صلح امام حسن علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '[[ ' به '[['
جز (جایگزینی متن - 'موسسه' به 'مؤسسه')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - '[[ ' به '[[')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۲۷: خط ۲۷:
{{کاربردهای دیگر| صلح (ابهام زدایی)}}
{{کاربردهای دیگر| صلح (ابهام زدایی)}}
'''صلح امام حسن(ع)'''، ترجمه‌ای رسا و شیوا به زبان فارسی به قلم [[خامنه‌ای، سید علی|آیت‌الله سید على خامنه‌اى]] از کتاب  [[صلح الحسن علیه‌السلام|صلح الحسن(ع)]] نوشته [[شیخ راضى آل یاسین]] است. نسخه‌ای دیگر از این ترجمه قبلاً به نام [[صلح امام حسن علیه‌السلام پرشکوه‌ترین نرمش قهرمانانۀ تاریخ|صلح امام حسن(ع) پرشکوه‌ترین نرمش قهرمانانه تاریخ]] معرفی شده است.  
'''صلح امام حسن(ع)'''، ترجمه‌ای رسا و شیوا به زبان فارسی به قلم [[خامنه‌ای، سید علی|آیت‌الله سید على خامنه‌اى]] از کتاب  [[صلح الحسن علیه‌السلام|صلح الحسن(ع)]] نوشته [[شیخ راضى آل یاسین]] است. نسخه‌ای دیگر از این ترجمه قبلاً به نام [[صلح امام حسن علیه‌السلام پرشکوه‌ترین نرمش قهرمانانۀ تاریخ|صلح امام حسن(ع) پرشکوه‌ترین نرمش قهرمانانه تاریخ]] معرفی شده است.  
[[ پرونده: حدیث ولایت.png|بندانگشتی|265px| ‏[[نرم‌افزار حدیث ولایت]]]]
[[پرونده: حدیث ولایت.png|بندانگشتی|265px| ‏[[نرم‌افزار حدیث ولایت]]]]
==زمینه ترجمه==
==زمینه ترجمه==
ناشر با تأکید بر اینکه برای شناخت این کتاب باید زمانه ترجمه و نشر آن، یعنی سال‌های دهه‌ی 40ش را بهتر شناخت، فضای حاکم بر ایران در آن سال‌ها را عبارت از «فرنگی‌سازی فرهنگ و جامعه و مبارزه عمیق با دین و ترویج فساد و مظاهر پوچی غرب و وابستگی روزافزون به قدرت‌ها» دانسته و افزوده است: برداشت عمومی متدیّنین، وجود تفاوت بارز در سیره پیشوایان دین بود؛ به گمان آنان، امام حسین(ع) اهل مبارزه و جهاد بود، ولی امام حسن(ع) و بقیّه امامان معصوم(ع) این‌گونه نبودند و گرایش به صلح و سازش داشتند! پیامد این نگاه، گاه نفی و انکار و یا دست‌کم تردید در اصل مبارزه با رژیم طاغوت و یا جذب جوانان اهل مبارزه به مارکسیسم بود. کتاب صلح امام حسن(ع) برای اصلاح این نگرش اشتباه، ترجمه و منتشر شد<ref>ر.ک: مقدمه ناشر، ص4-‌5</ref>.  
ناشر با تأکید بر اینکه برای شناخت این کتاب باید زمانه ترجمه و نشر آن، یعنی سال‌های دهه‌ی 40ش را بهتر شناخت، فضای حاکم بر ایران در آن سال‌ها را عبارت از «فرنگی‌سازی فرهنگ و جامعه و مبارزه عمیق با دین و ترویج فساد و مظاهر پوچی غرب و وابستگی روزافزون به قدرت‌ها» دانسته و افزوده است: برداشت عمومی متدیّنین، وجود تفاوت بارز در سیره پیشوایان دین بود؛ به گمان آنان، امام حسین(ع) اهل مبارزه و جهاد بود، ولی امام حسن(ع) و بقیّه امامان معصوم(ع) این‌گونه نبودند و گرایش به صلح و سازش داشتند! پیامد این نگاه، گاه نفی و انکار و یا دست‌کم تردید در اصل مبارزه با رژیم طاغوت و یا جذب جوانان اهل مبارزه به مارکسیسم بود. کتاب صلح امام حسن(ع) برای اصلاح این نگرش اشتباه، ترجمه و منتشر شد<ref>ر.ک: مقدمه ناشر، ص4-‌5</ref>.