دیوان سقای بخارایی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۹: خط ۹:
|زبان
|زبان
| زبان = فارسی
| زبان = فارسی
| کد کنگره =     
| کد کنگره =PIR۹۲۲۲/س۷،د۹      
| موضوع =
| موضوع =
|ناشر  
|ناشر  
خط ۳۴: خط ۳۴:


زبان سقا، زبانی سرگردان و متأثر است و این تأثیرپذیری از فضای شاعران سبک مکتب وقوع است. یکی از نشانه‌های پررنگ مکتب وقوع، آوردن کلمه «سگ» است؛ آن‌گونه که حتی تخلص برخی از شاعران را از نوع «وحشی» و «اهلی»، درآورده بود. سقا نیز بدش نمی‌آید تا با تأسی از این فضا و به ‌شیوه شاعران مکتب وقوع، کمی هم با رعایت عرفان، با واژه سگ، مضمون‌تراشی کند:
زبان سقا، زبانی سرگردان و متأثر است و این تأثیرپذیری از فضای شاعران سبک مکتب وقوع است. یکی از نشانه‌های پررنگ مکتب وقوع، آوردن کلمه «سگ» است؛ آن‌گونه که حتی تخلص برخی از شاعران را از نوع «وحشی» و «اهلی»، درآورده بود. سقا نیز بدش نمی‌آید تا با تأسی از این فضا و به ‌شیوه شاعران مکتب وقوع، کمی هم با رعایت عرفان، با واژه سگ، مضمون‌تراشی کند:
'''مکش ای دل جفای همنشینان ریایی را
ز سگ کمتر بود آن کس که دارد بی‌وفایی را'''
'''از بس‌که سوخت آتش عشق تو جان ما
بی‌قدر گشت پیش سگت، استخوان ما'''
'''فریاد مزن با من مسکین که در این کوی
آواز سگان کم نکند رزق گدا را'''<ref>ر.ک: همان، ص22</ref>.


{{شعر}}
{{ب|''مکش ای دل جفای همنشینان ریایی را''|2=''ز سگ کمتر بود آن کس که دارد بی‌وفایی را''}}
{{پایان شعر}}
{{شعر}}
{{ب|''از بس‌که سوخت آتش عشق تو جان ما''|2=''بی‌قدر گشت پیش سگت، استخوان ما''}}
{{پایان شعر}}
{{شعر}}
{{ب|''فریاد مزن با من مسکین که در این کوی''|2=''آواز سگان کم نکند رزق گدا را''<ref>ر.ک: همان، ص22</ref>}}
{{پایان شعر}}
البته این تنها درباره سگ نیست که برخی دیگر از حیوانات نیز در این دیوان، جاخوش کرده‌اند و با مطایبه، می‌توان گفت که این دیوان، به‌نوعی یک باغ وحش کامل نیز هست و از همه زیباتر و طنازتر، آوردن چهار حیوان در ردیفی تازه، آن‌هم در غزل است:
البته این تنها درباره سگ نیست که برخی دیگر از حیوانات نیز در این دیوان، جاخوش کرده‌اند و با مطایبه، می‌توان گفت که این دیوان، به‌نوعی یک باغ وحش کامل نیز هست و از همه زیباتر و طنازتر، آوردن چهار حیوان در ردیفی تازه، آن‌هم در غزل است:
'''ای زده راه دین تو، اشتر و گاو و اسب و خر
بسته کمر به کین تو، اشتر و گاو و اسب و خر'''
'''گر پی صدقی و صفا، بهر چه می‌کشی جفا
کی بر کس کند وفا، اشتر و گاو و اسب و خر'''<ref>ر.ک: همان، ص22-23</ref>.


{{شعر}}
{{ب|''ای زده راه دین تو، اشتر و گاو و اسب و خر''|2=''بسته کمر به کین تو، اشتر و گاو و اسب و خر''}}
{{ب|''گر پی صدقی و صفا، بهر چه می‌کشی جفا''|2=''کی بر کس کند وفا، اشتر و گاو و اسب و خر''<ref>ر.ک: همان، ص22-23</ref>}}
{{پایان شعر}}
==پانویس ==
==پانویس ==
<references />
<references />
خط ۶۰: خط ۶۱:


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]]
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]]


[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1402]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1402 توسط عباس مکرمی]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1402 توسط عباس مکرمی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1402 توسط محسن عزیزی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1402 توسط محسن عزیزی]]