تزيين الممالك بمناقب الإمام مالك: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR98716J1.jpg | عنوان = تزيين الممالك بمناقب الإمام مالك | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌‌بکر (نويسنده) حیجر، هشام بن محمد (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = | موضوع = |ن...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '= ' به '=') |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
نسخهٔ ۱۰ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۴۱
| تزيين الممالك بمناقب الإمام مالك | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌‌بکر (نويسنده) حیجر، هشام بن محمد (محقق) |
| سال نشر | 1431ق - 2010م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
تزيين الممالك بمناقب الإمام مالك، اثر جلال‌الدین سیوطی (متوفی 911ق)، کتابی است در شرح حال و بیان مناقب ابوعبدالله مالک بن انس اصبحی (93-197ق) که با تحقیق هشام بن محمد حیجر حسنی منتشر شده است.
سیوطی در این کتاب، به شرح حال و بیان مناقب و فضایل امام مالک پرداخته است. نام وی، ابوعبدالله مالک بن انس بن مالک بن ابی‌عامر بن عمرو بن حارث بن غیمان و مؤسس مذهب مالکی است. سیوطی در ابتدای کتاب، به بررسی نسب وی و اقوال مختلف پیرامون آن پرداخته[۱] و سپس روایت وی از پدرش از جدش را، بررسی نموده[۲] و پس از آن، کسانی را که به نام انس بن مالک، نامیده شده‌اند، معرفی کرده است. این افراد، عبارتند از: خادم مشهور پیامبر(ص)، انس بن مالک کعبی قشیری صحابی، پدر امام مالک بن انس، انس بن مالک شیخ حمصی و انس بن مالک ابوالقاسم کوفی[۳].
در ادامه، به بشارت پیامبر(ص) به امام مالک[۴]، اشاره شده و پس از آن به بیان اموری همچون زمان و تاریخ ولادت و چگونگی رشد و بالندگی[۵]، تصدی منصب افتا توسط وی و شهادات درباره او و تصدیق وی[۶] و اخبار و روایات ذکرشده از او[۷]، آثار و تألیفات[۸] و تاریخ و نحوه وفات وی[۹]، پرداخته است.
از جمله مطالب مهم و مفید کتاب، علاوه بر معرفی مهم‌ترین اثر امام مالک که عبارت است از «الموطأ» و توضیح کیفیت تصنیف آن[۱۰]، معرفی بزرگان و حفاظی است که از مالک، نقل روایت کرده‌اند. اسامی این افراد که تعداد آنها بنا بر نقل خطیب در کتاب خویش به 935 تن می‌رسد، به‌ترتیب حروف الفبا، ذکر شده است که از جمله آنهایند: احمد بن اسماعیل، ابوحذافه سهمی مدنی؛ احمد بن محمد بن ولید ازرقی مالکی؛ احمد بن عبدالله بن یونس یربوعی؛ احمد بن نصر بن مالک خزاعی بغدادی و... و از میان زنان، دختر امام مالک که نامش ام‌ابیها بوده است[۱۱]. جماعت کثیر دیگری نیز بوده‌اند که خطیب آنها را نیاورده، ولی جناب سیوطی برخی از آنها را ذکر کرده است[۱۲].
پانویس
منابع مقاله
متن کتاب.