القرآن الكريم (ترجمه ارفع): تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - ' '''' به ''''')
    برچسب: واگردانی دستی
     
    (۲۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    [[پرونده:NUR02052J1.jpg|بندانگشتی|‏القرآن الکریم]]
    | تصویر =NUR02052J1.jpg
    {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
    | عنوان =‏القرآن الکریم
    |+ |
    | عنوان‌های دیگر =قرآن. فارسی - عربی‏
    |-
    | پدیدآوران =
    ! نام کتاب!! data-type='bookName'|‏القرآن الکریم
    [[طه، عثمان]] (خطاط)
    |-
    |نام های دیگر کتاب
    |data-type='otherBookNames'|قرآن. فارسی - عربی‏
    |-
    |پدیدآورندگان
    |data-type='authors'|[[طه، عثمان]] (خطاط)


    [[ارفع، کاظم]] (نويسنده)
    [[ارفع، کاظم]] (نویسنده)
    |-
    | زبان =فارسی
    |زبان  
    | کد کنگره =‏‎‏BP‎‏ ‎‏59‎‏/‎‏66‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏4
    |data-type='language'|فارسی
    | موضوع =
    |-
    قرآن - ترجمه‌ها
    |کد کنگره  
    | ناشر =
    |data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏‎‏BP‎‏ ‎‏59‎‏/‎‏66‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏4
    [[فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی|فيض کاشانی]]
    |-
    | مکان نشر =تهران - ایران
    |موضوع  
    | سال نشر = 1381 ش  
    |data-type='subject'|قرآن - ترجمه‎ها
    |-
    |ناشر  
    |data-type='publisher'|فيض کاشانی
    |-
    |مکان نشر  
    |data-type='publishPlace'|تهران - ایران
    |-
    |سال نشر  
    |data-type='publishYear'| 1381 هـ.ش  
    |-class='articleCode'
    |کد اتوماسیون
    |data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE2052AUTOMATIONCODE
    |}
    </div>


    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE02052AUTOMATIONCODE
    | چاپ =1
    | تعداد جلد =1
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =02052
    | کتابخوان همراه نور =02052
    | کد پدیدآور =
    | پس از =
    | پیش از =
    }}
    '''ترجمه قرآن كريم (ارفع)'''، اثر [[ارفع، کاظم|سيد‌ ‎كاظم ارفع]] است. مترجم، متولد سال 1323ش، است كه برخى از فعالیت‌های خود را در زمينه مباحث قرآنى متمركز نموده و در اين راستا كتاب «آية الولاية» را تأليف نموده است. از آنجا كه وى با ادبيات عرب آشنايى داشته، سعى نموده است كه قواعد ادبى را در ترجمه خود رعايت نمايد، از طرف ديگر با انتخاب كلمات مناسب و آوردن جملات گويا، تلاش مى‌كند كه از جملات اضافى و توضيحى، كمتر استفاده نمايد و اين مطلب، باعث شده است كه متن ترجمه، متنى خالص باشد (گرچه در برخى از موارد، توضيحات اضافى از متن ترجمه جدا نشده است) و توجه خواننده را به خود جلب مى‌نمايد. با توجه به ويژگى‌هاى اين ترجمه و سلاست و روانى آن، اين ترجمه براى عموم مى‌تواند ترجمه مناسبى باشد.


    «ترجمه قرآن كريم (ارفع)»، اثر سيد كاظم ارفع است. مترجم، متولد سال 1323ش، است كه برخى از فعاليت‌هاى خود را در زمينه مباحث قرآنى متمركز نموده و در اين راستا كتاب «آية الولاية» را تأليف نموده است. از آنجا كه وى با ادبيات عرب آشنايى داشته، سعى نموده است كه قواعد ادبى را در ترجمه خود رعايت نمايد، از طرف ديگر با انتخاب كلمات مناسب و آوردن جملات گويا، تلاش مى‌كند كه از جملات اضافى و توضيحى، كمتر استفاده نمايد و اين مطلب، باعث شده است كه متن ترجمه، متنى خالص باشد (گرچه در برخى از موارد، توضيحات اضافى از متن ترجمه جدا نشده است) و توجه خواننده را به خود جلب مى‌نمايد. با توجه به ويژگى‌هاى اين ترجمه و سلاست و روانى آن، اين ترجمه براى عموم مى‌تواند ترجمه مناسبى باشد.


    == ويژگى‌ها ==
    == ويژگى‌ها ==


     
    #در ترجمه، مطالب اضافى، كمتر وجود دارد و سعى شده است كه با عبارت‌ها و كلمات مناسب، مفهوم آيه را برساند.
    1. در ترجمه، مطالب اضافى، كمتر وجود دارد و سعى شده است كه با عبارت‌ها و كلمات مناسب، مفهوم آيه را برساند.
    #توجه به جمله اسميه و يا فعليه؛ بدين صورت كه جملات اسميه به‌صورت مبتدا و خبر و جملات فعليه، همراه با فعل ذكر شده است؛ مثلاًدر ترجمه آيه 41 زمر (''' الله يتوفى الأنفس حين موتها''')، آمده: «خداست كه در هنگام مرگ، جان‌ها را مى‌گيرد».
     
    #توجه به نقش جملات تعليلى در جمله؛ مانند آنچه در ترجمه آيه 45 سوره نور (''' إن الله على كل شيء قدير''') آمده: «زيرا كه او بر هر كارى تواناست».
    2. توجه به جمله اسميه و يا فعليه؛ بدين صورت كه جملات اسميه به‌صورت مبتدا و خبر و جملات فعليه، همراه با فعل ذكر شده است؛ مثلا در ترجمه آيه 41 زمر (''' الله يتوفى الأنفس حين موتها ''')، آمده: «خداست كه در هنگام مرگ، جان‌ها را مى‌گيرد».
    #توجه به ادات و عوامل تأكيد؛ كه در ترجمه، تأكيد آنها آورده شده است؛ مانند آنچه كه در ترجمه آيه 13 سوره طه (''' إننیأنا الله''')، آمده: «به تحقيق كه منم الله».
     
    3. توجه به نقش جملات تعليلى در جمله؛ مانند آنچه در ترجمه آيه 45 سوره نور (''' إن الله على كل شيء قدير ''') آمده: «زيرا كه او بر هر كارى تواناست».
     
    4. توجه به ادات و عوامل تأكيد؛ كه در ترجمه، تأكيد آنها آورده شده است؛ مانند آنچه كه در ترجمه آيه 13 سوره طه (''' إنني أنا الله ''')، آمده: «به تحقيق كه منم الله».


    == اشكالات ==
    == اشكالات ==




    1. عدم توجه به نقش كلمه در جمله كه فاعل يا مفعول است؛ مانند آنچه در ترجمه آيه 253 سوره بقره (''' منهم من كلم الله ''')، آمده: «بعضى از آنها با خدا سخن گفته». در اين ترجمه، كلمه «من» به‌صورت فاعل ترجمه شده، درصورتى‌كه در آيه، «الله» فاعل است.
    #عدم توجه به نقش كلمه در جمله كه فاعل يا مفعول است؛ مانند آنچه در ترجمه آيه 253 سوره بقره (''' منهم من كلم الله''')، آمده: «بعضى از آنها با خدا سخن گفته». در اين ترجمه، كلمه «من» به‌صورت فاعل ترجمه شده، درصورتى‌كه در آيه، «الله» فاعل است و مانند آنچه در ترجمه آيه 28 سوره كهف (''' و لا تعد عيناك عنهم''')، آمده: «و لحظه‌اى از آنها به‌خاطر تمايل به زينت‌هاى دنيا چشم مپوش». كلمه''' «عيناك»''' در اين آيه نقش فاعلى دارد، ولى در ترجمه، مفعول ترجمه شده است.
     
    #برخى از كلمات، ترجمه نشده است؛ مانند آيه 23 سوره اعراف: (''' قالا ربنا ظلمنا أنفسنا''') كه در ترجمه آمده: «آدم و حوا گفتند: بر خود ستم كرديم». كلمه''' «ربنا»''' ترجمه نشده است.
    و مانند آنچه در ترجمه آيه 28 سوره كهف (''' و لا تعد عيناك عنهم ''')، آمده: «و لحظه‌اى از آنها به‌خاطر تمايل به زينت‌هاى دنيا چشم مپوش». كلمه ''' «عيناك» ''' در اين آيه نقش فاعلى دارد، ولى در ترجمه، مفعول ترجمه شده است.
    #برخى از كلمات، اشتباه ترجمه شده است؛ مانند آيه 62 سوره هود (''' أ فمن كان على بينة من ربه و يتلوه شاهد منه من ربه''')... كه در ترجمه آن آمده: «آيا آنكه دليل روشنى از پروردگار خويش دارد و شاهد الهى آن را مى‌خواند...». در اين آيه، جمله''' «يتلوه»''' وجود دارد كه در ترجمه به معناى خواندن گرفته شده؛ درحالى‌كه به معناى به‌دنبال آمدن و به‌همراه آمدن مى‌باشد و مانند آنچه در آيه 36 سوره مريم (''' إن الله ربي و ربكم''')، آمده: «پروردگار، خداى من و خداى شماست»؛ درصورتى‌كه ترجمه صحيح آن، «خدا، پروردگار من و پروردگار شماست»، مى‌باشد.
     
    #در ابتداى سوره‌ها عنوان «مكى، مدنى» را به «مكه» و «مدينه» تبديل نموده است كه خلاف معمول مى‌باشد.
    2. برخى از كلمات، ترجمه نشده است؛ مانند آيه 23 سوره اعراف: (''' قالا ربنا ظلمنا أنفسنا ''') كه در ترجمه آمده: «آدم و حوا گفتند: بر خود ستم كرديم». كلمه ''' «ربنا» ''' ترجمه نشده است.
    #گرچه ترجمه، توضيحات اضافى، كمتر دارد، ولى در برخى از موارد توضيحات اضافى از متن اصلى جدا نشده است؛ مانند آنچه در ترجمه آيه 3 سوره ابراهیم (''' أولئك في ضلال بعيد''')، آمده: «آنان در گمراهى هستند و از حقيقت دورند» كه جمله «از حقيقت دورند»، بايد از متن اصلى جدا شود.
     
    #در برخى از موارد، ترجمه آيات به‌صورت كنايى آمده است؛ مانند آنچه كه در ترجمه آيه 145 سوره انعام (''' قل لا أجد في ما أوحي إلي محرما''') آمده: «بگو در احكامى كه به من وحى شده، غذاى حرامى براى هيچ‌كس نمى‌يابم»، كه ترجمه صحيح آن چنين است: «بگو در ميان آنچه به من وحى شده، حرامى براى خورنده‌اى كه بخواهد بخورد نمى‌يابم».
    3. برخى از كلمات، اشتباه ترجمه شده است؛ مانند آيه 62 سوره هود (''' أ فمن كان على بينة من ربه و يتلوه شاهد منه من ربه ''')... كه در ترجمه آن آمده: «آيا آنكه دليل روشنى از پروردگار خويش دارد و شاهد الهى آن را مى‌خواند...». در اين آيه، جمله ''' «يتلوه» ''' وجود دارد كه در ترجمه به معناى خواندن گرفته شده؛ درحالى‌كه به معناى به‌دنبال آمدن و به‌همراه آمدن مى‌باشد.
    #كليه حروف ابتداى آيات، در ترجمه نيامده است.
     
    ==وابسته‌ها==
    و مانند آنچه در آيه 36 سوره مريم (''' إن الله ربي و ربكم ''')، آمده: «پروردگار، خداى من و خداى شماست»؛ درصورتى‌كه ترجمه صحيح آن، «خدا، پروردگار من و پروردگار شماست»، مى‌باشد.
    {{وابسته‌ها}}
     
    4. در ابتداى سوره‌ها عنوان «مكى، مدنى» را به «مكه» و «مدينه» تبديل نموده است كه خلاف معمول مى‌باشد.
     
    5. گرچه ترجمه، توضيحات اضافى، كمتر دارد، ولى در برخى از موارد توضيحات اضافى از متن اصلى جدا نشده است؛ مانند آنچه در ترجمه آيه 3 سوره ابراهيم (''' أولئك في ضلال بعيد ''')، آمده: «آنان در گمراهى هستند و از حقيقت دورند» كه جمله «از حقيقت دورند»، بايد از متن اصلى جدا شود.
     
    6. در برخى از موارد، ترجمه آيات به‌صورت كنايى آمده است؛ مانند آنچه كه در ترجمه آيه 145 سوره انعام (''' قل لا أجد في ما أوحي إلي محرما ''') آمده: «بگو در احكامى كه به من وحى شده، غذاى حرامى براى هيچ‌كس نمى‌يابم»، كه ترجمه صحيح آن چنين است: «بگو در ميان آنچه به من وحى شده، حرامى براى خورنده‌اى كه بخواهد بخورد نمى‌يابم».
     
    7. كليه حروف ابتداى آيات، در ترجمه نيامده است.
     


    == پیوندها ==
    [http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/13707 مطالعه کتاب ‏القرآن الکریم در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:قرآن و علوم قرآنی]]
    [[رده:قرآن و علوم قرآنی]]
    [[رده:ترجمه‌های قرآن]]
    [[رده: ترجمه‌های قرآن]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۰۱

    ‏القرآن الکریم
    القرآن الكريم (ترجمه ارفع)
    پدیدآورانطه، عثمان (خطاط) ارفع، کاظم (نویسنده)
    عنوان‌های دیگرقرآن. فارسی - عربی‏
    ناشرفيض کاشانی
    مکان نشرتهران - ایران
    سال نشر1381 ش
    چاپ1
    موضوعقرآن - ترجمه‌ها
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏‎‏BP‎‏ ‎‏59‎‏/‎‏66‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏4
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    ترجمه قرآن كريم (ارفع)، اثر سيد‌ ‎كاظم ارفع است. مترجم، متولد سال 1323ش، است كه برخى از فعالیت‌های خود را در زمينه مباحث قرآنى متمركز نموده و در اين راستا كتاب «آية الولاية» را تأليف نموده است. از آنجا كه وى با ادبيات عرب آشنايى داشته، سعى نموده است كه قواعد ادبى را در ترجمه خود رعايت نمايد، از طرف ديگر با انتخاب كلمات مناسب و آوردن جملات گويا، تلاش مى‌كند كه از جملات اضافى و توضيحى، كمتر استفاده نمايد و اين مطلب، باعث شده است كه متن ترجمه، متنى خالص باشد (گرچه در برخى از موارد، توضيحات اضافى از متن ترجمه جدا نشده است) و توجه خواننده را به خود جلب مى‌نمايد. با توجه به ويژگى‌هاى اين ترجمه و سلاست و روانى آن، اين ترجمه براى عموم مى‌تواند ترجمه مناسبى باشد.


    ويژگى‌ها

    1. در ترجمه، مطالب اضافى، كمتر وجود دارد و سعى شده است كه با عبارت‌ها و كلمات مناسب، مفهوم آيه را برساند.
    2. توجه به جمله اسميه و يا فعليه؛ بدين صورت كه جملات اسميه به‌صورت مبتدا و خبر و جملات فعليه، همراه با فعل ذكر شده است؛ مثلاًدر ترجمه آيه 41 زمر ( الله يتوفى الأنفس حين موتها)، آمده: «خداست كه در هنگام مرگ، جان‌ها را مى‌گيرد».
    3. توجه به نقش جملات تعليلى در جمله؛ مانند آنچه در ترجمه آيه 45 سوره نور ( إن الله على كل شيء قدير) آمده: «زيرا كه او بر هر كارى تواناست».
    4. توجه به ادات و عوامل تأكيد؛ كه در ترجمه، تأكيد آنها آورده شده است؛ مانند آنچه كه در ترجمه آيه 13 سوره طه ( إننیأنا الله)، آمده: «به تحقيق كه منم الله».

    اشكالات

    1. عدم توجه به نقش كلمه در جمله كه فاعل يا مفعول است؛ مانند آنچه در ترجمه آيه 253 سوره بقره ( منهم من كلم الله)، آمده: «بعضى از آنها با خدا سخن گفته». در اين ترجمه، كلمه «من» به‌صورت فاعل ترجمه شده، درصورتى‌كه در آيه، «الله» فاعل است و مانند آنچه در ترجمه آيه 28 سوره كهف ( و لا تعد عيناك عنهم)، آمده: «و لحظه‌اى از آنها به‌خاطر تمايل به زينت‌هاى دنيا چشم مپوش». كلمه «عيناك» در اين آيه نقش فاعلى دارد، ولى در ترجمه، مفعول ترجمه شده است.
    2. برخى از كلمات، ترجمه نشده است؛ مانند آيه 23 سوره اعراف: ( قالا ربنا ظلمنا أنفسنا) كه در ترجمه آمده: «آدم و حوا گفتند: بر خود ستم كرديم». كلمه «ربنا» ترجمه نشده است.
    3. برخى از كلمات، اشتباه ترجمه شده است؛ مانند آيه 62 سوره هود ( أ فمن كان على بينة من ربه و يتلوه شاهد منه من ربه)... كه در ترجمه آن آمده: «آيا آنكه دليل روشنى از پروردگار خويش دارد و شاهد الهى آن را مى‌خواند...». در اين آيه، جمله «يتلوه» وجود دارد كه در ترجمه به معناى خواندن گرفته شده؛ درحالى‌كه به معناى به‌دنبال آمدن و به‌همراه آمدن مى‌باشد و مانند آنچه در آيه 36 سوره مريم ( إن الله ربي و ربكم)، آمده: «پروردگار، خداى من و خداى شماست»؛ درصورتى‌كه ترجمه صحيح آن، «خدا، پروردگار من و پروردگار شماست»، مى‌باشد.
    4. در ابتداى سوره‌ها عنوان «مكى، مدنى» را به «مكه» و «مدينه» تبديل نموده است كه خلاف معمول مى‌باشد.
    5. گرچه ترجمه، توضيحات اضافى، كمتر دارد، ولى در برخى از موارد توضيحات اضافى از متن اصلى جدا نشده است؛ مانند آنچه در ترجمه آيه 3 سوره ابراهیم ( أولئك في ضلال بعيد)، آمده: «آنان در گمراهى هستند و از حقيقت دورند» كه جمله «از حقيقت دورند»، بايد از متن اصلى جدا شود.
    6. در برخى از موارد، ترجمه آيات به‌صورت كنايى آمده است؛ مانند آنچه كه در ترجمه آيه 145 سوره انعام ( قل لا أجد في ما أوحي إلي محرما) آمده: «بگو در احكامى كه به من وحى شده، غذاى حرامى براى هيچ‌كس نمى‌يابم»، كه ترجمه صحيح آن چنين است: «بگو در ميان آنچه به من وحى شده، حرامى براى خورنده‌اى كه بخواهد بخورد نمى‌يابم».
    7. كليه حروف ابتداى آيات، در ترجمه نيامده است.

    وابسته‌ها

    برگرفته از «https://fa.wikinoor.ir/w/index.php?title=القرآن_الكريم_(ترجمه_ارفع)&oldid=711984»