تنهای پنجابی، عبداللطیف خان

تنهای پنجابی، عبداللطیف خان
نام کامل	عبداللطیف¬خان تنهای پنجابی
تخلص	تنها
نسب	پنجابی
محل تولد	اصفهان، ایران
محل زندگی	اصفهان، کابل، لاهور، کشمیر، پنجاب
رحلت	1116ق
مدفن	کشمیر
خویشاوندان	میرزا جلال اسیر شهرستانی
دین	اسلام
مذهب	شیعه
منصب	فرماندار
اطلاعات علمی
اساتید	میرزا جلال اسیر شهرستانی
معاصرین	محمدعلی تنها، اورنگ¬زیب عالمگیر
شاگردان	نصرت¬الله نثار، محمدنظام معجز
برخی آثار	دیوان

عبداللطیف‌خان تنهای پنجابی

تنهای پنجابی(د 1116ق/1704م)، عبداللطیف‌خان معروف به تنهای پنجابی متخلص به «تنها» شاعر روزگار اورنگ‌زیب عالمگیر(حک‍ 1068-1118ق).

زندگینامه

وی خواهرزاده و شاگرد میرزا جلال اسیر شهرستانی بود.

تحصیلات

تنها که پس از تحصیل مقدمات و آموختن فنون ادب نزد علمای اصفهان، مراحل مختلف دانش و مدارج اجتهاد را نزد دایی خویش پیمود، در علم و دانش به‌ویژه در فنون شعر و ادب به پایگاهی بلند دست یافت.

مناصب

وی در عهد عالگمیر از ایران به هند مهاجرت کرد و به دربار این پادشاه راه یافت و مورد توجه قرار گرفت و به مقامهای مهم اداری از جمله دیوانی چند شهر کابل، لاهور و کشمیر رسید.

شاگردان

از دوستان تنها می‌توان از محمدعلی تنها، و از شاگردان وی می‌توان از نصرت‌الله خان نثار و محمدنظام معجز یاد کرد.

وفات

تنها در کشمیر درگذشت.

شعر

وی را به داشتن طبع روان و تخیل شاعرانه و توانایی در انشاء(نوشتن) ستوده‌اند.

آثار

دیوان وی به گفتـۀ صاحب مجمع النفایـس مشتمل بر 1200 بیـت است که از این مجموعه 76 بیت در تذکرۀ شعرای کشمیر و تنها 4 بیـت در مجمع النفـایس ثبـت و ضبط شده است

منابع مقاله

زهرامیرزا، فائزه، دائرهالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران مرکز دائرهالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، سال چاپ 1378