أخبار الأخيار في أسرار الأبرار: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR16498J1.jpg | عنوان =أخبار الأخيار في أسرار الأبرار | ع...» ایجاد کرد)
     
    جز (جایگزینی متن - '= ' به '=')
     
    (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    | تصویر =NUR16498J1.jpg
    | تصویر =NUR16498J1.jpg
    | عنوان =أخبار الأخيار في أسرار الأبرار
    | عنوان =أخبار الأخیار فی أسرار الأبرار
    | عنوان‌های دیگر =
    | عنوان‌های دیگر =
    |پدیدآورندگان  
    |پدیدآورندگان  
    | پدیدآوران = [[محدث دهلوی، عبدالحق]] (نویسنده)
    | پدیدآوران =[[محدث دهلوی، عبدالحق]] (نویسنده)
    |زبان  
    |زبان  
    | زبان =فارسی
    | زبان =فارسی
    | کد کنگره =‏‎‏/‎‏م‎‏3‎‏الف‎‏3‎‏ / 278 BP  
    | کد کنگره =‏‎‏/‎‏م‎‏3‎‏الف‎‏3‎‏ / 278 BP  
    | موضوع = سرگذشت‌نامه
    | موضوع =سرگذشت‌نامه
     
    عرفان
    عرفان
    تصوف
    تصوف
    |ناشر  
    |ناشر  
    | ناشر = انجمن آثار و مفاخر فرهنگی  
    | ناشر =انجمن آثار و مفاخر فرهنگی  
    | مکان نشر =ایران - تهران  
    | مکان نشر =ایران - تهران  
    | سال نشر = 1383ش.
    | سال نشر =1383ش.  
     
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE16498AUTOMATIONCODE
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE16498AUTOMATIONCODE
    | چاپ =چاپ یکم
    | چاپ =چاپ یکم  
    | شابک =964-787-71-5
    | شابک =964-787-71-5
    | تعداد جلد =
    | تعداد جلد =
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =16498
    | کتابخوان همراه نور =
    | کتابخوان همراه نور =
    | کد پدیدآور =09478  
    | کد پدیدآور =09478  
    خط ۲۹: خط ۲۵:
    | پیش از =
    | پیش از =
    }}
    }}
     
    '''أخبار الأخيار في أسرار الأبرار،''' اثر [[محدث دهلوی، عبدالحق|عبدالحق محدث دهلوی]]، به زبان فارسی، یکی از معتبرترین تذکره‌های صوفیانه در هند است که با تصحیح و توضیح علیم اشرف خان به چاپ رسیده است.
    '''اخبار الاخیار فی اسرار الابرار''' اثر عبدالحق محدث دهلوی، یکی از معتبرترین تذکره‌های صوفیانه در هند است که با تصحیح و توضیح علیم اشرف خان به چاپ رسیده است.
     
    نکته قابل ذکری که در مورد این کتاب می‌توان اظهار داشت، این است که این اثر، دارای ویژگی‌های سبکی و دستوری خاصی به قرار ذیل است:
    نکته قابل ذکری که در مورد این کتاب می‌توان اظهار داشت، این است که این اثر، دارای ویژگی‌های سبکی و دستوری خاصی به قرار ذیل است:
     
    # سبک آن به شیوه گلستان سعدی است؛ گرچه ممکن است همه کتاب به این شیوه نباشد، اما با مطالعه صفحات آغازین آن، می‌توان این شیوه را کاملا احساس کرد؛ نظیر: «اول نعمت‌ها، نعمت وجود است و سایر نعم بعد از وی مشهود و نعمت وجود دایم و دوام نعمت را دوام شکر لازم.» با مطالعه همین سطر می‌توان نتیجه گرفت که نویسنده تا چه حد از سعدی پیروی کرده است و حتی کوشیده تا آخر عبارات را همچون گلستان به‌صورت مسجع و آهنگین بیاورد. بنابراین کاملا مشهود است که این کتاب، به سبک عراقی می‌باشد و آن هم به سبک پیچیده نه معتدل؛
    # سبک آن به شیوه گلستان سعدی است؛ گرچه ممکن است همه کتاب به این شیوه نباشد، اما با مطالعه صفحات آغازین آن، می‌توان این شیوه را کاملا احساس کرد، نظیر: «اول نعمت‌ها، نعمت وجود است و سایر نعم بعد از وی مشهود و نعمت وجود دایم و دوام نعمت را دوام شکر لازم.» با مطالعه همین سطر می‌توان نتیجه گرفت که نویسنده تا چه حد از سعدی پیروی کرده است و حتی کوشیده تا آخر عبارات را همچون گلستان به صورت مسجع و آهنگین بیاورد. بنابراین کاملا مشهود است که این کتاب، به سبک عراقی می‌باشد و آن هم به سبک پیچیده نه معتدل؛
    # املای کتاب به طرز و روش نثر متداول عهد میانه هند است و نگارش آن هم با املای معاصر تفاوت دارد و خطاهایی در آن راه یافته است؛ به عنوان مثال: «خورمی به‌جای خرمی، توریت به‌جای تورات، جماعه به‌جای جماعت، بلک به‌جای بلکه، سیوم به‌جای سوم و هبوت به‌جای هبوط»؛
    # املای کتاب به طرز و روش نثر متداول عهد میانه هند است و نگارش آن هم با املای معاصر تفاوت دارد و خطاهایی در آن راه یافته است. به عنوان مثال: «خورمی به جای خرمی، توریت به جای تورات، جماعه به جای جماعت، بلک به جای بلکه، سیوم به جای سوم و هبوت به جای هبوط»؛
    # یکی از ویژگی‌ها آن است که در بیشتر موارد فعل در وسط جمله می‌آید؛ مانند: «خواجه را بقالی بود همسایه»و...<ref>ر.ک: مقدمه، صفحه سی‌وسه</ref>.
    # یکی از ویژگی‌های کتاب این است که در آن، دو ضمیر در کنار هم آمده است و حرف اضافه «را» به معنی «به» کار رفته است، مانند: «وی ایشان را درین جهان بخیر ذکر می‌کند»، «می در آمد»<ref>مقدمه، صفحه سی و سه</ref>.
     
    ==پانویس ==
    ==پانویس ==
    <references />
    <references />


    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    مقدمه و متن کتاب.
    مقدمه.  
     
    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    {{وابسته‌ها}}
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:مقالات تیرماه 01 مکرمی]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]]
    [[رده: تصوف و عرفان]]
      [[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
    [[رده:طبقات، تراجم، کتب مناقب]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات تیر 01 مکرمی]]
    [[رده:مقالات بارگذاری شده مردادماه 01 قربانی]]
      [[رده:مقالات بازبینی شده مرداد 01]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1401]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۲۴

    أخبار الأخیار فی أسرار الأبرار
    أخبار الأخيار في أسرار الأبرار
    پدیدآورانمحدث دهلوی، عبدالحق (نویسنده)
    ناشرانجمن آثار و مفاخر فرهنگی
    مکان نشرایران - تهران
    سال نشر1383ش.
    چاپچاپ یکم
    شابک964-787-71-5
    موضوعسرگذشت‌نامه

    عرفان

    تصوف
    زبانفارسی
    کد کنگره
    ‏‎‏/‎‏م‎‏3‎‏الف‎‏3‎‏ / 278 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    أخبار الأخيار في أسرار الأبرار، اثر عبدالحق محدث دهلوی، به زبان فارسی، یکی از معتبرترین تذکره‌های صوفیانه در هند است که با تصحیح و توضیح علیم اشرف خان به چاپ رسیده است. نکته قابل ذکری که در مورد این کتاب می‌توان اظهار داشت، این است که این اثر، دارای ویژگی‌های سبکی و دستوری خاصی به قرار ذیل است:

    1. سبک آن به شیوه گلستان سعدی است؛ گرچه ممکن است همه کتاب به این شیوه نباشد، اما با مطالعه صفحات آغازین آن، می‌توان این شیوه را کاملا احساس کرد؛ نظیر: «اول نعمت‌ها، نعمت وجود است و سایر نعم بعد از وی مشهود و نعمت وجود دایم و دوام نعمت را دوام شکر لازم.» با مطالعه همین سطر می‌توان نتیجه گرفت که نویسنده تا چه حد از سعدی پیروی کرده است و حتی کوشیده تا آخر عبارات را همچون گلستان به‌صورت مسجع و آهنگین بیاورد. بنابراین کاملا مشهود است که این کتاب، به سبک عراقی می‌باشد و آن هم به سبک پیچیده نه معتدل؛
    2. املای کتاب به طرز و روش نثر متداول عهد میانه هند است و نگارش آن هم با املای معاصر تفاوت دارد و خطاهایی در آن راه یافته است؛ به عنوان مثال: «خورمی به‌جای خرمی، توریت به‌جای تورات، جماعه به‌جای جماعت، بلک به‌جای بلکه، سیوم به‌جای سوم و هبوت به‌جای هبوط»؛
    3. یکی از ویژگی‌ها آن است که در بیشتر موارد فعل در وسط جمله می‌آید؛ مانند: «خواجه را بقالی بود همسایه»و...[۱].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه، صفحه سی‌وسه

    منابع مقاله

    مقدمه.

    وابسته‌ها