الإتحاف بحب الأشراف: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' | تعداد جلد =' به '| تعداد جلد =') |
جز (جایگزینی متن - '↵↵| ' به ' | ') |
||
| (۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
[[غریری، سامی]] (مصحح) | [[غریری، سامی]] (مصحح) | ||
[[شبراوی، عبدالله بن محمد]] ( | [[شبراوی، عبدالله بن محمد]] (نویسنده) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =BP 36 /ش2الف2 | | کد کنگره =BP 36 /ش2الف2 | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
| مکان نشر =قم - ایران | | مکان نشر =قم - ایران | ||
| سال نشر = 1423 ق یا 2002 م | | سال نشر = 1423 ق یا 2002 م | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE00901AUTOMATIONCODE | |||
| کد اتوماسیون = | |||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| شابک =964-465-052-2 | | شابک =964-465-052-2 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =00901 | |||
| کتابخوان همراه نور =00901 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''الإتحاف بحب الأشراف''' شرح حال خاندان پيامبر و ائمه معصومين عليهم‌السلام را به شيوه‌اى خاص بيان مى‌كند.مؤلف کتاب [[شبراوی، عبدالله بن محمد|شبراوى]] از عالمان الازهر قاهره و بر مذهب اهل سنت است. | |||
'''الإتحاف بحب الأشراف''' شرح حال خاندان پيامبر و ائمه معصومين | |||
مؤلف کتاب شبراوى از عالمان الازهر قاهره و بر مذهب اهل سنت است. | |||
==محتواى كتاب== | ==محتواى كتاب== | ||
وى ابتدا به بيان احاديثى درباره مقام و منزلت اهل‌بيت و ذريه پيامبر(ص) مى‌پردازد. سپس شرح‌حال امام حسن و امام | وى ابتدا به بيان احاديثى درباره مقام و منزلت اهل‌بيت و ذريه پيامبر(ص) مى‌پردازد. سپس شرح‌حال امام حسن و امام حسین (عليهما‌السلام) را محور قرار داده و به تفصيل درباره آن دو بزرگوار سخن گفته است. در ادامه، فصلى را به بيان جواز و عدم جواز لعن يزيد اختصاص داده و با نقل قول گروهى از عالمان اهل‌سنت از كنار آن گذشته‌و در همان باب، تاريخ كربلا را پى مى‌گیرد. مؤلف به جهت سكونت در قاهره و اهميت مشهد الرأس و كرامات مقام منسوب به سر مقدس امام حسین(ع) بابى را به اين محل اختصاص داده است. باب پنجم كتاب درباره بقيه خانواده پيامبر(ص) و ائمه سخن مى‌گويد و مؤلف همه را ذيل یک باب جمع كرده است. او درباره پدر، مادر، همسر و دختر پيامبر(ص)، حسنين(ع)، زيد بن حسن، حسن مثنى، [[علی بن حسین(ع)، امام چهارم|امام سجاد]](ع)، امام باقر(ع) و به ترتيب ائمه شيعه تا امام زمان(عج) سخن گفته است. كه در اين كتاب ذيل بحث از امام دوازدهم با عنوان حجت و به قول شيعه، مهدى منتظر(عج) ياد شده ولى مؤلف مى‌گويد اين نظر شيعه درست نيست و او مهدى نيست. مهدى اگر چه از اهل‌بيت است ولى عمر طولانى ندارد و بعداً متولد خواهد شد. | ||
مؤلف به ذكر منابع خود مقيد نبوده است هرچند در موارد زيادى به منبع يا راوى اشاره كرده است. وى حتى در بخش آخر كه سخنانى از معصومين را نقل مى‌كند، منبعى ارائه نمى‌دهد. البته محقق كتاب، مآخذ مؤلف را استخراج كرده و در پاورقى آورده است. | مؤلف به ذكر منابع خود مقيد نبوده است هرچند در موارد زيادى به منبع يا راوى اشاره كرده است. وى حتى در بخش آخر كه سخنانى از معصومين را نقل مى‌كند، منبعى ارائه نمى‌دهد. البته محقق كتاب، مآخذ مؤلف را استخراج كرده و در پاورقى آورده است. | ||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[بلوغ المرام في شرح مسك الختام]] | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]] | [[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]] | ||
[[رده: | [[رده:سرگذشتنامههای فردی]] | ||
[[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]] | [[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۰۰
| الإتحاف بحب الأشراف | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | غریری، سامی (مصحح) شبراوی، عبدالله بن محمد (نویسنده) |
| ناشر | دار الکتاب الإسلامي |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1423 ق یا 2002 م |
| چاپ | 1 |
| شابک | 964-465-052-2 |
| موضوع | چهارده معصوم - احادیث
چهارده معصوم - سرگذشت‌نامه چهارده معصوم - کلمات قصار |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 36 /ش2الف2 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الإتحاف بحب الأشراف شرح حال خاندان پيامبر و ائمه معصومين عليهم‌السلام را به شيوه‌اى خاص بيان مى‌كند.مؤلف کتاب شبراوى از عالمان الازهر قاهره و بر مذهب اهل سنت است.
محتواى كتاب
وى ابتدا به بيان احاديثى درباره مقام و منزلت اهل‌بيت و ذريه پيامبر(ص) مى‌پردازد. سپس شرح‌حال امام حسن و امام حسین (عليهما‌السلام) را محور قرار داده و به تفصيل درباره آن دو بزرگوار سخن گفته است. در ادامه، فصلى را به بيان جواز و عدم جواز لعن يزيد اختصاص داده و با نقل قول گروهى از عالمان اهل‌سنت از كنار آن گذشته‌و در همان باب، تاريخ كربلا را پى مى‌گیرد. مؤلف به جهت سكونت در قاهره و اهميت مشهد الرأس و كرامات مقام منسوب به سر مقدس امام حسین(ع) بابى را به اين محل اختصاص داده است. باب پنجم كتاب درباره بقيه خانواده پيامبر(ص) و ائمه سخن مى‌گويد و مؤلف همه را ذيل یک باب جمع كرده است. او درباره پدر، مادر، همسر و دختر پيامبر(ص)، حسنين(ع)، زيد بن حسن، حسن مثنى، امام سجاد(ع)، امام باقر(ع) و به ترتيب ائمه شيعه تا امام زمان(عج) سخن گفته است. كه در اين كتاب ذيل بحث از امام دوازدهم با عنوان حجت و به قول شيعه، مهدى منتظر(عج) ياد شده ولى مؤلف مى‌گويد اين نظر شيعه درست نيست و او مهدى نيست. مهدى اگر چه از اهل‌بيت است ولى عمر طولانى ندارد و بعداً متولد خواهد شد.
مؤلف به ذكر منابع خود مقيد نبوده است هرچند در موارد زيادى به منبع يا راوى اشاره كرده است. وى حتى در بخش آخر كه سخنانى از معصومين را نقل مى‌كند، منبعى ارائه نمى‌دهد. البته محقق كتاب، مآخذ مؤلف را استخراج كرده و در پاورقى آورده است.