فاطمی، تمیم بن معز: تفاوت میان نسخه‌ها

| کد مؤلف = AUTHORCODE.....AUTHORCODE

تَمیمِ بْنِ مُعِزّ(337-374ق/ 948-985م)، شاعر و فرزند خلیفۀ فاطمی.  

==زندگینامه==

محرومیت او به هر علت که بوده باشد ــ خواه فساد اخلاقی، خواه کشاکش¬های خانوادگی وخواه عقیمی او ــ از تمیم شاعری ناامید و کین‌خواه ساخت. خشم وکین‌توزی و نومیدی او در قصیده‌ای که در مدح خلیفه ‌العزیز سروده، به نیکی آشکار است.  

دربارۀ رابطۀ تمیم با برادرش نظریات گوناگونی ابراز داشته‌اند. برخی از دوستی العزیز با تمیم سخن گفته‌اند، برخی معتقدند که همۀ مدایحی که تمیم برای برادر سروده، از سر نفاق بوده، و او خود را بر خلافت، شایسته‌تر می‌پنداشته است. ابن ابّار اعتقاد دارد که دوستی دو برادر، راستین بوده، و همۀ مدایح تمیم از سر صداقت سروده شده است؛ وی حتى برای تبریک خلافت، با پای برهنه نزد برادر جوان رفته است. با این‌همه، سخنان طعنه‌آمیز تمیم موجب شد که العزیز وی را به رمله و عین‌الشمس تبعید کند. اما تمیم حتى در تبعید، مدیحه می‌سراید، و برای برادر اظهار دلتنگی می‌کند.  

شمس، مریم، دائرهالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران مرکز دائرهالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، سال چاپ 1378

 

 

[[رده:فاقد کد پدیدآور]]