویج ایدئولوژی خویش برای کل بشریت دست یازید. این انقلاب سیستمی، وظیفه اصلی خویش را ملغی ساختن کل نظام موجود و بنا ساختن نظام آرمانی جدید به جای نظام قبلی میدانست.» | ||
فصل آخر نیز نتیجه گیری مباحثی است که در این کتاب مطرح شده و جالب است که از ناکامی جامعهشناسی در مهندسی اجتماعی میگوید و نتیجه میگیرد: «با وجود همه شواهد و استدلالهای مذکور باید به این پرسش مهم پرداخت که چرا جامعه شناسان، با علم به اینکه هرگاه دانش و آرای آنان توسط مدیران و سیاستگذاران برای حل مشکلات اجتماعی اعمال شده، موفقیت چشمگیری ببار نیاورده، باز هم تلاش میکنند که اسطوره سودمندی دانش و آرایشان را برای حل مشکلات اجتماعی بر پا نگاه دارند؟»<ref> [https://historylib.com/books/2367 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref> | فصل آخر نیز نتیجه گیری مباحثی است که در این کتاب مطرح شده و جالب است که از ناکامی جامعهشناسی در مهندسی اجتماعی میگوید و نتیجه میگیرد: «با وجود همه شواهد و استدلالهای مذکور باید به این پرسش مهم پرداخت که چرا جامعه شناسان، با علم به اینکه هرگاه دانش و آرای آنان توسط مدیران و سیاستگذاران برای حل مشکلات اجتماعی اعمال شده، موفقیت چشمگیری ببار نیاورده، باز هم تلاش میکنند که اسطوره سودمندی دانش و آرایشان را برای حل مشکلات اجتماعی بر پا نگاه دارند؟»<ref> [https://historylib.com/books/2367 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref> |