۱۰۶٬۵۵۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'دائرهالمعارف' به 'دائرةالمعارف') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸۵: | خط ۸۵: | ||
}} | }} | ||
'''میرزا محمدسعید تنهای قمی''' معروف به تنهای قمی متخلص به تنها، شاعر سدۀ 11ق/17م و از پزشکان خاص شاه عباس دوم صفوی. | |||
==زندگی‌نامه== | ==زندگی‌نامه== | ||
وی فرزند حکیم محمدباقر قمی و پسر عموی میرزا جلال اسیر اصفهانی بود. گذشته از طبابت، در علوم نظری و شاعری نیز دست داشت. | وی فرزند حکیم [[محمدباقر قمی]] و پسر عموی میرزا جلال اسیر اصفهانی بود. گذشته از طبابت، در علوم نظری و شاعری نیز دست داشت. | ||
از جمله سوانح زندگی شاعر، می‌توان از زندانی شدنش در قلعۀ الموت، در زمان شاه سلیمان(1077-1106ق) به سبب حسد حاسدان نسبت به وی و سخن‌چینی‌های آنان یاد کرد؛ اما شاه سلیمان او را بخشید و شاعر تا آخر عمر در زادگاه خود، شهر قم به عبادت و اطاعت الٰهی مشغول بود. | از جمله سوانح زندگی شاعر، می‌توان از زندانی شدنش در قلعۀ الموت، در زمان شاه سلیمان(1077-1106ق) به سبب حسد حاسدان نسبت به وی و سخن‌چینی‌های آنان یاد کرد؛ اما شاه سلیمان او را بخشید و شاعر تا آخر عمر در زادگاه خود، شهر قم به عبادت و اطاعت الٰهی مشغول بود. | ||
| خط ۹۵: | خط ۹۵: | ||
==تخلص== | ==تخلص== | ||
او نخست «تنها» و سپس «سعید» و «حکیم» تخلص می‌کرد و ظاهراً به سبب تخلص «حکیم» برخی از تذکره‌نویسان او را با قاضی سعید قمی، ملقب به حکیم کوچک یکی دانسته‌اند. | او نخست «تنها» و سپس «سعید» و «حکیم» تخلص می‌کرد و ظاهراً به سبب تخلص «حکیم» برخی از تذکره‌نویسان او را با [[قاضی سعید قمی، محمدسعید بن محمدمفید|قاضی سعید قمی]]، ملقب به [[قاضی سعید قمی، محمدسعید بن محمدمفید|حکیم کوچک]] یکی دانسته‌اند. | ||
==شعر== | ==شعر== | ||
| خط ۱۰۷: | خط ۱۰۷: | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
تاریخ وفات وی همانند تاریخ ولادتش معلوم نیست، اما به گفتۀ صاحب تذکرۀ آتشکده تا 1083ق/1672م در قید حیات بوده، و در قم می‌زیسته است<ref> فائزه زهرامیرزا، ج 16، ص258-259</ref> | تاریخ وفات وی همانند تاریخ ولادتش معلوم نیست، اما به گفتۀ [[آذربیگدلی، لطفعلی بن آقاخان|صاحب تذکرۀ آتشکده]] تا 1083ق/1672م در قید حیات بوده، و در قم می‌زیسته است<ref> فائزه زهرامیرزا، ج 16، ص258-259</ref> | ||