آل کاشفالغطاء، علی: تفاوت میان نسخهها
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به '{{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '= ' به '=') |
||
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۷: | خط ۷: | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
| data-type="authorOtherNames" | آلکاشف الغطاء، علی بن جعفر | | data-type="authorOtherNames" | آلکاشف الغطاء، علی بن جعفر | ||
کاشف الغطاء، علی | کاشف الغطاء، علی | ||
|- | |- | ||
خط ۳۶: | خط ۳۵: | ||
'''على بن جعفر آل کاشفالغطاء''' (1197-1253ق)، فقيه، اديب و شاعر، پس از درگذشت برادرش [[کاشفالغطاء، موسی|شيخ موسى]]، مرجعيّت دينى میان او و [[صاحب جواهر، محمدحسن|شيخ محمدحسن]] ([[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]]) تقسيم گرديد، ولى پس از درگذشت [[صاحب جواهر، محمدحسن|محمدحسن]]، مرجعيت عام يافت. | '''على بن جعفر آل کاشفالغطاء''' (1197-1253ق)، فقيه، اديب و شاعر، پس از درگذشت برادرش [[کاشفالغطاء، موسی|شيخ موسى]]، مرجعيّت دينى میان او و [[صاحب جواهر، محمدحسن|شيخ محمدحسن]] ([[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]]) تقسيم گرديد، ولى پس از درگذشت [[صاحب جواهر، محمدحسن|محمدحسن]]، مرجعيت عام يافت. | ||
== ولادت == | ==ولادت == | ||
در سال 1197ق در نجف اشرف به دنيا آمد. پدرش [[کاشفالغطاء، جعفر بن خضر|شیخ جعفر کاشفالغطاء]] از مراجع بزرگ نجف و صاحب کتاب [[كشف الغطاء عن مبهمات شريعة الغراء (طبع قدیم)|کشفالغطاء]] است. خاندان او از نسل مالک اشتر نخعی سردار بزرگ [[امام علی علیهالسلام|امام علی علیهالسلام]] بود، به همین خاطر به ایشان مالکی میگفتند، اما با ظهور [[کاشفالغطاء، جعفر بن خضر|شیخ جعفر کاشفالغطاء]] این خاندان به آل کاشف الغطاء معروف شدند. | در سال 1197ق در نجف اشرف به دنيا آمد. پدرش [[کاشفالغطاء، جعفر بن خضر|شیخ جعفر کاشفالغطاء]] از مراجع بزرگ نجف و صاحب کتاب [[كشف الغطاء عن مبهمات شريعة الغراء (طبع قدیم)|کشفالغطاء]] است. خاندان او از نسل مالک اشتر نخعی سردار بزرگ [[امام علی علیهالسلام|امام علی علیهالسلام]] بود، به همین خاطر به ایشان مالکی میگفتند، اما با ظهور [[کاشفالغطاء، جعفر بن خضر|شیخ جعفر کاشفالغطاء]] این خاندان به آل کاشف الغطاء معروف شدند. | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
وى مقدمات علوم و سطوح عالى دانشهاى عقلى و نقلى را نزد پدرش [[کاشفالغطاء، جعفر بن خضر|شیخ جعفر کاشف الغطاء]] آموخت و به اخذ درجه اجتهاد نايل آمد. او را به سبب مقام بلند علمى، «محقّق ثالث» نيز گفتهاند. در اظهار نظر علمى و نيز فتوا محتاط بود. پس از درگذشت برادرش [[کاشفالغطاء، موسی|شيخ موسى]]، مرجعيّت دينى میان او و [[صاحب جواهر، محمدحسن|شيخ محمدحسن]] ([[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]]) تقسيم گرديد، ولى پس از درگذشت محمدحسن، مرجعيت عام يافت. | وى مقدمات علوم و سطوح عالى دانشهاى عقلى و نقلى را نزد پدرش [[کاشفالغطاء، جعفر بن خضر|شیخ جعفر کاشف الغطاء]] آموخت و به اخذ درجه اجتهاد نايل آمد. او را به سبب مقام بلند علمى، «محقّق ثالث» نيز گفتهاند. در اظهار نظر علمى و نيز فتوا محتاط بود. پس از درگذشت برادرش [[کاشفالغطاء، موسی|شيخ موسى]]، مرجعيّت دينى میان او و [[صاحب جواهر، محمدحسن|شيخ محمدحسن]] ([[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]]) تقسيم گرديد، ولى پس از درگذشت محمدحسن، مرجعيت عام يافت. | ||
عالمان بنامى نزد وى دانش آموختهاند كه از آن جملهاند: «[[قزوینی، سید ابراهیم بن محمدباقر|سيد ابراهیم قزوینى]]» (متوفای 1262ق)، «[[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ مرتضى انصارى]]» (متوفای 1281ق)، «شيخ راضى» (متوفای 1290ق)، «[[قزوینی، مهدی|سيد مهدى قزوینى]]» (متوفای 1300ق) و «[[شيخ جعفر شوشترى]]» (متوفای 1303ق)، [[شریفالعلماء مازندرانی، محمدشریف بن حسنعلی|شریف العلما]] (متوفای 1246ق)،. برخى از این كسان، همچون [[قزوینی، مهدی|سيد مهدى قزوینى]]، از وى اجازه روايت يافتهاند. | |||
عالمان بنامى نزد وى دانش آموختهاند كه از آن جملهاند: «[[قزوینی، سید ابراهیم بن محمدباقر|سيد ابراهیم قزوینى]]» ( | |||
==وفات== | ==وفات== | ||
شیخ علی کاشف الغطاء، در سال ۱۲۵۳ق در حرم امام حسین(ع) درگذشت. جنازه او پس از انتقال به نجف، در کنار پدرش دفن شد. بعدها پنج تن از فرزندانش به نامهای مهدی، محمد، حبیب، جعفر و عباس در کنار او دفن شدند. | شیخ علی کاشف الغطاء، در سال ۱۲۵۳ق در حرم امام حسین(ع) درگذشت. جنازه او پس از انتقال به نجف، در کنار پدرش دفن شد. بعدها پنج تن از فرزندانش به نامهای مهدی، محمد، حبیب، جعفر و عباس در کنار او دفن شدند. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
# الخيارات؛ | # الخيارات؛ | ||
# الرسالة الصومیة؛ | # الرسالة الصومیة؛ | ||
خط ۵۹: | خط ۵۴: | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[شرح خیارات اللمعة]] | |||
[[ | [[التعارض و التعادل و التراجیح]] | ||
[[رسالة فی حجیة الظن (آل کاشفالغطاء)]] | [[رسالة فی حجیة الظن (آل کاشفالغطاء)]] | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۵۳
نام | آل کاشف الغطاء، علی |
---|---|
نامهای دیگر | آلکاشف الغطاء، علی بن جعفر
کاشف الغطاء، علی |
نام پدر | کاشفالغطاء، جعفر بن خضر |
متولد | 1782 م |
محل تولد | نجف اشرف |
رحلت | 1253ق یا 1837م |
اساتید | شیخ جعفر کاشف الغطاء، |
برخی آثار | شرح خیارات اللمعة |
کد مؤلف | AUTHORCODE09271AUTHORCODE |
على بن جعفر آل کاشفالغطاء (1197-1253ق)، فقيه، اديب و شاعر، پس از درگذشت برادرش شيخ موسى، مرجعيّت دينى میان او و شيخ محمدحسن (صاحب جواهر) تقسيم گرديد، ولى پس از درگذشت محمدحسن، مرجعيت عام يافت.
ولادت
در سال 1197ق در نجف اشرف به دنيا آمد. پدرش شیخ جعفر کاشفالغطاء از مراجع بزرگ نجف و صاحب کتاب کشفالغطاء است. خاندان او از نسل مالک اشتر نخعی سردار بزرگ امام علی علیهالسلام بود، به همین خاطر به ایشان مالکی میگفتند، اما با ظهور شیخ جعفر کاشفالغطاء این خاندان به آل کاشف الغطاء معروف شدند.
تحصیلات
وى مقدمات علوم و سطوح عالى دانشهاى عقلى و نقلى را نزد پدرش شیخ جعفر کاشف الغطاء آموخت و به اخذ درجه اجتهاد نايل آمد. او را به سبب مقام بلند علمى، «محقّق ثالث» نيز گفتهاند. در اظهار نظر علمى و نيز فتوا محتاط بود. پس از درگذشت برادرش شيخ موسى، مرجعيّت دينى میان او و شيخ محمدحسن (صاحب جواهر) تقسيم گرديد، ولى پس از درگذشت محمدحسن، مرجعيت عام يافت. عالمان بنامى نزد وى دانش آموختهاند كه از آن جملهاند: «سيد ابراهیم قزوینى» (متوفای 1262ق)، «شيخ مرتضى انصارى» (متوفای 1281ق)، «شيخ راضى» (متوفای 1290ق)، «سيد مهدى قزوینى» (متوفای 1300ق) و «شيخ جعفر شوشترى» (متوفای 1303ق)، شریف العلما (متوفای 1246ق)،. برخى از این كسان، همچون سيد مهدى قزوینى، از وى اجازه روايت يافتهاند.
وفات
شیخ علی کاشف الغطاء، در سال ۱۲۵۳ق در حرم امام حسین(ع) درگذشت. جنازه او پس از انتقال به نجف، در کنار پدرش دفن شد. بعدها پنج تن از فرزندانش به نامهای مهدی، محمد، حبیب، جعفر و عباس در کنار او دفن شدند.
آثار
- الخيارات؛
- الرسالة الصومیة؛
- البيع (كه شرحى است بر کتاب بيع شرح لمعه)؛
- حاشيه بر بغية الطالب پدرش كه رساله عمليه بوده است؛
- کتابى در مسائل اصولى (حجيت ظن، قطع، برائت و احتياط).