آرین‌پور، یحیی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '== ' به '==')
    جز (جایگزینی متن - '= ' به '=')
     
    (۳۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    <div class="wikiInfo">
    [[پرونده:NUR04927.jpg|بندانگشتی|آرین‌پور، یحیی]]
    [[پرونده:NUR04927.jpg|بندانگشتی|آرین‌پور، یحیی]]
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    |-
    |-
    ! نام!! data-type='authorName'|آرین‌پور، یحیی
    ! نام!! data-type="authorName" |آرین‌پور، یحیی
    |-
    |-
    |نام‌های دیگر  
    |نام‌های دیگر  
    |data-type='authorOtherNames'|  
    | data-type="authorOtherNames" |  
    |-
    |-
    |نام پدر  
    |نام پدر  
    |data-type='authorfatherName'|
    | data-type="authorfatherName" |
    |-
    |-
    |متولد  
    |متولد  
    |data-type='authorbirthDate'|1286 هـ.ش
    | data-type="authorbirthDate" |1286 ش
    |-
    |-
    |محل تولد
    |محل تولد
    |data-type='authorBirthPlace'|تبریز
    | data-type="authorBirthPlace" |تبریز
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    |data-type='authorDeathDate'|1364 هـ.ش یا 1405 هـ.ق
    | data-type="authorDeathDate" |1364 ش یا 1405 ق
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    |data-type='authorTeachers'|
    | data-type="authorTeachers" |تقى رفعت
    ابوالقاسم فيوضات
    سيد‌ ‎[[کسروی، احمد|احمد كسروى]]
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    |data-type='authorWritings'|[[ادبیات فارسی بر مبنای تأليف استوری]]  
    | data-type="authorWritings" |[[ادبیات فارسی بر مبنای تألیف استوری]]  
    |-class='articleCode'
    |- class="articleCode"
    |کد مؤلف
    |کد مؤلف
    |data-type='authorCode'|AUTHORCODE4927AUTHORCODE
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE04927AUTHORCODE
    |}
    |}
    </div>
    </div>
    '''يحيى آرين‌پور''' (1364-1286ش)، نویسنده،  پژوهشگر تاریخ ادبیات ایران، شاعر و متخلص به دانش،
    ==ولادت ==
    او در سال 1284 شمسی در تبريز متولد شد. نياى پدريش عباس میرزا بود و از طرف مادر، سلسله نسبش به [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصيرالدين طوسى]] مى‌رسد.
    آرين‌پور در شرح حال خود در «کتاب امروز» مى‌گوید: روز و ماه و حتى سال تولدم را به درستى نمى‌دانم، آنچه از اين بابت در شناسنامه‌ام آمده، راه به جايى نمى‌برد زيرا مستند به بياض و يادداشت پشت جلد کتابى نيست.


    ==تحصیلات ==
    وى در مدرسه‌اى در تبريز كه اسماعيل امیر حيزى، مديريت و تعليمات آن را بر عهده داشت، تحصيل كرد. از هم‌درسان وى، دكتر رعدى آذرخشى، دكتر على‌اصغر حريرى، محمدحسین شهريار و ديگران بودند. از معلمانش مى‌توان از ابوالقاسم فيوضات، تقى رفعت و سيد‌ ‎[[کسروی، احمد|احمد كسروى]] نام برد. تقى رفعت نخستين شخصى بود كه وى را با ادبيات نو آشنا ساخت.
    تحصيلات خود را از مكتب‌خانه و سپس در دبستان تمدن تبريز آغاز نمود. علوم متوسطه را در دبيرستان محمديه همان شهر ادامه داد. از همان زمان قصيده‌گویى و غزل‌گویى را با تخلص «دانش» آغاز كرد. بعدها برخى از قطعه‌ها و ترجمه‌هاى شعرى او در مجله‌هاى «سخن» و «يغما» به شكل پراكنده به چاپ رسيد. در اواسط سال 1298 كه در كلاس ششم دبيرستان تحصيل مى‌كرد، شش شماره از مجله‌ى «ادب» را انتشار داد، شش شماره‌ى ديگر آن مجله تحت نظر اسماعيل امیر خيزى منتشر شد.
    در اواسط سال 1299 وارد خدمت وزارت دارایى در تبريز شد و تا مرداد 1332، يعنى مدت سى و سه سال پياپى را در آن وزارتخانه مشاغلى داشت.
    زبان روسى را در آموزشگاهى در تبريز فراگرفت و با زبان‌هاى انگليسى و فرانسوى نيز آشنا بود. پس از بازنشستگى به عنوان مترجم در راه‌آهن دولتى ايران مشغول به كار شد و همزمان به تحقيقات علمى خود ادامه داد.
    در سال 1346، کتاب ناصر خسرو و اسماعيليان تأليف ايران‌شناس روس (برتلس) را ترجمه كرد. کتاب ديگر او خاطرات سيمونيچ، وزير مختار روس بود. اثر ديگر او از صبا تا نيما نام دارد (1350) كه تاريخ يك قرن و نيم (سده‌ى سيزدهم و نيمه‌ى اول سده‌ى چهاردهم هجرى) ادب ايران است.
    ==وفات ==
    وى سرانجام پس از يك سال بيمارى جانكاه  در ۴ آبان ۱۳۶۴ش جان سپرد و در بهشت زهرا مدفون گرديد.


    «يحيى آرين‌پور» (1364-1286ش)، نويسنده، شاعر و متخلص به دانش، در تبريز متولد شد. نياى پدريش عباس ميرزا بود و از طرف مادر، سلسله نسبش به [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصيرالدين طوسى]] مى‌رسد. آرين‌پور در شرح حال خود در «کتاب امروز» مى‌گويد: روز و ماه و حتى سال تولدم را به درستى نمى‌دانم، آنچه از اين بابت در شناسنامه‌ام آمده، راه به جايى نمى‌برد زيرا مستند به بياض و يادداشت پشت جلد کتابى نيست.
    ==منابع مقاله==
     
    # [[:noormags:77896|آرین پور، یحیی؛ زندگی نامه یحیی آرین پور، مجله جهان کتاب، نيمه دوم مهر 1374 - شماره 1 (1 صفحه - از 14 تا 14)]].
    وى در مدرسه‌اى در تبريز كه اسماعيل امير حيزى، مديريت و تعليمات آن را بر عهده داشت، تحصيل كرد. از هم‌درسان وى، دكتر رعدى آذرخشى، دكتر على‌اصغر حريرى، محمدحسین شهريار و ديگران بودند. از معلمانش مى‌توان از ابوالقاسم فيوضات، تقى رفعت و سيد [[کسروی، احمد|احمد كسروى]] نام برد. تقى رفعت نخستين شخصى بود كه وى را با ادبيات نو آشنا ساخت.
    #گلزار مشاهير.
     
    {{نویسندگان}}
    تحصيلات خود را از مكتب‌خانه و سپس در دبستان تمدن تبريز آغاز نمود. علوم متوسطه را در دبيرستان محمديه همان شهر ادامه داد. از همان زمان قصيده‌گويى و غزل‌گويى را با تخلص «دانش» آغاز كرد. بعدها برخى از قطعه‌ها و ترجمه‌هاى شعرى او در مجله‌هاى «سخن» و «يغما» به شكل پراكنده به چاپ رسيد. در اواسط سال 1298 كه در كلاس ششم دبيرستان تحصيل مى‌كرد، شش شماره از مجله‌ى «ادب» را انتشار داد، شش شماره‌ى ديگر آن مجله تحت نظر اسماعيل امير خيزى منتشر شد. در اواسط سال 1299 وارد خدمت وزارت دارايى در تبريز شد و تا مرداد 1332، يعنى مدت سى و سه سال پياپى را در آن وزارتخانه مشاغلى داشت. زبان روسى را در آموزشگاهى در تبريز فراگرفت و با زبان‌هاى انگليسى و فرانسوى نيز آشنا بود. پس از بازنشستگى به عنوان مترجم در راه‌آهن دولتى ايران مشغول به كار شد و همزمان به تحقيقات علمى خود ادامه داد. در سال 1346، کتاب ناصر خسرو و اسماعيليان تأليف ايران‌شناس روس (برتلس) را ترجمه كرد. کتاب ديگر او خاطرات سيمونيچ، وزير مختار روس بود. اثر ديگر او از صبا تا نيما نام دارد (1350) كه تاريخ يك قرن و نيم (سده‌ى سيزدهم و نيمه‌ى اول سده‌ى چهاردهم هجرى) ادب ايران است. وى سرانجام پس از يك سال بيمارى جانكاه جان سپرد و در بهشت زهرا مدفون گرديد.
    ==وابسته‌ها==
     
    {{وابسته‌ها}}
    ==منابع مقاله ==
    [[ادبیات فارسی بر مبنای تألیف استوری]]
     
     
    گلزار مشاهير.
     


    ==وابسته‌ها ==
    {{وابسته‌ها}}


    [[ادبیات فارسی بر مبنای تأليف استوری]]  
    [[از صبا تا نیما (تاریخ 150 سال ادب فارسی)]]


    [[از صبا تا نیما (تاریخ 150 سال ادب فارسی)]]


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:مترجمان]]
    [[رده:نویسندگان]]
    [[رده:شاعران]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۴۰

    آرین‌پور، یحیی
    نام آرین‌پور، یحیی
    نام‌های دیگر
    نام پدر
    متولد 1286 ش
    محل تولد تبریز
    رحلت 1364 ش یا 1405 ق
    اساتید تقى رفعت

    ابوالقاسم فيوضات سيد‌ ‎احمد كسروى

    برخی آثار ادبیات فارسی بر مبنای تألیف استوری
    کد مؤلف AUTHORCODE04927AUTHORCODE

    يحيى آرين‌پور (1364-1286ش)، نویسنده،  پژوهشگر تاریخ ادبیات ایران، شاعر و متخلص به دانش،

    ولادت

    او در سال 1284 شمسی در تبريز متولد شد. نياى پدريش عباس میرزا بود و از طرف مادر، سلسله نسبش به خواجه نصيرالدين طوسى مى‌رسد. آرين‌پور در شرح حال خود در «کتاب امروز» مى‌گوید: روز و ماه و حتى سال تولدم را به درستى نمى‌دانم، آنچه از اين بابت در شناسنامه‌ام آمده، راه به جايى نمى‌برد زيرا مستند به بياض و يادداشت پشت جلد کتابى نيست.

    تحصیلات

    وى در مدرسه‌اى در تبريز كه اسماعيل امیر حيزى، مديريت و تعليمات آن را بر عهده داشت، تحصيل كرد. از هم‌درسان وى، دكتر رعدى آذرخشى، دكتر على‌اصغر حريرى، محمدحسین شهريار و ديگران بودند. از معلمانش مى‌توان از ابوالقاسم فيوضات، تقى رفعت و سيد‌ ‎احمد كسروى نام برد. تقى رفعت نخستين شخصى بود كه وى را با ادبيات نو آشنا ساخت. تحصيلات خود را از مكتب‌خانه و سپس در دبستان تمدن تبريز آغاز نمود. علوم متوسطه را در دبيرستان محمديه همان شهر ادامه داد. از همان زمان قصيده‌گویى و غزل‌گویى را با تخلص «دانش» آغاز كرد. بعدها برخى از قطعه‌ها و ترجمه‌هاى شعرى او در مجله‌هاى «سخن» و «يغما» به شكل پراكنده به چاپ رسيد. در اواسط سال 1298 كه در كلاس ششم دبيرستان تحصيل مى‌كرد، شش شماره از مجله‌ى «ادب» را انتشار داد، شش شماره‌ى ديگر آن مجله تحت نظر اسماعيل امیر خيزى منتشر شد. در اواسط سال 1299 وارد خدمت وزارت دارایى در تبريز شد و تا مرداد 1332، يعنى مدت سى و سه سال پياپى را در آن وزارتخانه مشاغلى داشت. زبان روسى را در آموزشگاهى در تبريز فراگرفت و با زبان‌هاى انگليسى و فرانسوى نيز آشنا بود. پس از بازنشستگى به عنوان مترجم در راه‌آهن دولتى ايران مشغول به كار شد و همزمان به تحقيقات علمى خود ادامه داد. در سال 1346، کتاب ناصر خسرو و اسماعيليان تأليف ايران‌شناس روس (برتلس) را ترجمه كرد. کتاب ديگر او خاطرات سيمونيچ، وزير مختار روس بود. اثر ديگر او از صبا تا نيما نام دارد (1350) كه تاريخ يك قرن و نيم (سده‌ى سيزدهم و نيمه‌ى اول سده‌ى چهاردهم هجرى) ادب ايران است.

    وفات

    وى سرانجام پس از يك سال بيمارى جانكاه  در ۴ آبان ۱۳۶۴ش جان سپرد و در بهشت زهرا مدفون گرديد.

    منابع مقاله

    1. آرین پور، یحیی؛ زندگی نامه یحیی آرین پور، مجله جهان کتاب، نيمه دوم مهر 1374 - شماره 1 (1 صفحه - از 14 تا 14).
    2. گلزار مشاهير.

    وابسته‌ها