آیه‌های سبز: تفاوت میان نسخه‌ها

۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۴ فوریهٔ ۲۰۲۴
جز
جایگزینی متن - '= ' به '='
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '= ' به '=')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات کتاب
{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR04291J1.jpg
| تصویر =NUR04291J1.jpg
| عنوان = آیه‌های سبز
| عنوان =آیه‌های سبز
| عنوان‌های دیگر = آیه‌های سبز: داستانها و نکات تربیتی از آثار استاد علی صفایی حائری (عین . صاد) ** داستان‌های تربیتی ** داستانها و نکات تربیتی از آثار استاد علی صفایی حائری (عین . صاد)
| عنوان‌های دیگر =آیه‌های سبز: داستانها و نکات تربیتی از آثار استاد علی صفایی حائری (عین. صاد) ** داستان‌های تربیتی ** داستانها و نکات تربیتی از آثار استاد علی صفایی حائری (عین. صاد)
| پدیدآورندگان
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =
[[صفایی حائری، علی]] (نويسنده)
[[صفایی حائری، علی]] (نويسنده)
[[موسسه فرهنگی هنری ليلة القدر ]] (تهیه و تنظیم)
[[مؤسسه فرهنگی هنری ليلة القدر]] (تهیه و تنظیم)
|زبان
|زبان
| زبان = فارسی
| زبان =فارسی
| کد کنگره = 9آ7ص 249/5 BP  
| کد کنگره =9آ7ص 249/5 BP  
| موضوع =داستانهای کوتاه فارسی - قرن 14 - داستان‏های اخلاقی - قرن 14
| موضوع =داستانهای کوتاه فارسی - قرن 14 - داستان‏های اخلاقی - قرن 14
|ناشر  
|ناشر  
| ناشر = ليلة القدر
| ناشر =ليلة القدر
| مکان نشر = ایران - قم
| مکان نشر =ایران - قم
| سال نشر = 1385ش
| سال نشر =1385ش
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE04291AUTOMATIONCODE
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE04291AUTOMATIONCODE
| چاپ = 2
| چاپ =2
| شابک = 964-7803-25-7
| شابک =964-7803-25-7
| تعداد جلد = 1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 04291
| کتابخانۀ دیجیتال نور =04291
| کتابخوان همراه نور = 04291
| کتابخوان همراه نور =04291
| کد پدیدآور = 4441
| کد پدیدآور =4441
| پس از =  
| پس از =
| پیش از =  
| پیش از =
}}
}}
'''آیه‌های سبز''' مجموعه‌ای است از برخوردها و حکایاتی از [[صفایی حائری، علی|حجت‌الاسلام علی صفایی حائری]] (عین- صاد) که در نوشته‌ها و گفته‌های او پراکنده بوده و به همت جمعی از دوستان ایشان، گردآوری شده است.
'''آیه‌های سبز'''، مجموعه‌ای است از برخوردها و حکایاتی از [[صفایی حائری، علی|حجت‌الاسلام علی صفایی حائری]] (عین - ‌صاد) که در نوشته‌ها و گفته‌های او پراکنده بوده و به همت جمعی از دوستان ایشان، گردآوری شده است.
مطالب کتاب، واقعیاتی است که اگرچه به‌صورت حکایت و داستان بیان شده است، اما نشانه‌هایی است از شکوفایی و رویش و رشد. برخوردها و حکایت‌های بیان‌شده در کتاب، یادآور این کلام حضرت علی(ع) در وصف پیامبر(ص) است که می‌فرمود: «او مانند طبیی است که منتظر نمی‌ماند تا به سراغش بیایند، بلکه او خود به سراغ بیماران می‌رفت»؛ بیمارانی که خود و راه و مقصد را گم کرده بودند<ref>ر.ک: مقدمه ناشر، ص5</ref>.
نگاه استاد در کتاب، یادآور این روایت است که می‌فرماید: «هیچ چیز نیست که چشمان تو آن را ببیند، مگر اینکه در آن موعظه‌ای هست» و به همین جهت است که ایشان همواره می‌فرمود: «در هر حادثه، درسی است». او هر حادثه را آیه و نشانه‌ای می‌دید و یادآور درسی و سعی می‌کرد تا این درس را در نوشته‌ها و گفته‌ها، به دیگران منتقل کند. هدف بلند او، یادآور این حکایت از حضرت علی(ع) است که در صفین، بعد از آنکه شش ماه صبر کرد و درگیر نشد، تا جایی که یارانش گفتند او می‌ترسد، حضرت فرمود: «از رسول خدا شنیدم که اگر یک نفر به دست تو هدایت شود، بهتر است از آنچه که آسمان بر آن سایه افکنده»<ref>ر.ک: همان، ص5-‌6</ref>.
حکایت‌های بیان‌شده در کتاب، بیانگر آن است که استاد، در تمامی سفرها و برخوردهایش، مقصود و هدفی نداشت جز آنکه دلی را روشن کند، کسی خود را بیابد تا راه گم نشود و مقصود فراموش نگردد و راه و رسم منزل‌ها، در بی‌خبری مجهول نماند<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>.
در بخشی از کتاب، در نکوهش آزمندی، به این نکته اشاره شده است که با تفکر در استعدادها و مقدار استعدادها و خلقت انسان، می‌توانیم هرکس را به شناخت‌هایی برسانیم که در جهان‌بینی اسلامی به آن می‌رسیم. با این‌گونه سؤال‌های عمیق و غیر مهاجم، نطفه حرکت و تفکر در ذهن‌های فراری و خسته، آرام جای می‌گیرد و رشد می‌کند و به‌مرور زمان، متولد می‌شود<ref>ر.ک: متن کتاب، ص9</ref>.


مطالب کتاب، واقعیاتی است که اگرچه به صورت حکایت و داستان بیان شده است، اما نشانه‌هایی است از شکوفایی و رویش و رشد. برخوردها و حکایت‌های بیان شده در کتاب، یادآور این کلام حضرت علی(ع) در وصف پیامبر(ص) است که می‌فرمود: «او مانند طبیی است که منتظر نمی‌ماند تا به سراغش بیایند، بلکه او خود به سراغ بیماران می‌رفت»؛ بیمارانی که خود و راه و مقصد را گم کرده بودند<ref>ر.ک: مقدمه ناشر، ص5</ref>.
==پانویس==
 
<references/>
نگاه استاد در کتاب، یادآور این روایت است که می‌فرماید: «هیچ چیز نیست که چشمان تو آن را ببیند، مگر این که در آن موعظه‌ای هست» و به همین جهت است که ایشان همواره می‌فرمود: «در هر حادثه، درسی است». او هر حادیه را آیه و نشانه‌ای می‌دید و یادآور درسی بود و سعی می‌کرد تا این درس را در نوشته‌ها و گفته‌ها، به دیگران منتقل کند. هدف بلند او، یادآور این حکایت از حضرت علی(ع) است که در صفین، بعد از آن که شش ماه صبر کرد و درگیر نشد، تا جایی که یارانش گفتند او می‌ترسد، حضرت فرمود: «از رسول خدا شنیدم که اگر یک نفر به دست تو هدایت شود، بهتر است از آنچه که آسمان بر آن سایه افکنده»<ref>ر.ک: همان، ص5- 6</ref>.
 
حکایت‌های بیان شده در کتاب، بیانگر آن است که استاد، در تمامی سفرها و برخوردهایش، مقصود و هدفی نداشت جز آنکه دلی را روشن کند، کسی خود را بیابد تا راه گم نشود و مقصود فراموش نگردد و راه و رسم منزل‌ها، در بی‌خبری و مجهول نماند<ref>همان، ص6</ref>.
 
در بخشی از کتاب، در نکوهش آزمندی، به این نکته اشاره شده است که با تفکر در استعدادها و مقدار استعدادها و خلقت انسان، می‌توانیم هر کس را به شناخت‌هایی برسانیم که در جهان‌بینی اسلامی به آن می‌رسیم. با این‌گونه سؤال‌های عمیق و غیر مهاجم، نطفه حرکت و تفکر در ذهن‌های فراری و خسته، آرام جای می‌گیرد و رشد می‌کند و به مرور زمان، متولد می‌شود<ref>متن کتاب، ص9</ref>.
 
==پانویس ==
<references />


==منابع مقاله==
==منابع مقاله==
مقدمه و متن کتاب.
مقدمه ناشر و متن کتاب.


==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
{{وابسته‌ها}}
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
خط ۴۹: خط ۴۴:
[[رده:مواعظ، حکم، نصیحت، حکایات اخلاقی]]
[[رده:مواعظ، حکم، نصیحت، حکایات اخلاقی]]
[[رده:مقالات مهر 01 مکرمی]]
[[رده:مقالات مهر 01 مکرمی]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
[[رده:مقالات بازبینی شده مهر 01]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مهرماه 1401]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مهرماه 1401]]