نور مجرد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'آیة الله' به 'آیت‌الله ') |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
| تصویر =NUR37420J1.jpg | | تصویر =NUR37420J1.jpg | ||
| عنوان = نور مجرد | | عنوان = نور مجرد | ||
| عنوان‌های دیگر = یادنامه عارف بالله و بامرالله، سید الطائفتین حضرت علامه | | عنوان‌های دیگر = یادنامه عارف بالله و بامرالله، سید الطائفتین حضرت علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی افاض الله علینا من برکات تربته | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = /ح55 ح5 55/3 BP | | کد کنگره = /ح55 ح5 55/3 BP | ||
| موضوع =حسینی طهرانی، محمد حسین، 1305 - 1374 - | | موضوع =حسینی طهرانی، محمد حسین، 1305 - 1374 - سرگذشت‌نامه - عارفان - قرن14 - مجتهدان و علما | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = علامه طباطبايی | | ناشر = علامه طباطبايی | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''نور مجرد''' یادنامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی است که به قلم آیت‌الله حاج سید محمدصادق | '''نور مجرد''' یادنامه [[حسینی طهرانی، سید محمدحسین|آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی]] است که به قلم [[حسینی طهرانی، محمد صادق|آیت‌الله حاج سید محمدصادق طهرانی]]، به رشته تحریر درآمده است. | ||
این کتاب، | این کتاب، به‌واسطه اقتباس از فرمایش [[حسینی طهرانی، سید محمدحسین|آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی]] در آغاز کتاب روح مجرد که خطاب به مرحوم حداد فرمودند: «ای نور مطلق و ای روح مجرد»، به نام «روح مجرد» نامیده شده است؛ زیرابه اعتقاد نویسنده، ایشان نوری بودند که در سایه عبودیت حضرت حق و خاکساری در درگاه وی، از مرز تعین عبور نموده و به وادی اطلاق و تجرد قدم نهادند<ref>ر.ک: مقدمه، ص44- 45</ref>. | ||
مطالب کتاب، مجموعه‌ای از | مطالب کتاب، مجموعه‌ای از نوشته‌ها و بیانات نویسنده در جلسات مختلف است که توسط برخی از فضلا گروه علمی ترجمه و نشر دوره علوم و معارف اسلام تحریر و تدوین گردیده است<ref>ر.ک: همان، ص45</ref>. | ||
کتاب مشتمل بر دو بخش است: بخش اول پیرامون قسمت‌هایی از سیره علمی علامه طهرانی در تحصیل علم و برخی رهنمودها و سفارش‌های ایشان برای طلاب علوم دینی است که در موفقیت طلاب در امر تحصیل، بسیار | کتاب مشتمل بر دو بخش است: بخش اول پیرامون قسمت‌هایی از سیره علمی علامه طهرانی در تحصیل علم و برخی رهنمودها و سفارش‌های ایشان برای طلاب علوم دینی است که در موفقیت طلاب در امر تحصیل، بسیار راهگشاست<ref>ر.ک: همان</ref>. برخی از مطالب این بخش، عبارت‌اند از عزم و جدیت در تحصیل<ref>متن کتاب، ص69</ref>، تبلیغ و نشر علوم و معارف اسلامی<ref>همان، ص95</ref>، اهتمام به مطالعه و کتاب‌خوانی<ref>همان، ص103</ref>. | ||
بخش دوم، مشتمل است بر توضیحاتی درباره مقام عرفانی علامه طهرانی و برخی از اساتیدشان و کلیات و اصول مکتب عرفانی ایشان و برخی از نصایح و دستورالعمل‌های آن بزرگوار پیرامون دقایق و ظرایف سلوک الی الله | بخش دوم، مشتمل است بر توضیحاتی درباره مقام عرفانی [[حسینی طهرانی، سید محمدحسین|علامه طهرانی]] و برخی از اساتیدشان و کلیات و اصول مکتب عرفانی ایشان و برخی از نصایح و دستورالعمل‌های آن بزرگوار پیرامون دقایق و ظرایف سلوک الی الله است که به جهت اشتمال بر آیات قرآنی و شواهد روایی و کلمات أساطین اهل معرفت، مجموعه‌ای جامع و نافع گردیده است<ref>مقدمه، ص45</ref>. ازجمله اساتید ایشان که در این بخش، معرفی‌شده‌اند، عبارت‌اند از آیات عظام سید جمال‌الدین گلپایگانی، شیخ عباس قوچانی، حداد و علامه طباطبایی<ref>متن کتاب، ص231- 237</ref>. | ||
در قسمتی از کتاب، به بیان مقام علمی [[حسینی طهرانی، سید محمدحسین|علامه طهرانی]] از زبان بزرگان پرداخته‌شده است. نویسنده معتقد است کلماتی که اعیان علما و فقها و اساتید عظام ایشان که خود از استوانه‌های علم و فقاهت بوده‌اند، در حق ایشان بیان‌شده، خود دلالت بر علو قدر و پایه جلالت ایشان در علم و عمل دارد<ref>همان، ص62</ref>. | |||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۶: | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]] | |||
[[رده:سرگذشت‌نامه‌های فردی]] | |||
[[رده:علما و ائمه]] | |||
[[رده:مقالات مهر 01 مکرمی]] | [[رده:مقالات مهر 01 مکرمی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مهرماه 1401]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۹
| نور مجرد | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | حسینی طهرانی، محمد صادق (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | یادنامه عارف بالله و بامرالله، سید الطائفتین حضرت علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی افاض الله علینا من برکات تربته |
| ناشر | علامه طباطبايی |
| مکان نشر | ایران - مشهد مقدس |
| سال نشر | 1433ق - 1437ق - 1438ق |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-5738-23-0 |
| موضوع | حسینی طهرانی، محمد حسین، 1305 - 1374 - سرگذشت‌نامه - عارفان - قرن14 - مجتهدان و علما |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 3 |
| کد کنگره | /ح55 ح5 55/3 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
نور مجرد یادنامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی است که به قلم آیت‌الله حاج سید محمدصادق طهرانی، به رشته تحریر درآمده است.
این کتاب، به‌واسطه اقتباس از فرمایش آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی در آغاز کتاب روح مجرد که خطاب به مرحوم حداد فرمودند: «ای نور مطلق و ای روح مجرد»، به نام «روح مجرد» نامیده شده است؛ زیرابه اعتقاد نویسنده، ایشان نوری بودند که در سایه عبودیت حضرت حق و خاکساری در درگاه وی، از مرز تعین عبور نموده و به وادی اطلاق و تجرد قدم نهادند[۱].
مطالب کتاب، مجموعه‌ای از نوشته‌ها و بیانات نویسنده در جلسات مختلف است که توسط برخی از فضلا گروه علمی ترجمه و نشر دوره علوم و معارف اسلام تحریر و تدوین گردیده است[۲].
کتاب مشتمل بر دو بخش است: بخش اول پیرامون قسمت‌هایی از سیره علمی علامه طهرانی در تحصیل علم و برخی رهنمودها و سفارش‌های ایشان برای طلاب علوم دینی است که در موفقیت طلاب در امر تحصیل، بسیار راهگشاست[۳]. برخی از مطالب این بخش، عبارت‌اند از عزم و جدیت در تحصیل[۴]، تبلیغ و نشر علوم و معارف اسلامی[۵]، اهتمام به مطالعه و کتاب‌خوانی[۶].
بخش دوم، مشتمل است بر توضیحاتی درباره مقام عرفانی علامه طهرانی و برخی از اساتیدشان و کلیات و اصول مکتب عرفانی ایشان و برخی از نصایح و دستورالعمل‌های آن بزرگوار پیرامون دقایق و ظرایف سلوک الی الله است که به جهت اشتمال بر آیات قرآنی و شواهد روایی و کلمات أساطین اهل معرفت، مجموعه‌ای جامع و نافع گردیده است[۷]. ازجمله اساتید ایشان که در این بخش، معرفی‌شده‌اند، عبارت‌اند از آیات عظام سید جمال‌الدین گلپایگانی، شیخ عباس قوچانی، حداد و علامه طباطبایی[۸].
در قسمتی از کتاب، به بیان مقام علمی علامه طهرانی از زبان بزرگان پرداخته‌شده است. نویسنده معتقد است کلماتی که اعیان علما و فقها و اساتید عظام ایشان که خود از استوانه‌های علم و فقاهت بوده‌اند، در حق ایشان بیان‌شده، خود دلالت بر علو قدر و پایه جلالت ایشان در علم و عمل دارد[۹].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.