آموزگار، حبیبالله: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ايران' به 'ایران') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '= ' به '=') |
||
| (۱۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
| data-type="authorOtherNames" | آموزگار اص‍طه‍ب‍ان‍ات‍ی، | | data-type="authorOtherNames" | آموزگار اص‍طه‍ب‍ان‍ات‍ی، حبیبالله | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| data-type="authorCode" | | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE05268AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div>''' | </div>'''حبيب‌الله آموزگار''' (1269-1359ش)، فرهنگ‌نویس، روزنامه‌نگار و دولتمرد ایرانی | ||
==ولادت == | |||
== ولادت == | |||
در سال 1269ش در اصطهبانات فارس متولد شد. | در سال 1269ش در اصطهبانات فارس متولد شد. | ||
== تحصیلات == | ==تحصیلات == | ||
وی در 12 سالگى برای تحصيل علوم دينى به شيراز رفت و مقدمات فقه، اصول و فلسفه را در آنجا فراگرفت. در سال 1290 به تهران آمد. وى از معلمى مدارس شروع كرد و با تدريس در مدرسه آليانس (درس عربى)، ترجمه مطلب برای نشريات (از عربى به فارسی) و مديريت قسمت فارسی و ادبيات عرب مدرسه سيروس كار خود را ادامه داد. | وی در 12 سالگى برای تحصيل علوم دينى به شيراز رفت و مقدمات فقه، اصول و فلسفه را در آنجا فراگرفت. در سال 1290 به تهران آمد. وى از معلمى مدارس شروع كرد و با تدريس در مدرسه آليانس (درس عربى)، ترجمه مطلب برای نشريات (از عربى به فارسی) و مديريت قسمت فارسی و ادبيات عرب مدرسه سيروس كار خود را ادامه داد. | ||
در 1297ش وكلاى شيراز آموزگار را به وزير معارف وقت معرفى كردند وى نيز او را به رياست مدرسه ادب رسانيد. این رياست شش سال به طول انجامید و سپس در كابينه سردار سپه، وزير معارف (محتشم السلطنه) آموزگار را به رياست معارف فارس انتخاب كرد، آموزگار خود مى‌گوید: «در این دو سال مدارس تأسيس كردم و ورزش را در مدارس معمول كردم». | |||
در 1297ش وكلاى شيراز آموزگار را به وزير معارف وقت معرفى كردند وى نيز او را به رياست مدرسه ادب رسانيد. | 1306ش با روى كار آمدن على‌اكبر داور و تغيير وزارت عدليه به دادگسترى، آموزگار از افرادى بود كه از وزارت معارف به دادگسترى منتقل شد. ابتدا عضو استيناف اصفهان بود. پس از چندى آموزگار درخواست انتقال به تهران كرد كه مورد مخالفت داور قرار گرفت و گویا همین اختلاف باعث مى‌شود كه آموزگار شش ماه انفصال از خدمت بشود و مجدداً به مشاغل فرهنگى خود روى آورد. | ||
1306ش با روى كار آمدن على‌اكبر داور و تغيير وزارت عدليه به دادگسترى، آموزگار از افرادى بود كه از وزارت معارف به دادگسترى منتقل شد. ابتدا عضو استيناف اصفهان بود. پس از چندى آموزگار درخواست انتقال به تهران كرد كه مورد مخالفت داور قرار گرفت و گویا | |||
سال 1310ش مجدداً توسط داور به عنوان بازرس قضايى به ديوان كشور دعوت شد. در كابينه حسین علا در 1329ش، به وزارت فرهنگ رسيد. | سال 1310ش مجدداً توسط داور به عنوان بازرس قضايى به ديوان كشور دعوت شد. در كابينه حسین علا در 1329ش، به وزارت فرهنگ رسيد. | ||
آموزگار پس از دوره وزارت، جزء كمیسيون تقسيم املاك سلطنتى بود و همچنين مسئولیت بانك عمران نيز كه در همین راستا بود به وى واگذار شد (1331ش). | |||
آموزگار پس از دوره وزارت، جزء | با تشكيل مجلس سنا، وى در دوره دوم و سوم به عنوان سناتور انتصابى از شيراز به نمايندگى رسيد (اسفند 1332ش- ارديبهشت 1340ش). | ||
با تشكيل مجلس سنا، وى در دوره دوم و سوم به عنوان سناتور انتصابى از شيراز به نمايندگى | |||
همچنين سردبيرى و دبيرى چندين نشريه از جمله اطلاعات آفتاب، صداى ایران، رهنما، علم و اخلاق، جهان آينده و دموكرات ایران بر عهده وى بوده است. | همچنين سردبيرى و دبيرى چندين نشريه از جمله اطلاعات آفتاب، صداى ایران، رهنما، علم و اخلاق، جهان آينده و دموكرات ایران بر عهده وى بوده است. | ||
آموزگار دارای چهار پسر به نام‌های جمشيد، جهانگیر، هوشنگ و كورس بود كه همگی آنها مشاغل مهم كشوری داشتند. | |||
==وفات== | ==وفات== | ||
وى در فروردين 1359ش درگذشت. | وى در فروردين 1359ش درگذشت. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
وى به تأليف و ترجمه كتب‌هاى بسيار مانند اصلاحات اجتماعى، عالم ارواح، زن در جامعه، فرهنگ آموزگار و كتب درسى مدارس پرداخته است. | وى به تأليف و ترجمه كتب‌هاى بسيار مانند اصلاحات اجتماعى، عالم ارواح، زن در جامعه، فرهنگ آموزگار و كتب درسى مدارس پرداخته است. | ||
کتاب «سياست طالبى» را نيز به تشویق استاد خود حاج سيد ابراهیم شيرازى برای اولین بار در ایران به چاپ رسانيد. | |||
کتاب «سياست طالبى» را نيز به تشویق استاد خود حاج | |||
خلاصه تفسير ادبى و عرفانى كشف‌الاسرار تألیف [[انصاری، عبدالله بن محمد|خواجه عبدالله انصارى]] به زبان فارسی از ديگر آثار اوست. | خلاصه تفسير ادبى و عرفانى كشف‌الاسرار تألیف [[انصاری، عبدالله بن محمد|خواجه عبدالله انصارى]] به زبان فارسی از ديگر آثار اوست. | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[خلاصه تفسیر ادبی و عرفانی قرآن مجید بفارسی از کشف الاسرار ده جلدی]] | |||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۰۰
| نام | آموزگار، حبیبالله |
|---|---|
| نام‌های دیگر | آموزگار اص‍طه‍ب‍ان‍ات‍ی، حبیبالله |
| نام پدر | |
| متولد | 1269 ش |
| محل تولد | اصطهبانات فارس |
| رحلت | 1359 ش |
| اساتید | |
| برخی آثار | خلاصه تفسیر ادبی و عرفانی قرآن مجید بفارسی از كشف الاسرار |
| کد مؤلف | AUTHORCODE05268AUTHORCODE |
حبيب‌الله آموزگار (1269-1359ش)، فرهنگ‌نویس، روزنامه‌نگار و دولتمرد ایرانی
ولادت
در سال 1269ش در اصطهبانات فارس متولد شد.
تحصیلات
وی در 12 سالگى برای تحصيل علوم دينى به شيراز رفت و مقدمات فقه، اصول و فلسفه را در آنجا فراگرفت. در سال 1290 به تهران آمد. وى از معلمى مدارس شروع كرد و با تدريس در مدرسه آليانس (درس عربى)، ترجمه مطلب برای نشريات (از عربى به فارسی) و مديريت قسمت فارسی و ادبيات عرب مدرسه سيروس كار خود را ادامه داد. در 1297ش وكلاى شيراز آموزگار را به وزير معارف وقت معرفى كردند وى نيز او را به رياست مدرسه ادب رسانيد. این رياست شش سال به طول انجامید و سپس در كابينه سردار سپه، وزير معارف (محتشم السلطنه) آموزگار را به رياست معارف فارس انتخاب كرد، آموزگار خود مى‌گوید: «در این دو سال مدارس تأسيس كردم و ورزش را در مدارس معمول كردم». 1306ش با روى كار آمدن على‌اكبر داور و تغيير وزارت عدليه به دادگسترى، آموزگار از افرادى بود كه از وزارت معارف به دادگسترى منتقل شد. ابتدا عضو استيناف اصفهان بود. پس از چندى آموزگار درخواست انتقال به تهران كرد كه مورد مخالفت داور قرار گرفت و گویا همین اختلاف باعث مى‌شود كه آموزگار شش ماه انفصال از خدمت بشود و مجدداً به مشاغل فرهنگى خود روى آورد. سال 1310ش مجدداً توسط داور به عنوان بازرس قضايى به ديوان كشور دعوت شد. در كابينه حسین علا در 1329ش، به وزارت فرهنگ رسيد. آموزگار پس از دوره وزارت، جزء كمیسيون تقسيم املاك سلطنتى بود و همچنين مسئولیت بانك عمران نيز كه در همین راستا بود به وى واگذار شد (1331ش). با تشكيل مجلس سنا، وى در دوره دوم و سوم به عنوان سناتور انتصابى از شيراز به نمايندگى رسيد (اسفند 1332ش- ارديبهشت 1340ش). همچنين سردبيرى و دبيرى چندين نشريه از جمله اطلاعات آفتاب، صداى ایران، رهنما، علم و اخلاق، جهان آينده و دموكرات ایران بر عهده وى بوده است. آموزگار دارای چهار پسر به نام‌های جمشيد، جهانگیر، هوشنگ و كورس بود كه همگی آنها مشاغل مهم كشوری داشتند.
وفات
وى در فروردين 1359ش درگذشت.
آثار
وى به تأليف و ترجمه كتب‌هاى بسيار مانند اصلاحات اجتماعى، عالم ارواح، زن در جامعه، فرهنگ آموزگار و كتب درسى مدارس پرداخته است. کتاب «سياست طالبى» را نيز به تشویق استاد خود حاج سيد ابراهیم شيرازى برای اولین بار در ایران به چاپ رسانيد. خلاصه تفسير ادبى و عرفانى كشف‌الاسرار تألیف خواجه عبدالله انصارى به زبان فارسی از ديگر آثار اوست.