۱۱۸٬۷۳۶
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' '''' به ''''') |
||
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
}} | }} | ||
''' اَبوالْفَتْحِ بُسْتی، علی بن حسین '''(د ۴۰۰ ق / ۱۰۱۰ م)، دبیر، وزیر و شاعر ذواللسانین سدۀ ۴ ق / ۱۰ م. | ''' اَبوالْفَتْحِ بُسْتی، علی بن حسین'''(د ۴۰۰ ق / ۱۰۱۰ م)، دبیر، وزیر و شاعر ذواللسانین سدۀ ۴ ق / ۱۰ م. | ||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
نام پدر وی را احمد و نام نیایش را حسن نیز نوشتهاند. | نام پدر وی را احمد و نام نیایش را حسن نیز نوشتهاند. | ||
با آنکه انتساب وی به بُست | با آنکه انتساب وی به بُست ـ شهری کهن در جنوب افغانستان کنونی ـ و اشعار فارسیش حکایت از ایرانی بودن او دارد، خود در شعری، خویشتن را عرب تبار خوانده و به قریشی بودن خویش بالیده است. | ||
خط ۷۸: | خط ۷۸: | ||
برخی فتحنامههای سلطان محمود هم به قلم او نوشته شده است. | برخی فتحنامههای سلطان محمود هم به قلم او نوشته شده است. | ||
با اینهمه، چندی بعد، به سببی مقام و منصب خود را از دست داد و به میل خویش یا به جبر، قلمرو سلطان را ترک گفت. علل و چگونگی این رویداد روشن نیست. عتبی و ثعالبی نیز که دوست و همکار شاعر بودند و نوشتههایشان مهمترین مأخذ در شرح حال اوست، ظاهراً بنابر مصلحت و به | با اینهمه، چندی بعد، به سببی مقام و منصب خود را از دست داد و به میل خویش یا به جبر، قلمرو سلطان را ترک گفت. علل و چگونگی این رویداد روشن نیست. عتبی و ثعالبی نیز که دوست و همکار شاعر بودند و نوشتههایشان مهمترین مأخذ در شرح حال اوست، ظاهراً بنابر مصلحت و به اقتضای اوضاع، تنها به اشارهای در اینباره بسنده کردهاند. برخی با توجه به پارهای نشانهها، بهویژه سرودههایی که شاعر در آنها از دسیسههای دشمنان خود شکایت کرده، احتمال دادهاند که رقابتها و حسادتهای درباریان سبب طرد او از دربار شده است. | ||
ابیاتی که شاعر در انتقاد از جاهطلبی دبیران بست سروده است، نیز در اینباره قابل تأمل است، هرچند تاریخ این اشعار را مانند غالب سرودههای شاعر جز با حدس و گمان نمیتوان تعیین کرد. | ابیاتی که شاعر در انتقاد از جاهطلبی دبیران بست سروده است، نیز در اینباره قابل تأمل است، هرچند تاریخ این اشعار را مانند غالب سرودههای شاعر جز با حدس و گمان نمیتوان تعیین کرد. | ||
خط ۱۳۶: | خط ۱۳۶: | ||
==اشعار ابوالفتح== | ==اشعار ابوالفتح== | ||
[[ثعالبی، عبدالملک بن محمد|ثعالبی]] اشعار ابوالفتح را از نظر مضمون به ۱۲ فصل تقسیم کرده است: غزل و خمر، کتاب و خط و بلاغت، فقه، ادبیات، پزشکی و فلسفه، ستارهشناسی، مدح، اخوانیات، شکوه و عتاب، هجا، پیری، امثال و نوادر و موعظه و حکمت. این تقسیمبندی گرچه بر وسعت اطلاعات بستی | [[ثعالبی، عبدالملک بن محمد|ثعالبی]] اشعار ابوالفتح را از نظر مضمون به ۱۲ فصل تقسیم کرده است: غزل و خمر، کتاب و خط و بلاغت، فقه، ادبیات، پزشکی و فلسفه، ستارهشناسی، مدح، اخوانیات، شکوه و عتاب، هجا، پیری، امثال و نوادر و موعظه و حکمت. این تقسیمبندی گرچه بر وسعت اطلاعات بستی ـ که در مقام کاتب دیوان ملزم به دانستن آنها بوده ـ دلالت دارد، اما بر واقعیات منطبق نیست. در دیوان ابوالفتح، هیچ سخنی از پزشکی و فلسفه و نجوم نیست و حتی هجا و غزل او بسیار ناچیز است. تقسیمبندی ثعالبی بر اشارهای یا استعارهای که ضمن بیتی دربارۀ این علوم آمده، استوار است، نه بیشتر. | ||