أدب الدنيا و الدين: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '== ' به '==')
    جز (جایگزینی متن - '= ' به '=')
    (۳۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    | تصویر =NUR02502J1.jpg
    | تصویر =NUR02502J1.jpg
    | عنوان =أدب الدنیا و الدین
    | عنوان =أدب الدنیا و الدین
    | عنوان‌های دیگر =
    | عنوان‌های دیگر =
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =
    [[ماوردی، علی بن محمد]] (نويسنده)
    [[ماوردی، علی بن محمد]] (نویسنده)
     
    [[راحج، محمد کریم]] (شارح)
    [[راجح، محمد کریم]] (شارح)
    | زبان =عربی
    | زبان =عربی
    | کد کنگره =‏‎‏BP‎‏ ‎‏247‎‏/‎‏35‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏2‎‏الف‎‏4
    | کد کنگره =‏‎‏BP‎‏ ‎‏247‎‏/‎‏35‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏2‎‏الف‎‏4
    | موضوع =
    | موضوع =
    احادیث اخلاقی - قرن 5ق.
    احادیث اخلاقی - قرن 5ق.
    اخلاق اسلامی
    اخلاق اسلامی
    | ناشر =  
    | ناشر =
    دار و مکتبة الهلال
    دار و مکتبة الهلال
    | مکان نشر =[بی جا] -
    | مکان نشر =[بی جا] -
    | سال نشر = 1421 هـ.ق یا 2000 م
    | سال نشر =1421 ق یا 2000 م
     
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE02502AUTOMATIONCODE
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE2502AUTOMATIONCODE
    | چاپ =0
    | چاپ =0
    | تعداد جلد =1
    | تعداد جلد =1
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =3438
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =02502
    | کتابخوان همراه نور =02502
    | کد پدیدآور =
    | کد پدیدآور =
    | پس از =
    | پس از =
    | پیش از =
    | پیش از =
    }}
    }}
     
    {{کاربردهای دیگر| آداب (ابهام زدایی)}}
     
     
    '''أدب الدنيا و‌الدين'''، اثر [[ابوالحسن على بن محمد بن حبيب بصرى ماوردى]]، کتابى است پيرامون برخى از آداب پسنديده مربوط به زندگانى دينى و دنيوى انسان‌ها كه به زبان عربى و در قرن پنجم هجرى نوشته شده است.
    '''أدب الدنيا و‌الدين'''، اثر [[ابوالحسن على بن محمد بن حبيب بصرى ماوردى]]، کتابى است پيرامون برخى از آداب پسنديده مربوط به زندگانى دينى و دنيوى انسان‌ها كه به زبان عربى و در قرن پنجم هجرى نوشته شده است.


    ==ساختار ==
    ==ساختار==
     
     
    کتاب در پنج باب و هر باب، در چندين فصل، تنظيم شده است.
    کتاب در پنج باب و هر باب، در چندين فصل، تنظيم شده است.
    مؤلف در این کتاب، با توجه دادن به این نكته كه «مهم‌ترين، باارزش‌ترين و نيز نافع‌ترين چيزها آن است كه قوام دين و دنياى انسان و نيز مصلحت دنيا و آخرتش بدان وابسته است، چرا كه در صورت پابرجايى دين، عبادت صحيح و با دنياى شايسته، سعادت و نیک‌بختى تمام مى‌شود»؛ ازاين‌رو، در این کتاب به بيان آداب دين و دنيادارى پرداخته و در این جهت، بين پژوهش‌هاى فقيهان و گفتار اديبان، گردآورده است؛ به‌نحوى‌كه فهم آن برای عموم مخاطبين سهل و آسان باشد.
    ماوردى در لابه‌لاى کتاب، به آيات قرآن كريم و نيز سنت نبوى استشهاد نموده و نيز از ضرب‌المثل‌هاى حكيمان و اديبان و نيز گفتار شعرا برای تنوع بخشيدن به مطالب کتاب و رفع ملالت و خستگى خواننده، استفاده شايانى برده است.


    مؤلف در اين کتاب، با توجه دادن به اين نكته كه «مهم‌ترين، باارزش‌ترين و نيز نافع‌ترين چيزها آن است كه قوام دين و دنياى انسان و نيز مصلحت دنيا و آخرتش بدان وابسته است، چرا كه در صورت پابرجايى دين، عبادت صحيح و با دنياى شايسته، سعادت و نيك‌بختى تمام مى‌شود»؛ ازاين‌رو، در اين کتاب به بيان آداب دين و دنيادارى پرداخته و در اين جهت، بين پژوهش‌هاى فقيهان و گفتار اديبان، گردآورده است؛ به‌نحوى‌كه فهم آن براى عموم مخاطبين سهل و آسان باشد.
    ==گزارش محتوا==
     
    در باب اول، به فضيلت عقل و ذم هواپرستى پرداخته شده است. به نظر نویسنده، هر فضيليتى داراى اساسى و پايه‌اى بوده و هر ادبى، چشمه‌اى دارد و اساس فضايل و سرچشمه آداب، عقل است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/3438/1/6 متن کتاب، ص6 - 22]</ref>
    ماوردى در لابه‌لاى کتاب، به آيات قرآن كريم و نيز سنت نبوى استشهاد نموده و نيز از ضرب‌المثل‌هاى حكيمان و اديبان و نيز گفتار شعرا براى تنوع بخشيدن به مطالب کتاب و رفع ملالت و خستگى خواننده، استفاده شايانى برده است.
    در باب دوم، در ضمن سه فصل، مطالبى پيرامون ادب علم، بيان شده است. نویسنده در خلال این سه فصل، ابتدا به مبادى و مؤديات علوم اشاره كرده و سپس، به آداب معلم و متعلم نسبت به یکديگر پرداخته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/3438/1/23 همان، ص23 - 97]</ref>
     
    در باب سوم، ادب دين بيان شده است. نویسنده در این باب، به بحث از واجبات، محرمات و مستحبات پرداخته و مطالبى نيز پيرامون رياضت، بيان كرده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/3438/1/98 همان، ص98 - 142]</ref>
    ==گزارش محتوا ==
    در باب سوم، آداب مربوط به دنيا و زندگى مادى انسان، در ضمن سه فصل، بيان گرديده است. نویسنده در ابتدا، به مطالبى پيرامون آنچه در زندگانى دنيوى به صلاح انسان مى‌باشد اشاره كرده و سپس، به بيان فضايل و نتايج مودت و نیکى، پرداخته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/3438/1/143 همان، ص143 - 240]</ref>
     
    در باب چهارم، در ضمن شش فصل، طريقه تربيت و ادب نفس، تشريح گرديده است. از جمله مباحثى كه در این باب مطرح شده، عبارتند از: توصيه به پرهيز از كبر و عجب، سفارش به حسن خلق، حياء، حلم و غضب، صدق و كذب و حسد و منافسه.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/3438/1/241 همان، ص241 - 282]</ref>
     
    در آخرين باب، در ضمن هشت فصل، آداب مواضعه و اصلاح بيان شده و از جمله مباحث آن، عبارت است از: سخن گفتن و سكوت كردن، صبر و جزع، مشورت، كتمان سر، مزاح و شوخى، تطير و تفأل، مروت و جوانمردى و.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/3438/1/282 همان، ص282 - 355]</ref>
    در باب اول، به فضيلت عقل و ذم هواپرستى پرداخته شده است. به نظر نويسنده، هر فضيليتى داراى اساسى و پايه‌اى بوده و هر ادبى، چشمه‌اى دارد و اساس فضايل و سرچشمه آداب، عقل است.<ref>متن کتاب، ص6 - 22</ref>
    ==وضعيت کتاب==
     
    در باب دوم، در ضمن سه فصل، مطالبى پيرامون ادب علم، بيان شده است. نويسنده در خلال اين سه فصل، ابتدا به مبادى و مؤديات علوم اشاره كرده و سپس، به آداب معلم و متعلم نسبت به يكديگر پرداخته است.<ref>همان، ص23 - 97</ref>
     
    در باب سوم، ادب دين بيان شده است. نويسنده در اين باب، به بحث از واجبات، محرمات و مستحبات پرداخته و مطالبى نيز پيرامون رياضت، بيان كرده است.<ref>همان، ص98 - 142</ref>
     
    در باب سوم، آداب مربوط به دنيا و زندگى مادى انسان، در ضمن سه فصل، بيان گرديده است. نويسنده در ابتدا، به مطالبى پيرامون آنچه در زندگانى دنيوى به صلاح انسان مى‌باشد اشاره كرده و سپس، به بيان فضايل و نتايج مودت و نيكى، پرداخته است.<ref>همان، ص143 - 240</ref>
     
    در باب چهارم، در ضمن شش فصل، طريقه تربيت و ادب نفس، تشريح گرديده است. از جمله مباحثى كه در اين باب مطرح شده، عبارتند از: توصيه به پرهيز از كبر و عجب، سفارش به حسن خلق، حياء، حلم و غضب، صدق و كذب و حسد و منافسه.<ref>همان، ص241 - 282</ref>
     
    در آخرين باب، در ضمن هشت فصل، آداب مواضعه و اصلاح بيان شده و از جمله مباحث آن، عبارت است از: سخن گفتن و سكوت كردن، صبر و جزع، مشورت، كتمان سر، مزاح و شوخى، تطير و تفأل، مروت و جوانمردى و.<ref>همان، ص282 - 355</ref>
     
    ==وضعيت کتاب ==
     


    فهرست مطالب در انتهاى کتاب آمده و در پاورقى‌ها، به تشريح و توضيح كلماتى كه معانى آن‌ها، سخت و دشوار مى‌باشد، پرداخته شده است.
    فهرست مطالب در انتهاى کتاب آمده و در پاورقى‌ها، به تشريح و توضيح كلماتى كه معانى آن‌ها، سخت و دشوار مى‌باشد، پرداخته شده است.
    =پانویس =
    =پانویس =
    <references/>
    <references/>
    ==منابع مقاله ==


    ==منابع مقاله==
    مقدمه و متن کتاب.
    مقدمه و متن کتاب.
     
    ==وابسته‌ها==
     
    {{وابسته‌ها}}


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]

    نسخهٔ ‏۱۴ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۱۸

    أدب الدنیا و الدین
    أدب الدنيا و الدين
    پدیدآورانماوردی، علی بن محمد (نویسنده) راحج، محمد کریم (شارح)
    ناشردار و مکتبة الهلال
    مکان نشر[بی جا] -
    سال نشر1421 ق یا 2000 م
    چاپ0
    موضوعاحادیث اخلاقی - قرن 5ق. اخلاق اسلامی
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏‎‏BP‎‏ ‎‏247‎‏/‎‏35‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏2‎‏الف‎‏4
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    أدب الدنيا و‌الدين، اثر ابوالحسن على بن محمد بن حبيب بصرى ماوردى، کتابى است پيرامون برخى از آداب پسنديده مربوط به زندگانى دينى و دنيوى انسان‌ها كه به زبان عربى و در قرن پنجم هجرى نوشته شده است.

    ساختار

    کتاب در پنج باب و هر باب، در چندين فصل، تنظيم شده است. مؤلف در این کتاب، با توجه دادن به این نكته كه «مهم‌ترين، باارزش‌ترين و نيز نافع‌ترين چيزها آن است كه قوام دين و دنياى انسان و نيز مصلحت دنيا و آخرتش بدان وابسته است، چرا كه در صورت پابرجايى دين، عبادت صحيح و با دنياى شايسته، سعادت و نیک‌بختى تمام مى‌شود»؛ ازاين‌رو، در این کتاب به بيان آداب دين و دنيادارى پرداخته و در این جهت، بين پژوهش‌هاى فقيهان و گفتار اديبان، گردآورده است؛ به‌نحوى‌كه فهم آن برای عموم مخاطبين سهل و آسان باشد. ماوردى در لابه‌لاى کتاب، به آيات قرآن كريم و نيز سنت نبوى استشهاد نموده و نيز از ضرب‌المثل‌هاى حكيمان و اديبان و نيز گفتار شعرا برای تنوع بخشيدن به مطالب کتاب و رفع ملالت و خستگى خواننده، استفاده شايانى برده است.

    گزارش محتوا

    در باب اول، به فضيلت عقل و ذم هواپرستى پرداخته شده است. به نظر نویسنده، هر فضيليتى داراى اساسى و پايه‌اى بوده و هر ادبى، چشمه‌اى دارد و اساس فضايل و سرچشمه آداب، عقل است.[۱] در باب دوم، در ضمن سه فصل، مطالبى پيرامون ادب علم، بيان شده است. نویسنده در خلال این سه فصل، ابتدا به مبادى و مؤديات علوم اشاره كرده و سپس، به آداب معلم و متعلم نسبت به یکديگر پرداخته است.[۲] در باب سوم، ادب دين بيان شده است. نویسنده در این باب، به بحث از واجبات، محرمات و مستحبات پرداخته و مطالبى نيز پيرامون رياضت، بيان كرده است.[۳] در باب سوم، آداب مربوط به دنيا و زندگى مادى انسان، در ضمن سه فصل، بيان گرديده است. نویسنده در ابتدا، به مطالبى پيرامون آنچه در زندگانى دنيوى به صلاح انسان مى‌باشد اشاره كرده و سپس، به بيان فضايل و نتايج مودت و نیکى، پرداخته است.[۴] در باب چهارم، در ضمن شش فصل، طريقه تربيت و ادب نفس، تشريح گرديده است. از جمله مباحثى كه در این باب مطرح شده، عبارتند از: توصيه به پرهيز از كبر و عجب، سفارش به حسن خلق، حياء، حلم و غضب، صدق و كذب و حسد و منافسه.[۵] در آخرين باب، در ضمن هشت فصل، آداب مواضعه و اصلاح بيان شده و از جمله مباحث آن، عبارت است از: سخن گفتن و سكوت كردن، صبر و جزع، مشورت، كتمان سر، مزاح و شوخى، تطير و تفأل، مروت و جوانمردى و.[۶]

    وضعيت کتاب

    فهرست مطالب در انتهاى کتاب آمده و در پاورقى‌ها، به تشريح و توضيح كلماتى كه معانى آن‌ها، سخت و دشوار مى‌باشد، پرداخته شده است.

    پانویس

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها