بیغمی، محمد بن احمد: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    خط ۶۹: خط ۶۹:


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1402]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1402 توسط محسن عزیزی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1402 توسط محسن عزیزی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۹ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۵

    بیغمی، محمد بن احمد
    NUR03867.jpg
    نام کاملمحمد بن احمد بیغمی طاهری (یا طارمی)
    ولادتسده 9ق/15م
    اطلاعات علمی
    علایق پژوهشیاز قصه‌پردازان و راویان
    برخی آثارداراب‌نامه

    محمد بن احمد بیغمی طاهری (یا طارمی)، مشهور به بیغمی از قصه‌پردازان و راویان سده 9ق/15م، است. داستان «داراب‌نامه» از او روایت و نقل شده است.

    شرح حال

    از زندگی، سال تولد و وفات وی اطلاعی در دست نیست. تنها مأخذ موجود درباره بیغمی، روایت مشهورِ او از داستان داراب‌نامه است. از متن داراب‌نامه چنین مستفاد می‌شود که بیغمی، داستان مذکور را به سنت راویان قصص از حفظ داشته و در حضور گروهی آن را نقل می‌کرده است و در این میان، کاتبی به نام محمود دفتراخون روایت استاد خود، بیغمی را می‌شنیده و کتابت می‌کرده است.

    تنها نسخه موجود از داراب‌نامه به تحریر همین محمود دفترخوان است که به تصریح خود او در 887ق/1482م، کتابت شده است؛ در نتیجه، زمان حیات بیغمی و کاتب نام‌برده، نیمه دوم سده 9ق، است. به نظر می‌رسد این سخن که بیغمی در سده 8ق، می‌زیسته، با توجه به اینکه فقط مستند به ‌داراب‌نامه موجود است، صحیح نیست.

    بیغمی ضمن نقل داراب‌نامه، در چند جا به نام و نسب خود با اندک اختلاف اشاره و تصریح کرده است که هدف او از روایت و تدوین این داستان، ماندگاری نامش در میان اهل سخن بوده است[۱]‏.

    پانویس

    1. ر.ک: محمدزاده، رضا، ج13، ص440؛ مجیدی، مریم، ص3-4

    منابع مقاله

    1. محمدزاده، رضا، «دائرةالمعارف بزرگ اسلامی»، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، 1383.
    2. مجیدی، مریم، مقدمه بر «فیروزشاه و چشمه حیات [بازنویسی و تلخیص داراب‌نامه اثر مولانا شیخ محمد بن شیخ احمد بیغمی]»، تهران، اهل قلم، 1381.

    وابسته‌ها