مهستی گنجوی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مهستی گنجوی'''، از زنان شاعر، سخنور و نامدار درباری ‌‌عصر سنجر سلجوقی (552ـ511ق) است. هرچند به نظر می‌رسد در منابع کهن‌، زمان مشخص و دقیقی از ولادت و مرگ مهستی به دست داده نشده است، باایـن‌همه برخی از معاصرین با توجه به برخی شواهد، ولادت وی را 490ق و مرگش را 577ق، ذکر کرده‌اند. مجموعه اشعار مهستی منتشر شده است.

تذکره‌‌های تاریخی اغلب، مهستی را معاصر سلطان سنجر سلجوقی دانسته‌اند؛ هرچند که کتاب تاریخ گزیده (تألیف 730ق) به‌عنوان یک منبع قدیمی که از زمان حیات مهستی خبر داده، او را معاصر سلطان محمود غزنوی (441-388ق) می‌داند. احتمال دارد اشتباه ایـن کتاب در هم‌زمان قلمداد کردن مهستی با سلطان محمود غزنوی‌، به‌خاطر این باشد که مهستی اهل گنجه بود و حکومت آنجا با سلطان محمود (525-511‌ق)، برادرزاده سلطان سنجر بود و مهستی نیز در ابتدا در دربار سلطان محمود رفت‌وآمد داشت و سپس به دربار سلطان سنجر راه یافته است.

گفته شده مهستی از دبیران زمان خویش بوده است؛ چنان‌که شمس قیس رازی (حدود سده 7ق) در کتابش یـک رباعی از مهستی آورده که با عنوان «مهستی دبیر» نوشته شده است‌. عطار نیشابوری (618ـ540ق) شاعر و عارف بلندآوازه نیز ضمن حکایتی با عنوان «حکایت مهستی دبیر با سلطان سنجر‌» از وی با عنوان «مهستی دبیر» یاد می‌کند‌؛ چنان‌که در بیت اول همین حکایت این عنوان ذکر شده است:

'''مهستی دبیــر آن پاک جوهر

مقـرب بود پیـش تخـت سنجر'''

آنچه که باعث شهرت مهستی شد، رباعیات اوست. مهستی را پس از خیام برجسته‌ترین رباعی‌‌سرای ایـران بشمار آورده‌اند‌.