آملی، عزالدین‌ بن‌ جعفر: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'ترجمه و شرح نهج‌البلاغه(آملی)' به 'ترجمه و شرح نهج‌البلاغه (آملی)')
    جز (جایگزینی متن - '= ' به '=')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
    (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۷: خط ۷:
    |نام‌های دیگر  
    |نام‌های دیگر  
    | data-type="authorOtherNames" |ع‍زال‍دي‍ن ب‍ن ج‍ع‍ف‍ر ب‍ن ش‍م‍س‌ال‍دي‍ن ع‍ام‍ل‍ي/ آملي  
    | data-type="authorOtherNames" |ع‍زال‍دي‍ن ب‍ن ج‍ع‍ف‍ر ب‍ن ش‍م‍س‌ال‍دي‍ن ع‍ام‍ل‍ي/ آملي  
    ع‍ام‍ل‍ي‌، ع‍زال‍دي‍ن ‌ب‍ن ‌ج‍ع‍ف‍ر
    ع‍ام‍ل‍ي‌، ع‍زال‍دي‍ن ‌ب‍ن ‌ج‍ع‍ف‍ر
    |-
    |-
    |نام پدر  
    |نام پدر  
    خط ۲۹: خط ۲۷:
    | data-type="authorWritings" |[[ترجمه و شرح نهج‌البلاغه (آملی)]]
    | data-type="authorWritings" |[[ترجمه و شرح نهج‌البلاغه (آملی)]]
    [[میراث اسلامی ایران]]
    [[میراث اسلامی ایران]]
    |- class="articleCode"
    |- class="articleCode"
    |کد مؤلف
    |کد مؤلف
    خط ۳۵: خط ۳۲:
    |}
    |}
    </div>
    </div>
    {{کاربردهای دیگر|آملی (ابهام زدایی)}}
    {{کاربردهای دیگر|آملی (ابهام زدایی)}}
    '''عزالدین بن جعفر آملی''' (متوفای ۹۰۴ق) معروف به عزالدین آملی، ریاضی‌دان، فقیه شیعی و مترجم نهج‌البلاغة، اهل طبرستان و از هم‌درسان محقق کَرَکی و ابراهیم بن سلیمان لطیفی بود.
    '''عزالدین بن جعفر آملی''' (متوفای ۹۰۴ق) معروف به عزالدین آملی، ریاضی‌دان، فقیه شیعی و مترجم نهج‌البلاغة، اهل طبرستان و از هم‌درسان محقق کَرَکی و ابراهیم بن سلیمان لطیفی بود.
    عزالدین بن جعفر آملی بن شمس‌الدین آملی از علمای شیعی معاصر شاه‌طهماسب صفوی و ملازم تاج‌الدین حسن وزیر مازندرانی و همدرس محقق کرکی و شیخ ابراهیم لطیفی بوده که هر سه از شاگردان علی بن هلال جزایری از شیوخ اجازه سده نه و ده هجری قمری به شمار می‌رفتند.  
    عزالدین بن جعفر آملی بن شمس‌الدین آملی از علمای شیعی معاصر شاه‌طهماسب صفوی و ملازم تاج‌الدین حسن وزیر مازندرانی و همدرس محقق کرکی و شیخ ابراهیم لطیفی بوده که هر سه از شاگردان علی بن هلال جزایری از شیوخ اجازه سده نه و ده هجری قمری به شمار می‌رفتند.  
     
    ==وفات ==
    == وفات ==
    وی در سال 904ق شهر ساری وفات یافت و در همان‌جا دفن شد. آرامگاه وی در بیرون آن شهر زیارتگاه است.<ref>ر.ک: نصیری، محمدرضا، ص71؛ بخش معارف اسلامی، ص215</ref> او به همراه میر حیدر آملی در آرامگاه سه سید آملی مدفون است.
    وی در سال 904ق شهر ساری وفات یافت و در همان‌جا دفن شد. آرامگاه وی در بیرون آن شهر زیارتگاه است.<ref>ر.ک: نصیری، محمدرضا، ص71؛ بخش معارف اسلامی، ص215</ref> او به همراه میر حیدر آملی در آرامگاه سه سید آملی مدفون است.


    خط ۶۱: خط ۵۱:
    # نصیری، محمدرضا، اثر آفرینان، تهیه و تدوین حسین محدث‎زاده- حبیب‌الله عباسی، تهران، انتشارات انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، چاپ دوم، 1384.
    # نصیری، محمدرضا، اثر آفرینان، تهیه و تدوین حسین محدث‎زاده- حبیب‌الله عباسی، تهران، انتشارات انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، چاپ دوم، 1384.
    # بخش معارف اسلامی، دائرة‎المعارف بزرگ اسلامی، جلد دوم، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرة‎المعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374
    # بخش معارف اسلامی، دائرة‎المعارف بزرگ اسلامی، جلد دوم، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرة‎المعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374
    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    {{وابسته‌ها}}
    [[ترجمه و شرح نهج‌البلاغه (آملی)]]
    [[ترجمه و شرح نهج‌البلاغه (آملی)]]
    [[میراث اسلامی ایران]]
    [[میراث اسلامی ایران]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:مترجمان]]
    [[رده:مترجمان]]
    [[رده:ریاضیدانان]]
    [[رده:ریاضیدانان]]

    نسخهٔ ‏۱۰ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۴۰

    عزالدین بن جعفر آملی
    نام عزالدین بن جعفر آملی
    نام‌های دیگر ع‍زال‍دي‍ن ب‍ن ج‍ع‍ف‍ر ب‍ن ش‍م‍س‌ال‍دي‍ن ع‍ام‍ل‍ي/ آملي

    ع‍ام‍ل‍ي‌، ع‍زال‍دي‍ن ‌ب‍ن ‌ج‍ع‍ف‍ر

    نام پدر جعفر
    متولد سده دهم هجری قمری
    محل تولد مازندران
    رحلت / 904ق
    اساتید علی بن هلال جزایری
    برخی آثار ترجمه و شرح نهج‌البلاغه (آملی)

    میراث اسلامی ایران

    کد مؤلف AUTHORCODE04610AUTHORCODE

    عزالدین بن جعفر آملی (متوفای ۹۰۴ق) معروف به عزالدین آملی، ریاضی‌دان، فقیه شیعی و مترجم نهج‌البلاغة، اهل طبرستان و از هم‌درسان محقق کَرَکی و ابراهیم بن سلیمان لطیفی بود. عزالدین بن جعفر آملی بن شمس‌الدین آملی از علمای شیعی معاصر شاه‌طهماسب صفوی و ملازم تاج‌الدین حسن وزیر مازندرانی و همدرس محقق کرکی و شیخ ابراهیم لطیفی بوده که هر سه از شاگردان علی بن هلال جزایری از شیوخ اجازه سده نه و ده هجری قمری به شمار می‌رفتند.

    وفات

    وی در سال 904ق شهر ساری وفات یافت و در همان‌جا دفن شد. آرامگاه وی در بیرون آن شهر زیارتگاه است.[۱] او به همراه میر حیدر آملی در آرامگاه سه سید آملی مدفون است.

    آثار

    از جمله آثار اوست:

    1. رساله «حسینیه» با دیباچه و دو باب؛
    2. «بیان اعتقادات قلبیه و ذکر عبادات شرعیه» به نام تاج‌الدین حسن وزیر؛
    3. ترجمه شرح «نهج‌البلاغة» ابن میثم بحرانی به نام آن وزیر؛
    4. «لمعه» در نکاح دائم و متعه[۲].

    پانویس

    1. ر.ک: نصیری، محمدرضا، ص71؛ بخش معارف اسلامی، ص215
    2. ر.ک: نصیری، محمدرضا، ص71

    منابع مقاله

    1. نصیری، محمدرضا، اثر آفرینان، تهیه و تدوین حسین محدث‎زاده- حبیب‌الله عباسی، تهران، انتشارات انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، چاپ دوم، 1384.
    2. بخش معارف اسلامی، دائرة‎المعارف بزرگ اسلامی، جلد دوم، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرة‎المعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374

    وابسته‌ها