۸۴٬۷۵۶
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مقدمه نويس' به 'مقدمهنويس') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم]] (نويسنده) | [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم]] (نويسنده) | ||
[[طباطبایی، سید محمدحسین ]] (محشی) | [[طباطبایی، سید محمدحسین]] (محشی) | ||
[[سبزواری، هادی بن مهدی ]] (محشی) | [[سبزواری، هادی بن مهدی]] (محشی) | ||
[[نوری، علی بن جمشید ]] (محشی) | [[نوری، علی بن جمشید]] (محشی) | ||
[[زنوزی، علی بن | [[زنوزی، علی بن عبدالله]] (محشی) | ||
[[مدرس زنجانی، محمد بن معصوم علی | [[مدرس زنجانی، محمد بن معصوم علی]] (محشی) | ||
[[واحد العین اصفهانی، اسماعیل بن محمد سمیع ]] (محشی) | [[واحد العین اصفهانی، اسماعیل بن محمد سمیع]] (محشی) | ||
[[مظفر، محمد رضا]] (مقدمهنويس) | [[مظفر، محمد رضا]] (مقدمهنويس) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =1360 1081 BBR | ||
| موضوع =حکمت متعالیه - شهید اول، محمد بن مکی، 734 - 786ق. اللمعه الدمشقیه - نقد و تفسیر - فقه جعفری - قرن 8ق. - فلسفه اسلامی - متون قدیمی تا قرن 14 | | موضوع =حکمت متعالیه - شهید اول، محمد بن مکی، 734 - 786ق. اللمعه الدمشقیه - نقد و تفسیر - فقه جعفری - قرن 8ق. - فلسفه اسلامی - متون قدیمی تا قرن 14 | ||
|ناشر | |ناشر | ||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
[[مظفر، محمدرضا|علامه مظفر]] در مقدمهاش بر كتاب ابتدا به توصيف جايگاه علمى نویسنده پرداخته است. وى [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملا صدرا]] را از بزرگترين فلاسفه الهى دانسته كه قرنها بايد بگذرد تا فرزانهاى مانند او ظهور يابد. او مدرّس درجه اول مكتب فلسفى الهى در سه قرن اخير در بلاد شيعه است.<ref>ر.ک: مقدمه مظفر، صفحه ب</ref>وى سپس كتاب اسفار را در رأس تمامى كتب فلسفه قديم و جديد و مادر تمامى تأليفات او دانسته است؛ چراكه هر كتابى يا رسالهاى كه پس از آن تأليف كرده، برگرفته از عبارات آن كتاب است.<ref>همان، صفحه «ب» و «ز»</ref>در ادامه به ذكر شرح حال صدرا پرداخته و زندگىاش را در سه مرحله توضيح داده است.<ref>همان، صفحه د - ز</ref> | [[مظفر، محمدرضا|علامه مظفر]] در مقدمهاش بر كتاب ابتدا به توصيف جايگاه علمى نویسنده پرداخته است. وى [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملا صدرا]] را از بزرگترين فلاسفه الهى دانسته كه قرنها بايد بگذرد تا فرزانهاى مانند او ظهور يابد. او مدرّس درجه اول مكتب فلسفى الهى در سه قرن اخير در بلاد شيعه است.<ref>ر.ک: مقدمه مظفر، صفحه ب</ref>وى سپس كتاب اسفار را در رأس تمامى كتب فلسفه قديم و جديد و مادر تمامى تأليفات او دانسته است؛ چراكه هر كتابى يا رسالهاى كه پس از آن تأليف كرده، برگرفته از عبارات آن كتاب است.<ref>همان، صفحه «ب» و «ز»</ref>در ادامه به ذكر شرح حال صدرا پرداخته و زندگىاش را در سه مرحله توضيح داده است.<ref>همان، صفحه د - ز</ref> | ||
«حكمت متعاليه»، عنوان نظام فلسفى [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالدين محمد شيرازى]]، مشهور به [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملا صدرا]] و [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهين]] است. [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملا صدرا]] در هيچيك از آثارش اين نام و همچنين نام ديگرى را براى اشاره به نظام فلسفى خود به كار نبرده، بلكه آن را در نامگذارى مهمترين اثر مكتوب فلسفىاش، «الحكمة المتعالية في الأسفار العقلية الأربعة» به كار برده است. اما اين كتاب نيز، كه پس از او مشهورترين اثر او شناخته شده، به «اسفار اربعه» معروف است و كمتر كسى از آن با نام الحكمة المتعالية ياد مىكند. استفاده از اين تعبير بعد از او، صرفاً براى اشاره به نظام فلسفى وى، متداول شده است. گفتنى است كه [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملا صدرا]] در كتاب «[[الشواهد الربوبية في المناهج السلوكية|الشواهد الربوبية]]»، علاوه بر «الأسفار الأربعة» از كتاب ديگر خود به نام «الحكمة المتعالية» نيز ياد كرده است. به نظر [[آشتیانی، | «حكمت متعاليه»، عنوان نظام فلسفى [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالدين محمد شيرازى]]، مشهور به [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملا صدرا]] و [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهين]] است. [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملا صدرا]] در هيچيك از آثارش اين نام و همچنين نام ديگرى را براى اشاره به نظام فلسفى خود به كار نبرده، بلكه آن را در نامگذارى مهمترين اثر مكتوب فلسفىاش، «الحكمة المتعالية في الأسفار العقلية الأربعة» به كار برده است. اما اين كتاب نيز، كه پس از او مشهورترين اثر او شناخته شده، به «اسفار اربعه» معروف است و كمتر كسى از آن با نام الحكمة المتعالية ياد مىكند. استفاده از اين تعبير بعد از او، صرفاً براى اشاره به نظام فلسفى وى، متداول شده است. گفتنى است كه [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملا صدرا]] در كتاب «[[الشواهد الربوبية في المناهج السلوكية|الشواهد الربوبية]]»، علاوه بر «الأسفار الأربعة» از كتاب ديگر خود به نام «الحكمة المتعالية» نيز ياد كرده است. به نظر [[آشتیانی، سید جلالالدین|سيد جلالالدين آشتيانى]]، كتاب اخير همان كتاب ناتمام «المسائل القدسية» است.<ref>ر.ک: فنا، فاطمه، ص774</ref> | ||
با مطالعه و بررسى آثار [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملا صدرا]] مىتوان دريافت كه او در تأسيس نظام فلسفى خود از دو گونه منبع بهره برده است: | با مطالعه و بررسى آثار [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملا صدرا]] مىتوان دريافت كه او در تأسيس نظام فلسفى خود از دو گونه منبع بهره برده است: | ||
خط ۹۱: | خط ۹۱: | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[الحكمة المتعالية في الأسفار العقلية الأربعة]] | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده: فلسفه، مذهب و روانشناسی]] | |||
[[رده: فلسفه اسلامی]] | |||
[[رده:عصر تجديد حيات فلسفه اسلامی، قرن یازدهم]] | |||
[[رده: کتابهای فیلسوفان، آ–ی]] | |||
[[رده:صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم، 979-1050ق]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 اردیبهشت 1402]] |