۱۰۵٬۳۵۵
ویرایش
ن‍ظام‌‌ق‍اری، محمود بن امیراحمد (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۸ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۶
، ۱۸ ژانویهبدون خلاصۀ ویرایش
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه | عنوان = نظام قاری، محمود بن امیراحمد | تصویر = NUR88020.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = | نام‌های دیگر = | لقب = | تخلص = | نسب = | نام پدر = | ولادت = | محل تولد = | کشور تولد = | محل زندگی = | رح...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
| کد مؤلف = AUTHORCODE88020AUTHORCODE | | کد مؤلف = AUTHORCODE88020AUTHORCODE | ||
}} | }} | ||
'''محمود بن امیر احمد نظام قاری'''، (متوفی حدود سال‌های ٨٨٦ تا ٨٩٣ق) شاعر و صاحب | '''محمود بن امیر احمد نظام قاری'''، (متوفی حدود سال‌های ٨٨٦ تا ٨٩٣ق) شاعر و صاحب «[[دیوان البسه]]» می‌باشد. | ||
وی یکی از شاعرانی است که در بین انواع و اقسام نوپردازی‌های عامیانه، خام و ناموفق قرن نهم، موفق می‌نماید و امروزه شعرش را بر اساس موازین نقد ادبی غربی «پارودی» (Parody) می‌نامند. او به عنوان شاعری عوام، دست‌مایه‌های سنت را به اشعاری لطیفه مانند تبدیل کرده است. وی به نوعی گزارش‌گر اوضاع بد اجتماعی است و شاید به تعبیری دیگر شاعری باشد که درد عوام را گفته است<ref>زیرک، نصرالله، ص141</ref>. | وی یکی از شاعرانی است که در بین انواع و اقسام نوپردازی‌های عامیانه، خام و ناموفق قرن نهم، موفق می‌نماید و امروزه شعرش را بر اساس موازین نقد ادبی غربی «پارودی» (Parody) می‌نامند. او به عنوان شاعری عوام، دست‌مایه‌های سنت را به اشعاری لطیفه مانند تبدیل کرده است. وی به نوعی گزارش‌گر اوضاع بد اجتماعی است و شاید به تعبیری دیگر شاعری باشد که درد عوام را گفته است<ref>زیرک، نصرالله، ص141</ref>. | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
مولانا محمود بن امیراحمد مشهور به نظام قاری یزدی، شاعری است که از قلم شناخت ادیبان و پژوهش‌گران ادبیات دور مانده و در صفحات پرشمار تاریخ ادبیات، تنها درچند سطر از او سخن گفته شده است و درچند قرنی که از مرگ این شاعر مبتکر و مبدع نیمه دوم قرن نهم گذشته، تنها سطور اندکی از کتاب‌ها درباره اوست و آن‌چه هم نوشته شده، کمتر شناختی از شعر او ارایه می‌دهد<ref>همان</ref>. | مولانا محمود بن امیراحمد مشهور به نظام قاری یزدی، شاعری است که از قلم شناخت ادیبان و پژوهش‌گران ادبیات دور مانده و در صفحات پرشمار تاریخ ادبیات، تنها درچند سطر از او سخن گفته شده است و درچند قرنی که از مرگ این شاعر مبتکر و مبدع نیمه دوم قرن نهم گذشته، تنها سطور اندکی از کتاب‌ها درباره اوست و آن‌چه هم نوشته شده، کمتر شناختی از شعر او ارایه می‌دهد<ref>همان</ref>. | ||
=ولادت و وفات= | |||
تاریخ تولدش نامشخص است؛ اما با توجه به دوره حیات شاعرانی که نظام قاری اشعارشان را «پارودی» کرده، می‌توان استنباط کرد که سال مرگش حدود سال‌های ٨٨٦ تا ٨٩٣ هجری است<ref>همان</ref>. | تاریخ تولدش نامشخص است؛ اما با توجه به دوره حیات شاعرانی که نظام قاری اشعارشان را «پارودی» کرده، می‌توان استنباط کرد که سال مرگش حدود سال‌های ٨٨٦ تا ٨٩٣ هجری است<ref>همان</ref>. | ||
==شعر== | ==شعر== | ||
تذکره‌‌نویسان، نظام قاری را شاعری متوسط یا ضعیف دانسته‌اند. در‌حالی‌که وی با التفات به بسحاق اطمعه شیرازی (درگذشته 827/830ش)، به قسمی از شعر روی آورده که درک آن به کندوکاو عمیق تری نیاز دارد: | تذکره‌‌نویسان، نظام قاری را شاعری متوسط یا ضعیف دانسته‌اند. در‌حالی‌که وی با التفات به [[بسحاق اطعمه، احمد بن حلاج|بسحاق اطمعه شیرازی]] (درگذشته 827/830ش)، به قسمی از شعر روی آورده که درک آن به کندوکاو عمیق تری نیاز دارد: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
* {{ب|'' قاری این عقد به دستار مدان بی سری ''|2='' غالب الظن من آن است که اسراری هست ''}}{{پایان شعر}}<ref>همان، ص141- 142</ref>. | * {{ب|'' قاری این عقد به دستار مدان بی سری ''|2='' غالب الظن من آن است که اسراری هست ''}}{{پایان شعر}}<ref>همان، ص141- 142</ref>. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
وی صاحب | وی صاحب «[[دیوان البسه]]» است که در آن خود و آثارش را این‌گونه معرفی کرده است: | ||
«چنین گوید نساج این جامه رنگین و خیاط این خلعت با تمکین از لباس رعونت عاری، محمود بن امیر احمد المدعو نظام قاری... بنابراین مقدمات دیوانی مشتمل بر قصاید، غزلیات، مقطعات، رباعیات، فردیات و رسایل در این لباس قلمی گردید. مأمول که بر قد قبول همه این جامه به اندام آید...» به‌جزاین، وی در چند رساله منثور دیگر نیز خود را با همین عنوان معرفی کرده است<ref>ر.ک:همان، ص142</ref>. | «چنین گوید نساج این جامه رنگین و خیاط این خلعت با تمکین از لباس رعونت عاری، محمود بن امیر احمد المدعو نظام قاری... بنابراین مقدمات دیوانی مشتمل بر قصاید، غزلیات، مقطعات، رباعیات، فردیات و رسایل در این لباس قلمی گردید. مأمول که بر قد قبول همه این جامه به اندام آید...» به‌جزاین، وی در چند رساله منثور دیگر نیز خود را با همین عنوان معرفی کرده است<ref>ر.ک:همان، ص142</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||