تسلیة الآباء بفقدان الأبناء المسمى التعلل و الإطفا لنار لا تطفى: تفاوت میان نسخهها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR100396J1.jpg | عنوان = تسلیة الآباء بفقدان الأبناء المسمى التعلل و الإطفا لنار لاتطفى | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر (نويسنده) سلمان، مشهور حسن (مصحح) |زبان | زبان = ع...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (Hbaghizadeh صفحهٔ تسلیة الآباء بفقدان الأبناء المسمى التعلل و الإطفا لنار لاتطفى را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به تسلیة الآباء بفقدان الأبناء المسمى التعلل و الإطفا لنار لا تطفى منتقل کرد) |
نسخهٔ ۱۸ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۳۱
تسلیة الآباء بفقدان الأبناء المسمى التعلل و الإطفا لنار لاتطفى | |
---|---|
پدیدآوران | سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر (نويسنده) سلمان، مشهور حسن (مصحح) |
ناشر | مکتبة المنار |
مکان نشر | اردن - زرقاء |
سال نشر | 1407ق - 1987م |
چاپ | 1 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | 5ت9س 124/5 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
تسلیة الآباء بفقدان الابناء المسمی التعلل و الاطفا لنار لا تطفی، اثری از عبد الرحمن ابن ابی بکر سیوطی (849- 911ق) از عالمان اهل سنت و مؤلف آثار بسیار در علوم حدیث، تاریخ و علوم دیگر است. این اثر به علم حدیث (احادیث اخلاقی) اختصاص یافته و توسط محمود حسن محمود سلمان تحقیق شده است.
نوشتار حاضر مشتمل بر احادیث نبوی وارد شده در جهت رفع تألمات روحی و توصیه به صبر به کسانی است که فرزند از دست دادهاند. این رساله در حقیقت یک جزء حدیثی است که نویسنده شصتوپنج حدیث و روایت را در موضوع یاد شده در آن گردآورده و نگارش آن را در سال 873 به پایان رسانده است.[۱]
ساختار اثر را یک خطبه مختصر، چهار فصل و یک خاتمه تشکیل داده است. نویسنده در ذکر احادیث و روایات این اثر از آوردن سند روایت چشمپوشی کرده، همچنین نسبت به صحیح یا ضعیف بودن احادیث اظهار نظر نکرده است و برخلاف سایر آثارش سخن را پیرامون مقصود احادیث به درازا نکشانده است. وی الفاظ نامانوس را که به نظر نیاز به توضیح داشته شرح نموده است.[۲]
ثواب والدین،[۳] آرامش دادن دلها به سبب نعمتهایی واصله به فرزندان در آخرت،[۴] تسکین دلها در مواجه با دشواری جان دادن،[۵] و همچنین جواز و شرایط گریه کردن بر درگذشتگان،[۶] محتوای چهار فصل اثر را تشکیل داده است.
محقق علاوه ثبت و ضبط متن کتاب و تصحیح اغلاط موجود در آن با تکیه بر مصادر اصلی، در پاورقی اثر به مستندسازی احادیث بر اساس مصادر اهل سنت و ارزشگذاری آنها با توجه به قواعد علوم حدیث، همچنین شرح و توضیح کلمات نامانوس و دشواری که توسط نویسنده شرح داده نشده و در مواردی نیز افزودن مطالبی بر توضیحات وی در این خصوص، پرداخته است.[۷]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه محقق و متن کتاب.