الأسماء الثلاثة: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'براى' به 'برای')
    جز (جایگزینی متن - '↵↵| ' به ' | ')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
     
    (۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۶: خط ۶:
    رساله موجزه فی تفسیر الاسماء الثلاثه الوارده فی القرآن، و التی تدور علیها رحی البحث عن التوحید و الشرک
    رساله موجزه فی تفسیر الاسماء الثلاثه الوارده فی القرآن، و التی تدور علیها رحی البحث عن التوحید و الشرک
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =  
    [[سبحانی تبریزی، جعفر]] (نويسنده)
    [[سبحانی تبریزی، جعفر]] (نویسنده)
    | زبان =عربی
    | زبان =عربی
    | کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏218‎‏ ‎‏/‎‏س‎‏2‎‏الف‎‏5
    | کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏218‎‏ ‎‏/‎‏س‎‏2‎‏الف‎‏5
    خط ۱۸: خط ۱۸:
    عبادت (واژه) در قرآن
    عبادت (واژه) در قرآن
    | ناشر =  
    | ناشر =  
    مؤسسة الإمام الصادق(علیه‌السلام)
    مؤسسة الإمام الصادق علیه‌السلام
    | مکان نشر =قم - ایران
    | مکان نشر =قم - ایران
    | سال نشر = 1417 ‌‎ق  
    | سال نشر = 1417 ‌‎ق  
     
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE03776AUTOMATIONCODE
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE3776AUTOMATIONCODE
    | چاپ =1
    | چاپ =1
    | شابک =964-6243-00-2
    | شابک =964-6243-00-2
    | تعداد جلد =1
    | تعداد جلد =1
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =14733
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =03776
    | کتابخوان همراه نور =03776
    | کد پدیدآور =
    | کد پدیدآور =
    | پس از =
    | پس از =
    | پیش از =
    | پیش از =
    }}
    }}
    '''الاسماء الثلاثة الإله، الرب، العبادة''' عنوان كتابچه‌اى است كه به زبان عربى توسط [[سبحانی تبریزی، جعفر|آيت‌الله جعفر سبحانى]] به رشته تحرير در آمده است. این كتاب شرح سه كلمه فوق مى‌باشد كه معانى آنها را در كتاب و سنت مورد دقت قرار داده است.


    '''الاسماء الثلاثة الإله، الرب، العبادة''' عنوان كتابچه‌اى است كه به زبان عربى توسط [[سبحانی تبریزی، جعفر|آيت‌الله جعفر سبحانى]] به رشته تحرير در آمده است. اين كتاب شرح سه كلمه فوق مى‌باشد كه معانى آنها را در كتاب و سنت مورد دقت قرار داده است.
    == انگیزه تأليف ==
     
    == انگيزه تأليف ==


    نويسنده در مقدمه، سه كلمه: اله، رب عبادت را از مهم‌ترين تعاليم قرآن كريم مى‌شمارد. وى شايسته مى‌داند كه مسلمان باهوش به معناى آن اطلاع يافته و پرده‌هاى ابهام را از معناى اين كلمات كنار بزند؛ لذا در اين رساله به مطالعه اين كلمات در قرآن كريم، سنت نبوى و كلمات علماى ابرار اقدام مى‌كند.
    نویسنده در مقدمه، سه كلمه: اله، رب عبادت را از مهم‌ترين تعاليم قرآن كريم مى‌شمارد. وى شايسته مى‌داند كه مسلمان باهوش به معناى آن اطلاع يافته و پرده‌هاى ابهام را از معناى این كلمات كنار بزند؛ لذا در این رساله به مطالعه این كلمات در قرآن كريم، سنت نبوى و كلمات علماى ابرار اقدام مى‌كند.


    == ساختار ==
    ==ساختار==
    تنظيم مباحث كتاب در چهار فصل صورت گرفته است. شرح معناى كلمات مذكور به ترتيب در سه فصل اول انجام شده است. فصل چهارم با فصل سوم كتاب مرتبت بوده و در آن موضوع توسل و عدم تنافى آن با حصر استغاثه به خداوند متعال تبيين شده است.
    تنظيم مباحث كتاب در چهار فصل صورت گرفته است. شرح معناى كلمات مذكور به ترتيب در سه فصل اول انجام شده است. فصل چهارم با فصل سوم كتاب مرتبت بوده و در آن موضوع توسل و عدم تنافى آن با حصر استغاثه به خداوند متعال تبيين شده است.


    == گزارش محتوا ==
    ==گزارش محتوا==
    در اولين فصل از رساله، معناى لغوى " اله " و موارد استعمال و مفهوم آن در قرآن كريم مورد كنكاش قرار گرفته و چنين نتيجه‌گيرى كرده است كه به معناى معبود نبوده، بلكه مراد از آن همان مراد از لفظ " الله " است و فرق آنها جزئى و كلى است.
    در اولین فصل از رساله، معناى لغوى " اله " و موارد استعمال و مفهوم آن در قرآن كريم مورد كنكاش قرار گرفته و چنين نتيجه‌گیرى كرده است كه به معناى معبود نبوده، بلكه مراد از آن همان مراد از لفظ " الله " است و فرق آنها جزئى و كلى است.


    در تبيين معناى " رب " همانند فصل قبل ابتدا معناى لغوى بررسى شده است. در اين مقال به يك نقص در كتب لغت اشاره شده است: مفروض در كتب لغت ضبط موارد استعمال كلمه است، خواه مستعمل فيه همانى باشد كه لفظ برای آن وضع شده است يا نه، و لذا معانى مجازى در كنار معانى لغوى - با اين استدلال كه همه مستعمل فيه است - آمده است. اين نقص واضحى است كه در كتب لغت و معاجم ديده مى‌شود. وى سپس به ذكر پنج معنا از طرف " مودودى " با استشهاد به قرآن كريم مثال مى‌زند كه در حقيقت صور مختلفه برای يك معناى واحد اصيل است؛ يعنى كسى است كه امور شىء مربّى از حيث اصلاح و تدبير و تربيت به او تفويض شده است. در ادامه مباحث اين فصل با استشهاد به آيات قرآن كريم، خالقيت را بر خلاف نظر وهابيت، از معانى رب نمى‌شمارد و برای روشن شدن اين مطلب در هفت عنوان معانى مختلف توحيد را شرح مى‌دهد.
    در تبيين معناى " رب " همانند فصل قبل ابتدا معناى لغوى بررسى شده است. در این مقال به یک نقص در كتب لغت اشاره شده است: مفروض در كتب لغت ضبط موارد استعمال كلمه است، خواه مستعمل فيه همانى باشد كه لفظ برای آن وضع شده است يا نه، و لذا معانى مجازى در كنار معانى لغوى - با این استدلال كه همه مستعمل فيه است - آمده است. این نقص واضحى است كه در كتب لغت و معاجم ديده مى‌شود. وى سپس به ذكر پنج معنا از طرف " مودودى " با استشهاد به قرآن كريم مثال مى‌زند كه در حقيقت صور مختلفه برای یک معناى واحد اصيل است؛ يعنى كسى است كه امور شىء مربّى از حيث اصلاح و تدبير و تربيت به او تفويض شده است. در ادامه مباحث این فصل با استشهاد به آيات قرآن كريم، خالقيت را بر خلاف نظر وهابيت، از معانى رب نمى‌شمارد و برای روشن شدن این مطلب در هفت عنوان معانى مختلف توحيد را شرح مى‌دهد.


    كلمه سوم مورد بحث " عبادت " است كه با نقل معناى آن از معاجم مختلف، چنين نتيجه مى‌گيرد كه معناى عبادت صرف خضوع و خشوع نيست، بلكه عبادت خضوع برای شىء از جهت ربوبيت و الوهيت اوست. در ادامه مباحث اين فصل به عقائد مشركين و آيات ربوبيت پرداخته شده و در خاتمه نيز به برخى از ثمرات اين بحث كه وهابيون آنها را انكار مى‌كنند، اشاره شده است:
    كلمه سوم مورد بحث " عبادت " است كه با نقل معناى آن از معاجم مختلف، چنين نتيجه مى‌گیرد كه معناى عبادت صرف خضوع و خشوع نيست، بلكه عبادت خضوع برای شىء از جهت ربوبيت و الوهيت اوست. در ادامه مباحث این فصل به عقائد مشركين و آيات ربوبيت پرداخته شده و در خاتمه نيز به برخى از ثمرات این بحث كه وهابيون آنها را انكار مى‌كنند، اشاره شده است:


    # توسل به انبيا و اوليا در قضاء حوائج
    # توسل به انبيا و اولیا در قضاء حوائج
    # طلب شفاعت از صالحين
    # طلب شفاعت از صالحين
    # تعظيم اولياء الله و قبور آنها و زنده نگه داشتن يادشان
    # تعظيم اولیاء الله و قبور آنها و زنده نگه داشتن يادشان
    # استعانه به اولياء
    # استعانه به اولیاء


    در آخرين فصل از كتاب، مبحث مهم توسل تبيين و به شبهات پيرامون آن پاسخ داده شده است. استعانه از غير خداوند به دو گونه قابل تصور است:
    در آخرين فصل از كتاب، مبحث مهم توسل تبيين و به شبهات پيرامون آن پاسخ داده شده است. استعانه از غير خداوند به دو گونه قابل تصور است:
    خط ۵۸: خط ۵۷:
    # استعانت با اعتقاد به عدم استقلال
    # استعانت با اعتقاد به عدم استقلال


    مورد اول شرك بوده واما استعانت به غير خدا به معناى دوم تجويز شده است و در قرآن كريم شواهدى فراوانى دارد و بسيارى از آيات به سلسله‌اى از مواردى كه از جانب خداوند مأذون هستند، دلالت دارند. در حقيقت مرز بين توحيد و شرك استقلال و عدم استقلال است و لذا اعتقاد به عواملى كه از جانب او مأذونند، عين توحيد است. نويسنده با اين استدلال در بحث كوتاهى به شبهات علماء اهل سنت، مانند صاحب المنار پاسخ مى‌دهد.
    مورد اول شرك بوده واما استعانت به غير خدا به معناى دوم تجويز شده است و در قرآن كريم شواهدى فراوانى دارد و بسيارى از آيات به سلسله‌اى از مواردى كه از جانب خداوند مأذون هستند، دلالت دارند. در حقيقت مرز بين توحيد و شرك استقلال و عدم استقلال است و لذا اعتقاد به عواملى كه از جانب او مأذونند، عين توحيد است. نویسنده با این استدلال در بحث كوتاهى به شبهات علماء اهل سنت، مانند صاحب المنار پاسخ مى‌دهد.


    == منابع مقاله==
    == منابع مقاله==
    متن و مقدمه كتاب
    متن و مقدمه كتاب


    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}





    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۰۰

    الأسماء الثلاثة
    الأسماء الثلاثة
    پدیدآورانسبحانی تبریزی، جعفر (نویسنده)
    عنوان‌های دیگرالاله، الرب، و العباده رساله موجزه فی تفسیر الاسماء الثلاثه الوارده فی القرآن، و التی تدور علیها رحی البحث عن التوحید و الشرک
    ناشرمؤسسة الإمام الصادق علیه‌السلام
    مکان نشرقم - ایران
    سال نشر1417 ‌‎ق
    چاپ1
    شابک964-6243-00-2
    موضوعاله (واژه) در قرآن

    خدا - نامها

    رب (واژه) در قرآن

    عبادت (واژه) در قرآن
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏218‎‏ ‎‏/‎‏س‎‏2‎‏الف‎‏5
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    الاسماء الثلاثة الإله، الرب، العبادة عنوان كتابچه‌اى است كه به زبان عربى توسط آيت‌الله جعفر سبحانى به رشته تحرير در آمده است. این كتاب شرح سه كلمه فوق مى‌باشد كه معانى آنها را در كتاب و سنت مورد دقت قرار داده است.

    انگیزه تأليف

    نویسنده در مقدمه، سه كلمه: اله، رب عبادت را از مهم‌ترين تعاليم قرآن كريم مى‌شمارد. وى شايسته مى‌داند كه مسلمان باهوش به معناى آن اطلاع يافته و پرده‌هاى ابهام را از معناى این كلمات كنار بزند؛ لذا در این رساله به مطالعه این كلمات در قرآن كريم، سنت نبوى و كلمات علماى ابرار اقدام مى‌كند.

    ساختار

    تنظيم مباحث كتاب در چهار فصل صورت گرفته است. شرح معناى كلمات مذكور به ترتيب در سه فصل اول انجام شده است. فصل چهارم با فصل سوم كتاب مرتبت بوده و در آن موضوع توسل و عدم تنافى آن با حصر استغاثه به خداوند متعال تبيين شده است.

    گزارش محتوا

    در اولین فصل از رساله، معناى لغوى " اله " و موارد استعمال و مفهوم آن در قرآن كريم مورد كنكاش قرار گرفته و چنين نتيجه‌گیرى كرده است كه به معناى معبود نبوده، بلكه مراد از آن همان مراد از لفظ " الله " است و فرق آنها جزئى و كلى است.

    در تبيين معناى " رب " همانند فصل قبل ابتدا معناى لغوى بررسى شده است. در این مقال به یک نقص در كتب لغت اشاره شده است: مفروض در كتب لغت ضبط موارد استعمال كلمه است، خواه مستعمل فيه همانى باشد كه لفظ برای آن وضع شده است يا نه، و لذا معانى مجازى در كنار معانى لغوى - با این استدلال كه همه مستعمل فيه است - آمده است. این نقص واضحى است كه در كتب لغت و معاجم ديده مى‌شود. وى سپس به ذكر پنج معنا از طرف " مودودى " با استشهاد به قرآن كريم مثال مى‌زند كه در حقيقت صور مختلفه برای یک معناى واحد اصيل است؛ يعنى كسى است كه امور شىء مربّى از حيث اصلاح و تدبير و تربيت به او تفويض شده است. در ادامه مباحث این فصل با استشهاد به آيات قرآن كريم، خالقيت را بر خلاف نظر وهابيت، از معانى رب نمى‌شمارد و برای روشن شدن این مطلب در هفت عنوان معانى مختلف توحيد را شرح مى‌دهد.

    كلمه سوم مورد بحث " عبادت " است كه با نقل معناى آن از معاجم مختلف، چنين نتيجه مى‌گیرد كه معناى عبادت صرف خضوع و خشوع نيست، بلكه عبادت خضوع برای شىء از جهت ربوبيت و الوهيت اوست. در ادامه مباحث این فصل به عقائد مشركين و آيات ربوبيت پرداخته شده و در خاتمه نيز به برخى از ثمرات این بحث كه وهابيون آنها را انكار مى‌كنند، اشاره شده است:

    1. توسل به انبيا و اولیا در قضاء حوائج
    2. طلب شفاعت از صالحين
    3. تعظيم اولیاء الله و قبور آنها و زنده نگه داشتن يادشان
    4. استعانه به اولیاء

    در آخرين فصل از كتاب، مبحث مهم توسل تبيين و به شبهات پيرامون آن پاسخ داده شده است. استعانه از غير خداوند به دو گونه قابل تصور است:

    1. استعانت به غير خدا با اعتقاد به اينكه در وجود يا عملش مستقل از خداست
    2. استعانت با اعتقاد به عدم استقلال

    مورد اول شرك بوده واما استعانت به غير خدا به معناى دوم تجويز شده است و در قرآن كريم شواهدى فراوانى دارد و بسيارى از آيات به سلسله‌اى از مواردى كه از جانب خداوند مأذون هستند، دلالت دارند. در حقيقت مرز بين توحيد و شرك استقلال و عدم استقلال است و لذا اعتقاد به عواملى كه از جانب او مأذونند، عين توحيد است. نویسنده با این استدلال در بحث كوتاهى به شبهات علماء اهل سنت، مانند صاحب المنار پاسخ مى‌دهد.

    منابع مقاله

    متن و مقدمه كتاب

    وابسته‌ها